Κατ’ ἀρχάς, νά ξεκαθαρίσουμε ὅτι οὐδέποτε ὑπήρξαμεν φανατισμένοι.
Μέ ἐξαίρεση κάποιες ἐκρήξεις μας σέ περιπτώσεις κατάφωρης ἀδικίας (συνέβαινε πολύ συχνά καί συμβαίνει ἀκόμη) εἰς βάρος τῆς ἀγαπημένης μας ὁμάδας, τοῦ Ἐθνικοῦ Πειραιῶς, οὐδέποτε ὑπήρξαμε φανατικοί, κυρίως στόν τομέα τῆς πολιτικῆς. Ἀφ’ ὅτου δέ εἰσήλθαμε γιά τά καλά στά ἐνδότερα τῆς πολιτικῆς, λόγῳ τοῦ ἐπαγγέλματος, ἡ ἀποφυγή κάθε εἴδους πολιτικοῦ φανατισμοῦ ὑψώθηκε σάν τεῖχος!
Δυστυχῶς. Ἄν κρίνω ἀπό τό κλῖμα τό ὁποῖο ἤδη διαμορφώνεται, ὁδεύουμε πρός μία ἰδιαιτέρως πολωτική ἐκλογική ἀναμέτρηση. Ἡ ἀτμόσφαιρα εἶναι τεταμένη, καί τά ἐπιτελεῖα τῶν κομμάτων μοιάζουν μέ… μάνδρες ὑλικῶν οἰκοδομῶν, καθώς ἡ λάσπη ἑτοιμάζεται καθημερινά καί ἁπλῶς ἀναζητῶνται τά πρόσωπα πρός τά ὁποῖα θά κατευθυνθεῖ, ἐνῷ μελετᾶται καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο θά ἐκτοξευθεῖ. Μέ τό μυστρί καί τό πηλοφόρι; Μέ τήν μπετονιέρα; Μέ τόν ἀνεμιστῆρα; Ὑπάρχουν πολλοί καί ποικίλοι τρόποι γιά νά ρίξει κάποιος τήν λάσπη.
Καί στό ἐλάχιστο χρονικό διάστημα πού ἀπομένει μέχρι τίς ἐκλογές, εἶναι βέβαιο ὅτι ὅποιος δεχθεῖ τό λάσπωμα, δύσκολα θά κατορθώσει νά ξεμπλέξει πρίν οἱ ψηφοφόροι φθάσουν στήν κάλπη.
Φυσικά, δέν εἴμαστε ἡ πρώτη χώρα στήν ὁποία συμβαίνουν αὐτά. Ἡ λάσπη ἦταν πάντα τῆς μόδας στίς προεκλογικές περιόδους. Μόνο πού σήμερα ὅλα ἔχουν γίνει πιό εὔκολα, καθώς ὑπάρχει ὁ γιγαντιαῖος καί δημόσιος λασπωτῆρας, πού λέγεται μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, δηλαδή ὁ θαυμαστός καί χωρίς φραγμούς κόσμος τοῦ διαδικτύου!
Τραβᾶς ἕνα πόστ μέ τό ὁποῖο ἀφήνεις ὑπόνοιες ἤ καταγγέλλεις εὐθέως κάποιον ἤ κάποιους, κι ἀφοῦ γίνει ὁ ἀπαραίτητος τζερτζελές καί ὁ καταγγελλόμενος ὠρύεται ὅτι δέν ἔχει καμμία σχέση μέ ὅσα γράφονται, τραβᾶς κι ἕνα «μέ συγχωρεῖτε», λάθος, καί ἄσε τόν λασπωμένο νά κουρεύεται!
Βεβαίως, τά κόμματα καλῶς κάνουν καί ξεψαχνίζουν τούς ὑποψηφίους, καλῶς κάνουν καί σκαλίζουν ὅλες τίς ὑποθέσεις, ἀλλά πάντα ἐλλοχεύει τό στοιχεῖο τῆς ὑπερβολῆς, πού μπορεῖ νά ἀποδειχθεῖ μοιραῖο γιά τόν καταγγελλόμενο ἀκόμη καί ἄν μετεκλογικῶς ἀποδειχθεῖ ὅτι ἀπέχει ἀπό τήν πραγματικότητα.
Φυσικά καί εἴμεθα ὑπέρ τῆς δημοσιοποιήσεως τῶν στοιχείων ἐκείνων τά ὁποῖα εἶναι ἀδιάσειστα καί προφυλάσσουν τόν δημόσιο βίο ἀπό ἀητονύχηδες οἱ ὁποῖοι ὀρέγονται θέσεις καί μεγαλεῖα μέ προφανεῖς σκοπούς.
Ἀλλά ἄς μήν ξεχνᾶμε καί τό μέτρον ἄριστον τῶν ἀρχαίων μας προγόνων. Κάτι περισσότερο γνώριζαν ἐκεῖνοι, ὑποθέτουμε…
Ἐπειδή, ὅμως, ζοῦμε στήν Ἑλλάδα, τήν χώρα τῶν ὀνείρων, τῆς φαγωμάρας καί τῶν πολιτικῶν παθῶν, καλό θά ἦταν νά εἴμαστε προετοιμασμένοι γιά τά πυρά ὁμαδόν τά ὁποῖα καί θά ἐκτοξευθοῦν ἀπό τούς μέν πρός τούς δε, καί ἀντιστρόφως! Καλά ὀργανωμένα ἐπιτελεῖα (εἶναι γνωστό ὅτι ὅλες οἱ πολιτικές παρατάξεις διαθέτουν πλέον στελέχη σέ εὐαίσθητες ὑπηρεσίες τοῦ δημοσίου) ἔχουν ἤδη ἐγκατασταθεῖ στά γραφεῖα τῶν κομμάτων καί ἐρευνοῦν πρόσωπα καί ὑποθέσεις…
Ὅσοι, λοιπόν, εἴχατε τήν ἐντύπωση ὅτι ἡ προεκλογική κομματική ἀντιπαράθεση, ὁ πολιτικός λόγος καί ὁ κομματικός ἀνταγωνισμός ἐκσυγχρονίζεται ἤ ὅτι περνᾶ σέ νέα φάση, καλά θά κάνετε νά ἑτοιμαστεῖτε γιά μία ἀκόμη λασπομαχία μέ τά προγράμματα καί τά διλήμματα νά περνοῦν σέ δεύτερο-τρίτο πλάνο.
Μακάρι νά μήν εἶναι ἔτσι, ἀλλά…
