Σέ ἡλικία 97 ἐτῶν ἔφυγε ἀπό τήν ζωή ὁ Πειραιώτης βιομήχανος Βασίλης Διαμαντόπουλος, ἰδιοκτήτης καί πρόεδρος τῆς ἑταιρείας μπαχαρικῶν «Ἥλιος», πού ἱδρύθηκε τό 1919 στό μεγάλο λιμάνι τῆς χώρας.
«Μέ βαθιά θλίψη καί ὀδύνη, σήμερα ἀνακοινώνουμε τήν ἀπώλεια τοῦ ἀγαπημένου μας Βασίλειου Διαμαντόπουλου πού ἔφυγε ἀπό τή ζωή σέ ἡλικία 97 ἐτῶν. Ὁ Βασίλειος Διαμαντόπουλος ὄχι μόνο ἦταν ἕνα ἀγαπημένο μέλος τῆς οἰκογένειάς μας, ἀλλά καί ὁ ἰδιοκτήτης καί πρόεδρος τῆς ἑταιρείας “Ἥλιος Μπαχαρικά”. Ὁ ἀγαπημένος μας Βασίλειος Διαμαντόπουλος ἦταν μιά προσωπικότητα ἀγαπητή σέ ὅλους ὅσοι τόν γνώρισαν, καί θά μείνει ἀξέχαστος γιά τήν ἀγάπη, τήν εὐγένεια καί τή γενναιοδωρία του.
Ἡ ἀπώλειά του ἀφήνει ἕνα κενό στίς καρδιές μας καί στήν ἑταιρεία μας πού δέν μπορεῖ νά γεμίσει. Ὁ ἴδιος προσέφερε ὄχι μόνο τόν ἐπαγγελματισμό του στήν ἐπιχείρηση, ἀλλά καί τό πάθος καί τήν δέσμευσή του γιά τήν ἀνάπτυξη καί τήν εὐημερία τοῦ κάθε ἀτόμου στόν ὀργανισμό μας.Θά τιμήσουμε τή μνήμη τοῦ Βασιλείου Διαμαντόπουλου καί τό ἔργο του στήν ἑταιρεία μας μέ ἀφοσίωση στήν συνέχιση τῆς ἀποστολῆς του» ἀνέφερε ἡ ἀνακοίνωση τῆς ἑταιρείας. Ἡ ἑταιρεία «Ἥλιος Μπαχαρικά» ἱδρύθηκε ἀπό τήν οἰκογένεια Διαμαντοπούλου. Εἰσάγει, ἐμπορεύεται καί ἐξάγει μπαχαρικά, μείγματα ἀπό καρυκεύματα καί μυρωδικά Carino, εἴδη ζαχαροπλαστικῆς, ἀρωματικά φυτά, ἀφεψήματα (βότανα), τροφές πουλιῶν καί εἴδη θυμιάματος.
Ὅπως ἐπισημαίνεται στήν ἱστοσελίδα τῆς ἑταιρείας, «τά μπαχαρικά της ἀφουγκράζονται τόν καταναλωτή προσφέροντας μιά τεράστια γκάμα προϊόντων ὑψηλῆς ποιότητας μέ τά ὁποῖα μποροῦμε νά δίνουμε προσωπικό χαρακτῆρα στό φαγητό μας καί νά ἀπογειώνουμε τή γεύση μας. Ἡ εὐρύτατη γκάμα προϊόντων τῆς ἑταιρείας “Ἥλιος Μπαχαρικά” εἶναι προϊόντα ὑψηλῆς ποιότητος σέ πρακτικές καί πολυτελεῖς συσκευασίες, καί τροφοδοτοῦν τήν ἑλληνική ἀγορά μέ ἕνα πλῆρες δίκτυο διανομῆς.»
Συγκινητικός ἦταν ὁ ἐπικήδειος λόγος τοῦ τέως Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.
«Ἀποχαιρετοῦμε μιά ἐμβληματική μορφή τοῦ ἐπιχειρεῖν στήν Ἑλλάδα. Ἐμβληματική, διότι συνέδεσε ἁρμονικά τήν ἐπιχειρηματική δραστηριότητα μέ τό γνήσιο πάθος γιά δημιουργία μέσα σ’ ἕνα κοινωνικό σύνολο πού διέπεται ἀπό Ἀνθρωπισμό καί Νομιμότητα. Ἐξέφρασε ἔτσι τήν “αὐθεντική” Ἀστική Τάξη, ὅπως θά πρέπει νά εἶναι κατά τήν φύση της καί κατά τούς κανόνες τοῦ ὑγιοῦς ἀνταγωνισμοῦ: Ἐλεύθερη, αὐτοδύναμη καί δημιουργική.
Δίχως δηλαδή νά στηρίζεται στά “δεκανίκια” τοῦ Κράτους καί τῆς ἑκάστοτε Ἐξουσίας. Μιά Ἀστική Τάξη πού, δυστυχῶς, ὁλοένα καί φθίνει καί στόν Τόπο μας, ἀφοῦ τό κέρδος τίθεται, δίχως ὅρους καί φραγμούς, ὑπεράνω τῆς κοινωνικῆς προσφορᾶς. Τολμῶ νά πῶ ὅτι ἡ σχέση του μέ τό μπαχάρι ὑπερέβαινε τά “ἐσκαμμένα”. Δέν ἦταν μόνο τό μέσο γιά μιά ἐπικερδῆ οἰκονομική δραστηριότητα. Μέ τό μπαχάρι τόν συνέδεαν καί τά ἀρωματικά καί τά ἀντιοξειδωτικά του στοιχεῖα. Ἐκεῖνα πού τοῦ ἐπέτρεψαν νά προσθέσει “ἄρωμα” στήν ζωή του καί στήν δημιουργία του καί νά τήν ἀπαλλάξει ἀπό τήν ὀξείδωση τοῦ κυνισμοῦ καί τῆς περιφρόνησης πρός τόν “πλησίον”. Εἶμαι βέβαιος ὅτι ἡ οἰκογένειά του θά συνεχίσει, κόντρα στό ρεῦμα καί στούς καιρούς, τό κορυφαῖο παράδειγμά του.»…
