Βρέ τί σοῦ εἶναι ἡ πολιτική! Πετᾶς ἕνα mea culpa (τό λανσάρισε ὁ Ἀνδρέας) καί …καθαρίζεις. Ὅπως ἔκανε τώρα ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, ὁ ὁποῖος βγῆκε στό Συνέδριο μιᾶς ἀστικῆς ἐφημερίδας γιά νά βγάλει τά ἐσώψυχά του.
Οὔτε στό Κόκκινο πῆγε, οὔτε στήν Αὐγή. Στόν ἀστικό Τύπο προσέφυγε (κι αὐτό κάτι σημαίνει), προκειμένου νά ἀποδεχθεῖ τήν λανθασμένη κίνηση τοῦ τσουβαλιάσματος δικαίων καί ἀδίκων γιά τήν ὑπόθεση Novartis ἀλλά καί τό μπάχαλο πού δημιούργησε μέ ἐκείνη τήν κωμικοτραγική διαδικασία γιά τήν χορήγηση τῶν ἀδειῶν σέ τηλεοπτικούς σταθμούς ἐθνικῆς ἐμβελείας. Τότε, δηλαδή, πού βγῆκαν στήν ἐπιφάνεια τά βοσκοτόπια ἀλλά καί τό ποιός ἦταν ὁ λαγός, πού κλείστηκε στά δωμάτια τοῦ διαγωνισμοῦ γιά νά ἀνεβάσει τό τίμημα. Ἀηδίες, δηλαδή καί γελοιότητες γιά μία (ἔτσι τήν θέλουμε) μή τριτοκοσμική χώρα…
Ἔτσι εἶναι ἡ πολιτική. Κάποια στιγμή οἱ πρωταγωνιστές μιλοῦν. Εἴτε ἐπειδή θέλουν νά ξαναμποῦν στό παιγνίδι εἴτε ἐπειδή θέλουν νά ἔχουν καλά στερνά. Καί ὁ Ἀλέξης εἶναι μᾶλλον νέος γιά τό δεύτερο… Ἀλλά δέν εἶναι μόνον τό θέμα Τσίπρα πού μᾶς ἀπασχολεῖ ἐσχάτως. Εἶναι καί αὐτή ἡ ἀναθέρμανση τῆς ὑποθέσεως Γεωργίου, ἐκείνου τοῦ κυρίου, ὁ ὁποῖος φούσκωσε τό ἔλλειμμα τό 2010 καί ἔδωσε κίνηση στίς προπέλες γιά νά πλεύσουμε πρός τό Καστελλόριζο, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
Ἄλλη βρωμερή ὑπόθεση καί ἐκείνη! Μέ ἐπίορκους δικαστές, μέ ἐπίορκους κρατικούς λειτουργούς, μέ κυβέρνηση ἀδίστακτη, πού κυνήγησε ὅποιον τόλμησε νά μιλήσει τήν γλῶσσα τῆς ἀλήθειας!
Ἐπιτρέψτε μας νά ἔχουμε ἄποψη γιά τήν σάπια Δικαιοσύνη ἐκείνης τῆς ἐποχῆς (πού διατηρεῖ καί σήμερα δυνατούς τούς θύλακές της στόν χῶρο), ἡ ὁποία κατέστρεψε ἀνθρώπους, διαλύοντάς τους οἰκονομικά καί προσπαθῶντας νά τούς ἐξουθενώσει καί ἐπαγγελματικά καί ἠθικά.
Μέχρι καί Ἐξεταστική-μαϊμού ἐπενόησε ἡ κυβέρνηση τῆς ἐποχῆς, ἡ ὁποία συνῆλθε, συνεδρίασε ἀλλά πόρισμα δέν κατέθεσε ποτέ στήν Ὁλομέλεια τοῦ Σώματος!
Κι ἀκόμη δέν ἔχουμε ἀκούσει mea culpa ἀπό τούς πλαστογράφους ἐκείνης τῆς ἐποχῆς.
Γιά νά ἀντιληφθοῦν οἱ ἀναγνῶστες περί ποίας Δικαιοσύνης ὁμιλοῦμε, θυμίζουμε τό ἑξῆς ἀπίθανο! Ἀρεοπαγίτης, γνωστός γιά τήν πολιτική του τοποθέτηση, δέν δίστασε νά ψηφίσει ἐναντίον τῆς δικῆς του εἰσηγήσεως στόν Ἄρειο Πάγο προκειμένου νά εὐνοηθεῖ ὑπουργός τῆς πρώτη φορά ἀριστερᾶς!
Καί, ὤ τοῦ θαύματος, ἔπειτα ἀπό τήν ἀπαξίωση τοῦ …ἑαυτοῦ του μέ τήν δική του ψῆφο, τό Σῶμα τόν προήγαγε σέ… ἀντιπρόεδρο, βαθμός μέ τόν ὁποῖο συνταξιοδοτήθηκε!
Καλά μᾶς τά εἶπε, λοιπόν, ὁ κύριος Ἀλέξης Τσίπρας. Καιρός ἦταν νά (ἐπιχειρήσει νά) ἀποτινάξει ἐκεῖνα πού τόν βαραίνουν γιά τά πέντε χρόνια τῆς πρωθυπουργίας του. Τό ἄν τό κατόρθωσε ἤ ὄχι, θά τό δείξει ὁ χρόνος.
Ἀλλά ἴσως θά ἔπρεπε νά ψιθυρίσει, ἔστω, τήν λέξη Συγγνώμη.
Διέσυρε ἀνθρώπους ἐκείνη τήν ἐποχή, τσουβάλιασε κόσμο καί κατηγόρησε ἀδίκως καί ἀνθρώπους ἐντίμους. Ἀλλά εἴπαμε. Στήν πολιτική ἀρκεῖ ἕνα mea culpa καί (νομίζεις ὅτι) καθαρίζεις…
