Γράφει ὁ ὀφθαλμίατρος Θέμης Γκουλιώνης ἀπό τό Ναύπλιον: «Στό Πανεπιστήμιο τοῦ Πρίνστον στίς ΗΠΑ ἀπαγορεύθηκε ἡ διδασκαλία τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν.
Ἐξουθενωτικά σχιζοφρενική δικαιολογία γιά τήν ἀπόφαση αὐτή, ἦταν ὅτι αὐτές οἱ σπουδές συνδέονται ἄρρηκτα μέ τήν “λευκή ὑπεροχή” καί ὅτι ἡ ἀπόφαση αὐτή ἔπρεπε νά ληφθεῖ, ἀποσκοπῶντας στήν καταπολέμηση τοῦ “δομικοῦ ρατσισμοῦ”!!
Δηλαδή, ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Πλάτων, ὁ Σωκράτης, ὁ Αἰσχύλος, ὁ Σοφοκλῆς, ὁ Εὐριπίδης, ὁ Θέσπις, ὁ Ἀριστοφάνης, ὁ Μένανδρος, ὁ Ἀντιφάνης, ὁ Αἴσωπος, ὁ Σιμωνίδης ὁ Κεῖος, ὁ Βακχυλίδης, ὁ Θέογνις, ἡ Σαπφώ, ἡ Τελέσιλλα, οἱ Ἠγερίες, ὁ Ἰκτῖνος, ὁ Εὐπαλῖνος, ὁ Σκόπας, ὁ Φειδίας, ὁ Πραξιτέλης, ὁ Παιώνιος, ὁ Ὅμηρος, ὁ Ἡσίοδος, ὁ Δημόκριτος, ὁ Λεωνίδας τῆς Σπάρτης, ὁ Κυναίγειρος, ὁ Φίλιππος, ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, οἱ Ἴωνες Φιλόσοφοι, ὁ Ἡράκλειτος, ὁ Λυκοῦργος τῆς Σπάρτης, ὁ Ἴφιτος τῆς Ἤλιδος, ὁ Κλεισθένης τῆς Πίσης, ὁ Εὐκλείδης, ὁ Ἀρχιμήδης, ὁ Πυθαγόρας, οἱ Μύστες, οἱ Ὑποφύτες τῆς Κασταλίας Πηγῆς,οἱ ἑπτά Σοφοί, οἱ Μυκηναῖοι (πρίν ἀπό τό 2000 π.Χ.), οἱ Μίνωες (πολύ πρίν ἀπό τό 2000 π.Χ.), οἱ Κυκλαδῖτες (10.000 π.Χ.), οἱ κάτοικοι τοῦ σπηλαίου Φράγθη (40.000 π.Χ.), οἱ κάτοικοι τῆς Θεόπετρας (145.000 π.Χ.), ὅ,τι μεγαλειωδέστερο εἶδε αὐτός ὁ Πλανήτης, ρατσιστές!!!…
Οὐδεμία ἔκπληξις! Ἔχουμε περάσει στήν ἐποχή τῶν θορβουσῶν μειοψηφιῶν, οἱ ὁποῖες, ὅμως, μέ τήν ἀμέριστη συνδρομή τῶν μεγιστάνων τοῦ χρήματος –καί ἀρχόντων τῆς διαφθορᾶς, καταλαμβάνουν παντοῦ θέσεις-κλειδιά καί “διεκδικοῦν” νομοθετική ρύθμιση τῶν προσωπικῶν τους προβλημάτων.
Ὁ θόρυβος εἶναι τό μεγαλύτερό τους ὅπλο καί σέ αὐτό βοηθοῦν πολύ τά ΜΜΕ, στά ὁποῖα οἱ διάφορες “θορυβοῦσες μειοψηφίες”, κατόρθωσαν, τά τελευταῖα χρόνια, νά διεισδύσουν μέ μεθοδικότητα καί σήμερα καί τά κυβερνοῦν. Γιά δεῖτε κι αὐτό.
Μέ πρόσφατο ἐσωτερικό σημείωμα, ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Μπλίνκεν ἔδωσε ἐντολή στούς ὑπαλλήλους τοῦ “Σταίητ Ντηπάρτμεντ” νά ἀποφεύγουν τήν χρήση “ἔμφυλων ὅρων”, ὅπως “μητέρα” καί “πατέρας”.
Στό σημείωμα τονίζεται ὅτι “τό φῦλο εἶναι κοινωνική κατασκευή καί ὅτι ἡ ταυτότητα φύλου ἑνός ἀτόμου μπορεῖ νά ἀντιστοιχεῖ –ἤ καί ὄχι– στό φῦλο πού τοῦ ἀποδίδεται κατά τή γέννηση.
Ὅπως ἀναφέρει ἡ ἐφημερίδα New York Post, ὁ Μπλίνκεν ἐνεθάρρυνε τούς συναδέλφους του στό Σταίητ Ντηπάρτμεντ νά χρησιμοποιοῦν ὅποτε μποροῦν “γλῶσσα οὐδέτερη ὡς πρός τό φῦλο” γιά νά δείχνουν σεβασμό καί νά ἀποφεύγουν παρεξηγήσεις. Πρότεινε ἐπίσης στούς ἐργαζομένους νά προσδιορίζουν τίς ἀντωνυμίες πού προτιμοῦν (she/her, he/him, they/them καί ze/zir) στά μηνύματα ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου καί ὅταν συστήνονται σέ συναντήσεις.
Τό νά ὑποθέσει κανείς τήν ταυτότητα φύλου ἑνός ἀτόμου ἁπλῶς καί μόνο βάσει τῆς ἐμφάνισης ἤ τοῦ ὀνόματός του “μπορεῖ νά εἶναι προβληματικό” καί νά μεταφέρει ἕνα “ἐπιβλαβές μήνυμα ἀποκλεισμοῦ”, ἀναφέρει ὁ ὑπουργός.
Πρέπει ἀκόμη νά ἀποφεύγονται ὅροι ὅπως “manpower” (ἀνθρώπινο δυναμικό), “you guys” (πού ἀπευθύνεται σέ ἄνδρες), “ladies and gentlemen” (κυρίες καί κύριοι), “son/daughter” (γυιός/κόρη) καί “husband/wife” (ὁ/ἡ σύζυγος). Μέ τί θά μποροῦσαν νά ἀντικατασταθοῦν; “labor force” (ἐργατικό δυναμικό), “everyone”, “folks”, “you all” (ὅλοι σας), “parent” (γονεύς), “child” (παιδί), “spouse or partner” (σύντροφος). Φυσικά, ὅλα αὐτά, θά μποροῦσαν νά γίνουν ἀποδεκτά (γιά χρήση σέ συγκεκριμένες περιπτώσεις) χωρίς θόρυβο. Ἀλλά ὁ “σαματᾶς” εἶναι τό κύριο ὅπλο τῶν “θορυβoυσῶν μειοψηφιῶν”.
Ἄς θυμηθοῦμε τί εἶπε ὁ Μπρέχτ, πού μόνο ρατσιστή δέν μπορεῖς νά τόν πεῖς. “Οἱ ἐχθροί μας περιμένουν νά κουραστοῦμε… Ἀλλά οἱ κουρασμένοι χάνουν τή μάχη”».
