Ἕναν χρόνο μετά, ἡ Δικαιοσύνη ἀκόμη… ἐρευνᾶ
Ὁ καθημερινός εὐτελισμός τῶν ἀρχῶν ἀσφαλείας
Δημήτρης Καπράνος
Ἀντιγράφουμε ἀπό τό ρεπορτάζ: «Κλινικά νεκρός εἶναι ὁ 54χρονος φύλακας ἀσφαλείας (ἀναφέρεται ὡς “σεκιούριτι”) πού δέχθηκε ἐπίθεση ἀπό ληστές σέ ἐργοτάξιο κοντά στόν “ΧΥΤΑ” Ἀσπροπύργου.
Πέμπτη, 18 Ἰουλίου 1963
Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ Η ΜΑΧΑΙΡΑ
Ἐπικίνδυνο γιά τήν Δημοκρατία τό «Λαϊκό Ἰσλάμ» στήν Θράκη
Μανώλης Κοττάκης
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ὅταν προέκυψε γιά πρώτη φορά τό θέμα, ἤμουν ἐκεῖ. Καί τό γνωρίζω σέ ὅλες τίς διαστάσεις του. Τό 1990.
Ὁ σεβασμός στό κλασσικό εἶναι πρόοδος
Δημήτρης Καπράνος
«Βρέ τί εἶναι ἐτοῦτος;» Τό ἐρώτημα ἀπευθυνόταν ἀπό τόν γράφοντα στόν ἐξαίρετο Γιάννη Καραχισαρίδη, μέ τόν ὁποῖο συνυπήρξαμε ἐπί δύο χρόνια στό Ἑλληνικό Φεστιβάλ, σέ θέσεις εὐθύνης.
Τετάρτη, 17 Ἰουλίου 1963
Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΑ
Ποιόν ρωτήσατε, κ. Πρωθυπουργέ;
Εφημερίς Εστία
ΕΙΧΑΜΕ ἤδη ἐπισημάνει, κατά τήν διάρκεια τῆς μακρᾶς προεκλογικῆς περιόδου, ὅτι οὔτε ἀπό τήν Νέα Δημοκρατία οὔτε ἀπό ἄλλο ἐκ τῶν λεγομένων «μεγάλων» κομμάτων ἀκούσαμε κάποια ἐξαγγελία πού νά ἀφοροῦσε στά ἐθνικά θέματα.
Ἀφθονοῦν οἱ δικηγόροι, ἀγνοοῦνται, ὅμως, οἱ ρήτορες…
Δημήτρης Καπράνος
Ἀνέκαθεν οἱ δικηγόροι ἀποτελοῦσαν τήν πλειοψηφία στόν «χάρτη τῶν βουλευτῶν». Τό ἐπάγγελμα τοῦ δικηγόρου παλιότερα συνδυαζόταν μέ τήν ἱκανότητα στό ρητορεύειν. Καί οἱ πολῖτες ἀναζητοῦσαν τούς ρήτορες καί τούς ψήφιζαν!
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ
Παύλος Νιρβάνας
Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 18 Ἰουλίου 1923
Δευτέρα, 15 Ἰουλίου 1963
Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΗΣ ΜΥΩΠΙΑΣ
Ἔχουμε μεγάλο πρόβλημα: Ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στά βασικά
Μανώλης Κοττάκης
ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟΣ ἀπό τήν συνεχῆ ἐπικέντρωση σέ θέματα βαρειᾶς πολιτικῆς πού μετά ἀπό μία παρατεταμένη προεκλογική ἐκστρατεία προκαλοῦν ἰσχυρή κόπωση ἀκόμη καί σέ ἐμᾶς τούς παλαιούς πολιτικούς συντάκτες, ἀναζήτησα τό τελευταῖο διάστημα καταφύγιο σέ ταινίες, σήριαλ ἀκόμη καί τηλεπαιχνίδια μήπως καί ξεκουραστεῖ κάπως ἡ σκέψη.
Ἡ ψυχεδέλεια εἶναι μία, κάποια, ἐξήγησις…
Δημήτρης Καπράνος
Συγχωρῆστέ μας τήν μανία νά συσχετίζουμε τά πάντα μέ τήν μουσική καί τά τραγούδια, ἀλλά κάποιες φορές προβληματίζουν ἐκεῖνα πού συμβαίνουν στήν Ἀθήνα, στήν ὁποία μᾶς ἄρεσε πολύ νά βολτάρουμε, ἀλλά ἐδῶ καί καμμιά δεκαριά καί πλέον χρόνια (ἀπό τήν ἔναρξη τῆς διακυβερνήσεως τοῦ «Γιωργάκη» καί ἐντεῦθεν) μᾶλλον θλίψη προκαλεῖ τό νά περιδιαβεῖς τήν Σταδίου, τήν Πανεπιστημίου, τά στενά καί τίς παρόδους τοῦ πάλαι ποτέ «κέντρου», πού κατέληγε στούς πίδακες τῆς «Ὁμόνοια πλάτς»!