Εἰρωνεύθηκε ἡ κυρία Δούρου (ἐπειδή μᾶλλον τήν ἔχετε ἤδη ξεχάσει…
… θυμίζουμε ὅτι ὑπῆρξε «Περιφερειάρχης» Ἀττικῆς ἀλλά «τῆς ἔκατσε ἡ στραβή» στό Μάτι καί στήν Μάνδρα) τίς ἐκδηλώσεις ὑποδοχῆς τῶν πρώτων τουριστῶν στά περιφερειακά ἀεροδρόμια τῆς χώρας!
«Ἀποθέωση τοῦ κίτς στά ἀεροδρόμια σήμερα: ἁψῖδες νεροῦ, νταούλια καί μαντινάδες σέ μία δῆθεν “αὐθόρμητη” ὑποδοχή τῶν ξένων ἐπισκεπτῶν, πού θά νόμιζαν ὅτι βρέθηκαν σέ ἀποικιοκρατούμενη περιφέρεια τοῦ 18ου αἰῶνα καί ὄχι στό state of mind – Ἑλλάδα» ἦταν ἡ ἄποψη τήν ὁποία ἐξέφρασε ἡ πρώην ἐπί κεφαλῆς τῆς Περιφερείας Ἀττικῆς…
Εἰρωνεύθηκε, δηλαδή, ἐκείνους τούς ἐπιχειρηματίες, οἱ ὁποῖοι ἀγωνιοῦν, καθώς βλέπουν ὅτι εἴμαστε στόν Ἰούνιο καί οἱ πληρότητες τῶν ξενοδοχείων τους θυμίζουν… ἀρχές Μαρτίου! Εἰρωνεύθηκε ἐκείνους τούς ἐπιχειρηματίες πού ἔχουν ὑπογράψει ἐπιταγές, πού ἔχουν χρέη καί ὑποχρεώσεις καί περίμεναν –ὅπως κάθε χρόνο– τήν καλοκαιρινή περίοδο γιά νά τά «φέρουν βόλτα»…
Εἰρωνεύθηκε τίς ἑκατοντάδες χιλιάδες τῶν ὑπαλλήλων, οἱ ὁποῖοι παραμένουν –οἱ περισσότεροι– χωρίς ἐργασία, καθώς τά περισσότερα ξενοδοχεῖα δέν θά ἀνοίξουν ἤ θά ὑπολειτουργήσουν ἐφέτος, λόγω τῆς φοβερῆς πανδημίας.
Δέν ἀνήκουμε σέ ἐκείνους πού ἀρέσκονται νά ἰσοπεδώνουν τήν Ἀριστερά, οὔτε διακατεχόμεθα ἀπό συμπλέγματα. Ἀλλά, ἀγαπητή κυρία, τί ἦταν ἐτούτη ἡ «ρουκέτα» πού ἐξαπολύσατε;
Καί «βαλτοί» νά εἶστε μερικοί, ἐκεῖ στόν ΣΥΡΙΖΑ, δέν θά πυροβολούσατε μέ τόση εὐστοχία ἐκείνη τήν νεφελώδη ἄποψη περί τοῦ «ἠθικοῦ πλεονεκτήματος»…
Βεβαίως, ἔχετε μία πολύ καλή δικαιολογία, δεδομένου ὅτι δέν ἔχετε ἰδέα τοῦ τί σημαίνει «ἰδιωτικός τομέας». Δέν ἔχετε –διότι ἄν εἴχατε δέν θά ἐξαπολύατε τήν «παρόλα»– αἰσθανθεῖ τί σημαίνει νά ἔχεις ἐπιχείρηση, νά πρέπει νά πληρώσεις –ἀπό τήν τσέπη σου– ἐργαζομένους, νά πρέπει νά καλύψεις –ἀπό τήν τσέπη σου– ἀσφαλιστικές εἰσφορές, νά πρέπει νά τρέχεις στίς Τράπεζες γιά νά καλύψεις τίς ἐπιταγές πού ἔχεις ὑπογράψει, νά παρακολουθεῖς κάθε λεπτομέρεια, νά ἀγωνιᾶς καθημερινά, νά μήν κλείνεις μάτι ἀπό τήν ἀγωνία, προκειμένου νά διασφαλίσεις τήν σωστή λειτουργία τῆς ἐπιχειρήσεώς σου.
Ὅταν, λοιπόν, ἀγαπητή κυρία, ἐπικρέμαται ἐπί τῆς κεφαλῆς σου ἡ καταστροφή, ὅταν βλέπεις ὅτι «πάει χαμένη ἡ χρονιά», ὄχι λυράρηδες καί βιολιτζῆδες θά βρεῖς, ὄχι ἁψῖδες ὕδατος θά ἐπιστρατεύσεις, ἀλλά καί τοῦμπες ἀνάποδες θά κάνεις (κάτι γνωρίζετε ἐκεῖ στήν ἀριστερά ἀπό …τοῦμπες) γιά νά γεμίσεις τά κρεβάτια σου!
Ὅταν βλέπεις τί συμβαίνει στίς ἄλλες χῶρες, ὅταν ἡ ὑπερδύναμις τῶν ΗΠΑ ἔχει γονατίσει, ἀλλά ἡ δική σου χώρα ἔχει ἀντέξει καί μάλιστα ἔχει ἀνοίξει τά σύνορά της στόν τουρισμό, ὄχι μαντινάδες καί σοῦστες, ἀλλά μπάλλους καί καλαματιανούς καί τσάμικους θά ἐπιστρατεύσεις, καί τό Λύκειο τῶν Ἑλληνίδων θά μετακαλέσεις γιά νά δείξεις ὅτι «ἀνοίξαμε καί σᾶς περιμένουμε»…
Ὅταν, ὅμως, ἔχεις μάθει στό δημόσιο χρῆμα, ὅταν στήν ζωή σου ὅλη ἀμείβεσαι ἀπό τόν κρατικό μπεζαχτᾶ, ὅταν ἀντί γιά τήν ἀγωνία τοῦ γραφείου σου ἔχεις ἐναποθέσει τό μέλλον σου στούς κομματικούς διαδρόμους, γιατί νά μήν κοροϊδέψεις τίς μαντινάδες καί τούς λυράρηδες; Γιατί νά μήν θεωρήσεις «κίτς» τήν «ἐν χορδαῖς καί ὀργάνοις» ὑποδοχή τῶν πρώτων τουριστῶν ἐν μέσω πανδημίας; Μήπως ὀφείλετε μία «συγγνώμη»; Λέμε κι ἐμεῖς τώρα…
