Ἡ μαφία στήν ἐξουσία

Αὐτήν ὀνομάζετε «ποινικοποίηση» τοῦ δημοσίου βίου, κύριε Πρωθυπουργέ;

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ἀνέσυρε ἀπό τόν χρονοντούλαπο τῆς ἱστορίας μιά λέξη πού εἰσήγαγε στόν δημόσιο διάλογο, σέ ἄλλη συγκυρία, μέ ἄλλο Σύνταγμα καί ἐντελῶς διαφορετικούς συσχετισμούς, ὁ Εὐάγγελος Γιαννόπουλος τό 1989: «Ποινικοποίηση» τῆς πολιτικῆς ζωῆς τοῦ τόπου. Ἦταν ἡ ἐποχή πού μετεῖχε νομίμως στήν σύνθεση τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου μέλος τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιπροσωπείας, ὁ βουλευτής-κατήγορος (καταργήθηκε μέ τήν ἀναθεώρηση τοῦ 2001) καί τέτοια σχόλια λόγῳ τοῦ ἰδιόμορφου ἀσυμβίβαστου (καί νομοθέτης καί δικαστής), ἦταν ἀνεκτά. Ἀποτελοῦσαν τήν διαμαρτυρία γιά τήν δίωξη τῆς ἡγεσίας μιᾶς παρατάξεως ἀπό τήν ἡγεσία μιᾶς ἄλλης μέ ἐργαλεῖο τήν δικαιοσύνη.

Τό Σύνταγμα τοῦ 2001 κατήργησε τήν ἀδόκιμη συμμετοχή μελῶν τῆς νομοθετικῆς ἐξουσίας στήν σύνθεση τῆς δικαστικῆς (τελευταῖοι ἐξαιρετικοί βουλευτές-κατήγοροι ὁ καθηγητής μου στήν Νομική ΔΠΘ πρώην εἰσαγγελέας Κώστας Κωνσταντινίδης, ὁ στιβαρός Νῖκος Κωνσταντόπουλος καί ὁ πρᾶος Λαρισινός Νῖκος Κατσαρός), καί γιά προστασία τῶν πολιτικῶν συνέστησε ἕνα τριμελές γνωμοδοτικό συμβούλιο πού παρεμβάλλεται μεταξύ τῆς Βουλῆς καί τοῦ ἀκροατηρίου τοῦ Εἰδικοῦ Δικαστηρίου γιά νά ἐλέγχει τήν νομιμότητα τῆς διώξεως.

Ὁ μόνος προβληματισμός πού ἐτέθη μετά ἀπό ἐκείνη τήν ἀναθεώρηση εἶναι ὁ τρέχων γιά τήν ἀπ’ εὐθείας ὑπαγωγή τῶν ὑπουργῶν καί τῶν πολιτικῶν, χωρίς προηγούμενη ἄδεια τῆς Βουλῆς, στόν φυσικό δικαστή. Μέσα σέ ἕνα νομικό πλαίσιο σάν καί αὐτό ὁ συλλογισμός πού ἀνέπτυξε στό Καρπενήσι ὁ Πρωθυπουργός γιά τήν ποινικοποίηση τῆς δημόσιας ζωῆς ἐκτός ἀπό αἰωρούμενος εἶναι καί προβληματικός. Προβληματικός, γιατί σέ καμμία ἀπό τίς ἐκκρεμεῖς ὑποθέσεις τῆς περιόδου δέν εἶναι ἡ πολιτική ὁ ἐπισπεύδων τῶν διώξεων. Ἡ δικαιοσύνη εἶναι. Καί γιά τίς ὑποθέσεις Τριαντόπουλου καί Καραμανλῆ, καί γιά τίς ὑποθέσεις Βορίδη καί Αὐγενάκη. Στίς μέν πρῶτες διαβίβασε δικογραφία στήν Βουλή ὁ ἀνακριτής Μπακαΐμης, στίς δεύτερες ἡ Εὐρωπαία Εἰσαγγελεύς Κοβέσι.

Εἶναι τοὐλάχιστον ἄστοχο νά κατηγορεῖ ἕνας Πρωθυπουργός τήν δικαιοσύνη γιά… ποινικοποίηση ὅταν ἁρμοδιότητά της εἶναι ἀκριβῶς αὐτή: ἡ διερεύνηση ποινικῶν ἀδικημάτων.

Εἶναι ὅμως ἄστοχο γιά ἕναν ἀκόμη λόγο: ἡ δικογραφία Κοβέσι ἀποκαλύπτει τήν δράση μίας μαφίας ὑπό μορφή ἐγκληματικῆς ὀργανώσεως, ἡ ὁποία δέν θέλησε ἁπλῶς νά «ἀνέβει» στήν ἕδρα τοῦ δικαστηρίου καί νά δικάσει. Θέλησε νά ἀνέβει στήν ἐξουσία καί νά κυβερνήσει μέ τά ὅπλα.

Στίς νόμιμες ἐπισυνδέσεις τῆς δικογραφίας, πρακτική πού ὅπως ἐπισήμανε εὔστοχα ὁ βουλευτής Κέρκυρας Ἀλέξανδρος Αὐλωνίτης, χρησιμοποιεῖται ἀπό τίς δικαστικές ἀρχές σέ βαρειές ὑποθέσεις ὅπως ναρκωτικά, μπραβιλίκια, νύχτα, ἀποκαλύπτονται τρία φοβερά γεγονότα: Πολίτης παρεμβαίνει σέ κρατικό ἀξιωματοῦχο καί πιέζει γιά μεθοδεύσεις ὑπουργῶν μέ τελικό στόχο …τήν παύση δικαστικῆς λειτουργοῦ πού τόν ἐρευνᾶ ἀπό τά καθήκοντά της. Εἴμαστε μέ τά καλά μας; Σέ ἄλλη συνομιλία ὁ ἴδιος μονολογεῖ χάριν ἑνός ἀστεϊσμοῦ –πού δέν εἶναι καθόλου ἀστεῖος, ὅτι θά ἔπρεπε νά ἔχει δολοφονήσει αὐτή τήν δικαστική λειτουργό. Καί σέ μιά τρίτη συνομιλία μέ τήν φράση «δώσ’της!» συνεννοεῖται μέ κρατικό λειτουργό πῶς θά ἐξοντώσει μέ πειθαρχικές ποινές τήν ἀδιάφθορη ἀξιωματοῦχο τοῦ ΟΠΕΚΕΠΕ πού ἀποκάλυψε τό σκάνδαλο.

Εἶναι ἡ ἄνοδος τῆς μαφίας στήν ἐξουσία μέ τήν μορφή ἐγκληματικῆς ὀργανώσεως ὅπως τήν περιγράφει ἡ Κοβέσι «ποινικοποίηση» τῆς δημόσιας ζωῆς, κύριε Πρωθυπουργέ; Εἶναι οἱ διαταγές της σέ ὑπουργούς καί προέδρους Ὀργανισμῶν «ποινικοποίηση»; Ἀπονέμει ἡ μαφία «δίκαιο», πειθαρχικό ἤ ποινικό; Καί τήν καλύπτετε; Νομίζετε ὅτι ἄν συνεχίσετε ἔτσι δέν θά σᾶς ρουφήξει καί ἐσᾶς ἡ μαύρη τρῦπα πού ἔχει ἤδη ἀνοίξει στούς θεσμούς;

Αἴτημα: Ρίξτε μιά ματιά, κύριε Πρωθυπουργέ, στήν καμπύλη τῶν ποσοστῶν σας καί στήν ἐπικαιρότητα τήν τελευταία διετία! Κάθε τρεῖς καί λίγο πέφτετε πολιτικά ἀπό ἕνα σκάνδαλο μέτριας ἤ μεγάλης ἐντάσεως, μετά ἀνασκουμπώνεστε, σηκώνεστε ἐπικοινωνιακά καί μετά ξαναπέφτετε καί ξανασηκώνεστε, μέχρι νά πέσετε μόνος σας ὁριστικά. Χωρίς σπρώξιμο ἀπό κανέναν ἄσπονδο. Γιά ἐκεῖ πᾶτε ὁλοταχῶς. Ἐπειδή θεωρεῖτε ὅτι ξεπεράσατε τό βουνό τῶν ὑποκλοπῶν καί τῶν Τεμπῶν (πού εἶναι ὅμως ἀνοικτή πληγή χαίνουσα ἱκανή νά κακοφορμίσει ἀνά πᾶσα στιγμή), ἔχετε ἀποκτήσει τήν ἀλαζονική αὐτοπεποίθηση ὅτι θά ἐπιτύχετε τό ἴδιο καί τώρα. Ὅτι εἶστε ὅπως λέει καί τό τραγούδι τῆς Χαρούλας «βασιλιᾶς, δικτάτορας, Θεός καί παντοκράτορας». Ἔτσι εἶναι, ἄν ἔτσι νομίζετε.

Σᾶς ἐπαναλαμβάνουμε ὅμως: Δέν χρειάζεστε κόμμα γιά νά ὑποστεῖτε μετά ἀπό ἱκανό χρόνο τήν ἐξαΰλωση. Θά καταστεῖτε κύμβαλον ἀλαλάζον καί χωρίς νέο κόμμα στά δεξιά σας. Τό νέο κόμμα πού πλαγιοκοπεῖ ἔξοχα τήν παράταξη εἶστε ἐσεῖς ὁ ἴδιος. Ἡ θεωρία τῆς ποινικοποιήσεως στέλνει τό μήνυμα σέ κεντρώους, ἀριστερούς καί δεξιούς, ὅτι οἱ διεφθαρμένοι ὑπουργοί σας περιφρονοῦν τήν δικαιοσύνη καί ὅτι ἐσεῖς δοξάζετε τήν ἀτιμωρησία.

Δέν θά σᾶς πάει μακριά αὐτό. Πολύ δέ περισσότερο πού μέ τήν προσθήκη τοῦ Ἀνδρέα Λοβέρδου στό «ρόστερ» τό φθινόπωρο, ἡ Kυβέρνησή σας θά μοιάζει σύντομα μέ φωτογραφία κυβερνήσεως τοῦ Κώστα Σημίτη τοῦ 2000 μετά ἀπό ὁρκωμοσία στά σκαλιά τῆς Βουλῆς. Τά 2/3 τῶν ὑπουργῶν του εἶναι ὑπουργοί σας!