Γιά ὅποιον δέν ἔχει ἀκόμη ἀντιληφθεῖ ποῦ βαδίζει ἡ Εὐρώπη…
… καλό θά εἶναι νά ἀρχίσει νά μιλᾶ μέ φίλους του σέ ἄλλες εὐρωπαϊκές χῶρες. Ἡ ἀκρίβεια καλπάζει καί, φυσικά, δέν εἶναι ἡ αἰτία μόνον ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία. Ἄν σκεφθεῖ κανείς ὅτι ἔχουν ἀκριβύνει ὑπερβολικά ὅλα τά προϊόντα, ἀντιλαμβάνεται ὅτι ὁ πόλεμος ὑπῆρξε ἁπλῶς ἕνα πρόσχημα, προκειμένου νά ἐξαπολυθεῖ «γενική ἐπίθεση» τῶν ἀνά τήν Εὐρώπη κερδοσκόπων ἐναντίον τῶν ἀνυπεράσπιστων καταναλωτῶν.
Αὐτόν τόν καιρό διαβάζω τό βιβλίο «Ὁ πόλεμος τῶν ἀμάχων», τῶν φίλων Σ. Μίλεση καί Κ. Κυρίμη, τό ὁποῖο ἀναφέρεται στά δεινά τῶν κατοίκων τοῦ Πειραιῶς κατά τήν περίοδο τῆς Κατοχῆς. Φυσικά, δέν μπορεῖς νά συγκρίνεις ἐκείνη τήν ἐποχή μέ τήν σημερινή. Οἱ μέθοδοι, ὡστόσο, τῶν «μαυραγοριτῶν», οἱ ὁποῖες περιγράφονται, ἐλάχιστα φαίνεται νά διαφέρουν ἀπό αὐτές τῶν σημερινῶν κερδοσκόπων, οἱ ὁποῖοι μέ τό πού θά σημειωθεῖ ὁποιαδήποτε «ἀναμπουμπούλα», θά φροντίσουν νά ἀνεβάσουν τίς τιμές τῶν προϊόντων, νά δημιουργήσουν τεχνητή ἔλλειψη, νά «στοκάρουν» εἴδη τά ὁποῖα μποροῦν νά διατηρηθοῦν, ὥστε νά πωληθοῦν ἀργότερα σέ μεγαλύτερη τιμή.
Μοῦ ἔλεγε φίλος ὅτι γνωστή ἑταιρεία ἔχει μειώσει κατά 100 γραμμάρια τήν ποσότητα τοῦ φυτικοῦ βουτύρου στό κουτί τῆς συσκευασίας, τό ὁποῖο, ὅμως, παραμένει στό ἴδιο μέγεθος, ὥστε ὁ πελάτης νά νομίζει ὅτι ἀγοράζει τήν ἴδια ποσότητα μέ ἐκείνη πού περιεῖχε τό κουτάκι πρό τῆς μειώσεώς της. Δηλαδή τό κουτί περιέχει πλέον 200 ἀντί γιά 300 γραμμάρια. Πωλεῖται, ὅμως, πολύ πιό ἀκριβά ἀπ’ ὅ,τι ἐπωλεῖτο ἐκεῖνο μέ τά 300 γραμμάρια! Δηλαδή «σέ κλέβω μπροστά στά μάτια σου»! Καί καλό θά ἦταν, τό ἁρμόδιο ὑπουργεῖο καί ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός, νά σταματήσουν τίς «παρόλες» καί νά ἀρχίσουν ἐλέγχους, «βγάζοντας στά φόρα» ὅποιον κερδοσκοπεῖ. Βεβαίως, ἡ παγία ἀπάντηση εἶναι, «ἔτσι λειτουργεῖ ἡ ἐλεύθερη ἀγορά», ἀλλά τόν καταναλωτή οὐδείς τον ἐρώτησε ἄν συμφωνεῖ μέ αὐτό. Καθ’ ὅτι μπορεῖ ἡ ἀγορά νά εἶναι ἐλεύθερη, ἀλλά οἱ ἀποδοχές μας τελοῦν «ὑπό περιορισμόν» ἐδῶ καί μία δεκαετία! Καί, ἄν καί δέν τό ἔχουν ἀκόμη ἀντιληφθεῖ οἱ κρατοῦντες, ἀναπολοῦμε τήν ἐποχή τῆς Ἀγορανομίας, τότε πού ἀκόμη καί οἱ μερίδες τῶν ἑστιατορίων ἔπρεπε νά μήν εἶναι ἐλλιποβαρεῖς, εἰδάλλως ὁ Ἀγορανομικός Ὑπεύθυνος ἀντιμετώπιζε τό «Αὐτόφωρο».
Δέν εἶναι δυνατόν νά μπαίνεις στό σοῦπερ-μάρκετ καί νά σέ πιάνει σύγκρυο. Κάθε ἡμέρα, σχεδόν, οἱ τμές ἀλλάζουν. Πρός τά ἐπάνω, φυσικά. Καί καλά θά κάνουν οἱ ἔχοντες τήν εὐθύνη τοῦ συγκεκριμένου τομέως νά ἀρχίσουν νά ψωνίζουν οἱ ἴδιοι καί ὄχι τό «ὑπηρετικό προσωπικό» γιά τό σπίτι τους! Μόνον ἔτσι θά ἀντιληφθοῦν τί ἀκριβῶς συμβαίνει καί θά λάβουν τά δέοντα μέτρα. Διότι ἄν περιμένουν ἀπό τήν ἀγορά νά «αὐτορυθμισθεῖ», τότε «χαιρέτα μας τόν πλάτανο καί Νικολό καρτέρει» πού ἔλεγε ἡ σοφή γιαγιά μου… Πόσα, ὅμως, καλά μπορεῖ νά περιμένει κανείς ἀπό μιά Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἡ ὁποία ἄγεται καί φέρεται ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τήν αἱματοκύλισαν δύο φορές στόν περασμένο αἰῶνα καί ὑποχρέωσαν τήν κατεχόμενη ἀπό ἐκείνους Εὐρώπη στήν πεῖνα καί τήν στέρηση;
