ΟΤΑΝ τόν Φεβρουάριο τοῦ 2022 ἄρχιζε ἡ εἰσβολή τῆς Ρωσσίας στήν Οὐκρανία, οἱ περισσότεροι περίμεναν μία σύντομη καί ἀποφασιστική κατάληξη τῶν ἐπιχειρήσεων.

Μοῦ τό ἔλεγαν κάποιοι, μεγαλύτεροί μου, φίλοι, ἀλλά τότε δέν μποροῦσα νά τό ἀντιληφθῶ: «Μετά τά πενῆντα, τά χρόνια κυλοῦν γρήγορα, σάν μῆνες».

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 16 Δεκεμβρίου 1923

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΙ «ΣΚΗΝΑΙ ΤΡΟΜΟΥ»

Ὁ χρόνος νομοθετήσεώς του θά ἀποκαλύψει ἄν διεκδικεῖ εὐρωπαϊκό ἀξίωμα – Ἐνεργός ἡ ρήτρα φιλοδοξίας

Τί θά πεῖ, ἀλήθεια, «Καλές Γιορτές»; Καταργοῦμε τήν παραδοσιακή εὐχή «Καλά Χριστούγεννα»; Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι δέν πρόκειται γιά ντιρεκτίβα, ἀλλά γιά κάποιον μοντερνισμό, πού θά περάσει.

Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΟΫΣΣ

ΑΝ ΞΕΤΥΛΙΞΕΙ κανείς τό φίλμ τῆς βίας ἀπό τήν ἀρχή τῆς ποδοσφαιρικῆς σαιζόν, ἀπό τήν δολοφονική ἐνέδρα πού ἔστησαν οἱ χούλιγκαν τῆς Ντυναμό Ζάγκρεπ σέ φίλαθλο τῆς ΑΕΚ ἔξω ἀπ’ τό γήπεδο τῆς Νέας Φιλαδέλφειας, συνοδευόμενοι μέχρι ἐκεῖ ἀπό ἀστυνομικούς, καί τό ἐπεισόδιο μέ τήν φωτοβολίδα πού παρ’ ὀλίγον νά στοιχίσει τήν ἀκοή σέ ποδοσφαιριστή τοῦ Παναθηναϊκοῦ στό στάδιο Καραϊσκάκη, ἕως τά ἐπεισόδια στό γήπεδο τοῦ Βόλου, τίς ἀπειλές ἐναντίον τοῦ «φάλτσου» διαιτητῆ πού ὁδήγησαν στό πρωτοφανές νά ἀπεργήσουν οἱ διαιτητές καί τήν ναυτική φωτοβολίδα στό γήπεδο τοῦ Ρέντη (πού ὁδήγησε στόν ἀκρωτηριασμό ποδιοῦ ἀστυνομικοῦ), μπορεῖ κανείς νά καταλήξει πολύ εὔκολα σέ συμπεράσματα.

Ὑπάρχει μία ἀμερικανική παροιμία, μέ τήν ὁποία ἀποδίδεται ἡ φιλαρχία τοῦ ἀνθρώπου. «Too many chiefs, but no Indians» λένε οἱ Ἀμερικανοί.

O ΚΟΣΜΟΣ ΥΒΡΙΖΟΝΤΕΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΙ

ΑΠΟΓΕΥΜΑ Τρίτης στήν παλαιά αἴθουσα τελετῶν τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης.

Εὐτυχής πού πρόλαβα τόν Κώστα Νεστορίδη στά γήπεδα! Τότε, πού τό ποδόσφαιρο παιζόταν γιά τήν φανέλλα, τότε πού στά χωμάτινα καί λασπωμένα τερραίν ἔβλεπες μάγους τῆς μπάλλας, σάν τόν Νεστορίδη, τόν Δομάζο, τόν Σιδέρη, τόν Παπαϊωάννου, τόν Μανταλόζη.