ΠΟΣΟΙ Ἕλληνες γνωρίζουν ἄραγε τόν Ἀμερικανό Γερουσιαστή Ράντ Πώλ;
Καί ὅμως εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος εἰσηγήθηκε προχθές ψήφισμα γιά τήν ἀναστολή τῆς πωλήσεως μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν F-16 στήν Τουρκία, τονίζοντας ὅτι εἶναι ἀναξιόπιστη σύμμαχος καί ὅτι περαιτέρω ἐξοπλισμός της συνιστᾶ ἀπειλή γιά τήν Ἑλλάδα. Καί τό ἔπραξε μάλιστα γνωρίζοντας ὅτι ἔρχεται σέ εὐθεῖα ἀντιπαράθεση μέ κρατοῦσα πολιτική τῶν ΗΠΑ, ἡ ὁποία κλίνει πρός τήν στήριξη τοῦ καθεστῶτος Ἐρντογάν.
- Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Ἐδῶ ἀξίζει νά δοῦμε μερικά στοιχεῖα ἀκόμη, τά ὁποῖα ἀνατρέπουν κάποιες κρατοῦσες ἀντιλήψεις στήν Ἑλλάδα, ὅπως γιά παράδειγμα τό ὅτι οἱ Δημοκρατικοί διάκεινται εὐμενέστερα πρός ἐμᾶς καί μᾶς στηρίζουν ἔναντι τῆς Τουρκίας. Ἐν προκειμένῳ ἔχουμε ἕναν Ρεπουμπλικανό Γερουσιαστή τοῦ Κεντάκυ νά ὀρθώνει τό ἀνάστημά του ἀπέναντι στήν κυβέρνηση τοῦ Δημοκρατικοῦ Τζό Μπάιντεν, πού πλέον «τά δίνει ὅλα» στό καθεστώς τοῦ Τούρκου Προέδρου. Ἐπιπροσθέτως –καί σέ ἀντίθεση μέ κάποιους λίαν προβεβλημένους στήν Ἑλλάδα Γερουσιαστές τοῦ Δημοκρατικοῦ κόμματος– στήν Πολιτεία τοῦ Κεντάκυ ὅπου ἐκλέγεται ὁ Ράντ Πώλ, οὔτε ἐπηρεάζεται οὔτε ψηφίζεται ἀπό κανένα λόμπυ Ἑλληνο-αμερικανῶν. Θά πρέπει λοιπόν νά δεχθοῦμε ὅτι κατέθεσε τό ψήφισμα γιά τήν ἀναστολή πωλήσεων στήν Τουρκία ἁπλῶς καί μόνον διότι αὐτό ὑπαγόρευε ἡ συνείδησίς του καί τό περί δικαίου αἴσθημα. Τό ὁποῖο σπανίως λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν κατά τήν χάραξη πολιτικῆς ἀπό τίς ἀμερικανικές κυβερνήσεις. Πολύ περισσότερο ἀπό τούς Δημοκρατικούς, οἱ ὁποῖοι εἰς πεῖσμα τῶν κρατουσῶν ἰδεοληψιῶν εἶναι ὑπαίτιοι γιά τούς περισσότερους πολέμους πού ἔχουν ξεσπάσει κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 20οῦ αἰῶνος καί τό πρῶτο τέταρτο τοῦ 21ου.
Γενικώτερα, ὅμως, ὁ Ράντ Πώλ ἐκπροσωπεῖ ὅλα τά χαρακτηριστικά γιά τά ὁποῖα στήν Ἑλλάδα καλλιεργεῖται ἐχθρότης. Δέν εἶναι μόνον ὅτι ὁ Γερουσιαστής τοῦ Κεντάκυ εἶναι Ρεπουμπλικανός, εἶναι ἰατρός, εἶναι οἰκογενειάρχης καί εἶναι πραγματικά φλελεύθερος. Ὑποστηρίζει τήν δραστική μείωση τῶν κρατικῶν δαπανῶν καί τήν ἀντίστοιχη μείωση τῶν φόρων πού ἀποτελοῦν βασική τροχοπέδη στήν ἀνάπτυξη. Ἐπίσης, εἶναι ἀπό τούς κυριωτέρους ὑποστηρικτές τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ 2ου ἄρθρου (καί ὄχι τροπολογίας ὅπως ἐσφαλμένα μεταφράζεται) τοῦ ἀμερικανικοῦ Συντάγματος, τοῦ ἄρθρου δηλαδή τό ὁποῖο κατοχυρώνει τό δικαίωμα τῆς ὁπλοκατοχῆς γιά τούς ἐλεύθερους πολῖτες. «Προστεύοντας τό δικαίωμα στά ὅπλα» διαβάζει κανείς στήν προμετωπίδα τῆς ἱστοσελίδος τοῦ Ράντ Πώλ. Καί ἐξηγεῖ βεβαίως ὅτι οἱ περιοριστικοί νόμοι λειτουργοῦν ἀποκλειστικῶς εἰς βάρος τῶν νομοταγῶν πολιτῶν. Οἱ κακοποιοί, οἱ παράνομοι καί οἱ τρομοκράτες πάντα εὑρίσκουν τρόπους νά ἀποκτήσουν τά ὅπλα πού τούς χρειάζονται. Προσεγγίσεις ὅπως ἡ δική του εὐκόλως χαρακτηρίζονται «ἀκροδεξιές» στήν Ἑλλάδα καί ὅσοι τίς ἐκπροσωποῦν ἐξοβελίζονται πρός τό πῦρ τό ἐξώτερον μέ συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες καί χωρίς πολλή σκέψη.
Νά σημειώσουμε ὅτι ἡ Κυβέρνησίς μας καλλιεργεῖ τήν εἰκόνα ὅτι, ὑπό τόν Τζό Μπάιντεν, οἱ ΗΠΑ διεμόρφωσαν τίς καλύτερες δυνατές σχέσεις μέ τήν Ἑλλάδα, οἱ ὁποῖες ἐσχάτως θεωροῦνται καί προνομιακές.
Πραγματικά προνομιακές ὅμως εἶναι οἱ σχέσεις τῆς κυβερνήσεως Μπάιντεν μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο περιεγράφη ἐναργῶς ἀπό τόν Ράντ Πώλ, καθώς ὑπεστήριζε τήν πρότασή του στήν Γερουσία: «Μιλᾶμε γιά τήν ἀναξιόπιστη συμπεριφορά τῆς Τουρκίας ὡς σύμμαχου στό ΝΑΤΟ καί τίς ἀποσταθεροποιητικές στρατιωτικές της ἐνέργειες στήν Μέση Ἀνατολή, στόν Καύκασο καί στήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Ἡ ἀνταλλαγή (F-16 καί Σουηδία) γιά τήν ἐπέκταση τοῦ ΝΑΤΟ δέν θά πρέπει νά γίνει μέσῳ τῆς ἐπιβράβευσης τοῦ πιό ντροπιαστικοῦ μέλους τῆς συμμαχίας. Ὁ Πρόεδρος Μπάιντεν δεσμεύτηκε νά ἐπικεντρώσει τήν ἐξωτερική πολιτική τῶν ΗΠΑ στήν ὑπεράσπιση τῆς δημοκρατίας καί τήν προστασία τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Ἀλλά τό Σταίητ Ντιπάρτμεντ τοῦ Μπάιντεν ἐξέδωσε μιά Ἔκθεση Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων γιά τήν Τουρκία τό 2022, ἡ ὁποία προσδιορίζει σημαντικά ζητήματα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ὅπως αὐθαίρετες δολοφονίες, ὕποπτους θανάτους ἀτόμων ὑπό κράτηση, ἐξαφανίσεις, βασανιστήρια, αὐθαίρετες συλλήψεις, πολιτικῶν τῆς ἀντιπολιτεύσεως, πρώην βουλευτῶν, δικηγόρων, δημοσιογράφων, ἀκτιβιστῶν γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἀκόμη καί ἑνός ὑπαλλήλου τῆς ἀμερικανικῆς (διπλωματικῆς) ἀποστολῆς. Δέν ἀκούγεται σάν νά μιλᾶμε γιά ἕναν ἀπό τούς καλύτερους συμμάχους μας».
Στήν Ἑλλάδα, βεβαίως, ἡ εἴδησις περνᾶ «στά ψιλά». Τό τί μπορεῖ νά λέγει ἕνας Ρεπουμπλικανός «ἀκροδεξιός» δέν μᾶς ἀπασχολεῖ. Προτιμοῦμε νά προβάλλουμε προνόμια καί συμμαχίες πού ὑπάρχουν μόνον στήν τεταραγμένη φαντασία μας.
