Παρασκευή, 6 Φεβρουαρίου 1959

ΣΤΗΝ ΝΕΩΤΕΡΗ ἑλληνική Ἱστορία ἡ ἔννοια τῆς «Ὁλομέλειας» εἶναι ταυτισμένη μέ ἀποφάσεις τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος Ἑλλάδος, ὄχι ἀπαραιτήτως ἐπιτυχεῖς κάθε φορά.

Νάσου καί πάλι στό προσκήνιο ὁ ζεϊμπέκικος χορός! Χόρεψε ἕναν «δικό του» ζεϊμπέκικο ὁ «πολλά βαρύς» ὑφυπουργός Πολάκης, καί ἔγινε ὁ χαμός!

Πέμπτη, 5 Φεβρουαρίου 1959

ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ τοῦ Προέδρου τῆς ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στό «ἐξωτικό» Μοσχᾶτο ὅλα φωνάζουν ὅτι ἔρχονται ἐκλογές.

Γιά τήν ἀντιευρωπαϊκή Διεθνῆ καί τούς ἀνθρώπους της ὁ Γάλλος πρόεδρος Ἐμμανυέλ Μακρόν μετά τήν πολιτική παρακμή τῆς Ἄγγ. Μέρκελ στή Γερμανία ἦταν ὁ πιό εὔκολος στόχος γιά νά κτυπηθεῖ ἡ Εὐρώπη

Δέν ξέρω γιά ἐσᾶς, ἀλλά προσωπικά δέν ἔχω δεῖ μεγαλύτερο χάλι στό Κοινοβούλιο ἀπό ἐτοῦτο πού ἐκτυλίσσεται κάθε μέρα μπροστά στά μάτια μας. Ἀπό ποῦ νά ἀρχίσεις καί ποῦ νά τελειώσεις!

Ἀξιόπιστος καθ’ ὅλα κύριος μοῦ διηγήθη, μέ ὑπέρτατην ἀηδίαν καί ἀγανάκτησιν, μίαν σκηνήν, τῆς ὁποίας εἶχε τήν ἀτυχία νά γείνῃ μάρτυς εἰς ἕνα ὄχημα τοῦ Ἠλεκτρικοῦ, μεταξύ Ἀθηνῶν καί Πειραιῶς.

Τετάρτη, 4 Φεβρουαρίου 1959

ΠΑΝΤΑ μοῦ ἄρεσαν οἱ προσομοιωτές –ἀγγλιστί simulator. Ὅταν προσελήφθην στήν «Ἀπογευματινή» τό 1993…

«Ὁ Φλεβάρης κι ἄν φλεβίσει, καλοκαίρι θά μυρίσει» ἔλεγαν οἱ παλαιότεροι.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 2 Φεβρουαρίου 1919