Δέν εἶχα, μέχρι πρό τινος, παρακολουθήσει οὔτε μία ταινία τοῦ Νίκου Ξανθόπουλου.

Διαβάζουμε καθημερινά τά νέα γιά τά κατορθώματα τῶν συμπατριωτῶν μας, οἱ ὁποῖοι, ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού γίναμε μέλη τῆς τότε ΕΟΚ, βάλθηκαν νά κοροϊδέψουνε τούς κουτόφραγκους.

Διάβασα προσεκτικά τίς «ἀνακοινώσεις» τοῦ σαλεμένου «τράνς» δολοφόνου, ὁ ὁποῖος φόνευσε δύο παιδιά καί τραυμάτισε ἄλλα δεκαεπτά, σέ καθολικό σχολεῖο στήν Μιννεάπολη τῶν ΗΠΑ.

Θά συμφωνήσουμε.

Ἐκεῖ ὅπου ἡ ἄμμος συναντᾶ τά κύματα καί ἡ σιωπή παίρνει σχῆμα ἀπό τούς ἀρχαίους ἀνέμους, ὁ Ὀξύρρυγχος ξυπνᾶ τίς νύχτες τῆς πανσελήνου.

Καθόμουνα προχθές στό μπαλκόνι, ἔπινα τόν καφέ μου, καί ἀπολάμβανα τήν συναυλία τῆς γνωστῆς ἑλληνικῆς συμφωνικῆς ὀρχήστρας τῶν κορναρισμάτων.

Κάποιες φορές συζητῶ μέ παλαιούς Ἀθηναίους γιά ἐκείνη τήν Ἀθήνα, τήν παλιά, πού ἦταν τσαχπίνα, λίγο κουτσομπόλα, λίγο ἀδέξια ἀλλά πάντα κοκέτα. ἔστω καί χωρίς ἄσφαλτο καί μέγαρα.

Ὅταν μοῦ ἔρχεται ὁ λογαριασμός τῆς ΔΕΗ, παθαίνω… στιγμιαῖο πάρκινσον!

«Αὐτός εἶναι πού ἔζησε τήν ἔξαψη τῆς ἀγάπης, πού ἔζησε τήν χαρά τῆς μυστικῆς πείρας καί πού κατελύθη ἡ ὕλη του σ’ αὐτόν τόν σκοπό, δηλαδή νά ἀναλωθεῖ ἡ ζωή του στήν ὑπηρεσία τοῦ ἀνθρώπου.

«Οὔφ, εἶμαι πτῶμα! Πέφτω γιά ὕπνο ξερή!» Ἡ φίλη μου, ἡ Μαρία, ἔχει πάει διακοπές γιά δύο βδομάδες μαζί μέ τήν κόρη της. Κάθε βράδυ μοῦ λέει πόσες ὧρες ὁδήγησε «γιά νά πᾶνε σέ μιά καινούργια παραλία» στήν Εὔβοια.

Ἄς τό κάνουμε ὀλίγον θεατρικό. Ὁ ἀφηγητής ἀπευθύνεται στό κοινό, μέ μία βαλίτσα στό χέρι, φορᾶ ροῦχα τσαλακωμένα, καί βλέμμα «ἔλα Παναγία μου…» – Λοιπόν… Ἐφέτος εἴπαμε: Θά πᾶμε διακοπές! Ἔτσι, χωρίς ἄγχος, χωρίς προγραμματισμό. Ἕνα σάκ βουαγιάζ, τά μαγιό μας, κι ὅπου μᾶς βγάλει τό καράβι…Και τούς ἔβγαλε. Στή μέση τοῦ πελάγους.

Ὅταν σκεφτόμαστε καλοκαίρι, οἱ περισσότεροι φέρνουμε στό μυαλό μας τήν εἰκόνα μιᾶς παραλίας καί τό ἀπέραντο γαλάζιο τῆς θάλασσας. Ὡστόσο, οἱ θερινές διακοπές στό βουνό ἤ κοντά σέ ἕνα ποτάμι ἤ λίμνη μποροῦν νά ἀποτελέσουν ἐξ ἴσου μαγευτική καί ἀναζωογονητική ἐμπειρία. Ἡ δροσιά τῆς φύσεως, οἱ ἦχοι τοῦ νεροῦ καί ἡ ἠρεμία τοῦ τοπίου δημιουργοῦν τό ἰδανικό σκηνικό γιά χαλάρωση καί ἀνασύνταξη.