Ἔχουν περάσει πολλά χρόνια ἀπό τότε πού ἡ ἑλληνική «βιομηχανία κρουαζιέρας» κρατοῦσε τά σκῆπτρα στήν ἀνατολική Μεσόγειο.
Πάει καιρός πολύς πού στήν ἀκτή Ξαβερίου κάθε Παρασκευή σαλπάριζαν περισσότερα ἀπό δέκα πέντε ἑλληνικά κρουαζιερόπλοια γιά τά νησιά τοῦ Αἰγαίου, τήν Τουρκία, τό Ἰσραήλ καί τήν Αἴγυπτο.
Ἦταν τά χρόνια πού ἡ ἑλληνική σημαία κυμάτιζε στά πλοῖα τῆς «Ἠπειρωτικῆς», τῆς «Sun Line» τῆς «Aegean Dolphin», τῆς «Cycladic Cruises». Ἡ ἐποχή πού ἡ ἑταιρεία τῶν Ποταμιάνων κυριαρχοῦσε μέ τό δρομολόγιο Πειραιᾶς-Μύκονος-Ρόδος-Ἀλεξάνδρεια (Κάιρο)-Ἀζντότ (Ἱερουσαλήμ-Ἅγιοι Τόποι)-Ἔφεσος-Πάτμος-Πειραιᾶς. Ἦταν ἡ περίφημη «Ἑπταήμερη κρουαζιέρα τῶν τριῶν Ἠπείρων», τήν ὁποία ἀντέγραψαν καί ξένες, μεγάλες ἑταιρεῖες, καί τήν ὁποία ἀναβιώνει ἀπό ἐφέτος ἀπό τήν «Celestyal Cruises», τήν μοναδική ἑταιρεία πού διατηρεῖ ὡς ἕδρα της καί ὡς ἀφετηρία τόν Πειραιᾶ.
Ἄν ὅλα πᾶνε καλά, ἡ ἐφετινή περίοδος ἀναμένεται νά ἔχει θετικό πρόσημο γιά τήν ἑλληνική κρουαζιέρα. Κύριο στοιχεῖο, ἡ μεγαλύτερη διασπορά σέ προορισμούς, οἱ ὁποῖοι γίνονται 37 ἀπό 33, ἐνῶ (ὅπως ἔδειξαν τά στοιχεῖα τῆς ἐρεύνης πού παρουσιάστηκε στό συνέδριο «The Sea Nation Conference») ἀναμένεται καί ἄνοδος (12,5%) καί στόν τομέα τῶν ἀφίξεων.
Στό Συνέδριο ἔγινε ἐπίσης ἰδιαίτερη ἀναφορά στήν ἀνάγκη τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ τῶν ἑλληνικῶν λιμένων, ἀφοῦ μέσα στά ἑπόμενα χρόνια θά ἀπαιτηθοῦν μεγαλύτερες παροχές πρός τά κρουαζιερόπλοια (ἠλεκτρικές ἀλλά καί κινητές ἤ πάγιες ἐγκαταστάσεις παροχῆς LNG). «Δέν μποροῦμε ἀπό τήν μιά νά ἐπιτυγχάνουμε μεγαλύτερη ἐπισκεψιμότητα γιά τά ἑλληνικά λιμάνια καί ἀπό τήν ἄλλη νά μήν προχωροῦμε στόν ἐκσυγχρονισμό τους» ἀναφέρθηκε χαρακτηριστικά. Θά πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι μέχρι τώρα τό Κατάκωλο εἶναι τό μοναδικό ἑλληνικό λιμάνι πού ἔχει τήν δυνατότητα παροχῆς ἠλεκτρικῆς ἐνέργειας ἀπό τήν ξηρά, μέ τίς ἐγκαταστάσεις οἱ ὁποῖες ἐτέθησαν σέ λειτουργία μόλις πρό ὀλίγων ἡμερῶν. Ἐκεῖνο, ὅμως, πού τονίσθηκε ἰδιαίτερα στό Συνέδριο, ἦταν ἡ ἀνάγκη τῆς ὑπαγωγῆς τῶν ἑλληνικῶν λιμένων σέ ἕνα «συντονιστικό ὄργανο», πού θά μπορεῖ νά κατευθύνει καί νά συντονίζει τήν κίνηση στά λιμάνια τῆς χώρας, κάτι πού σήμερα δέν συμβαίνει καί δημιουργεῖ παρενέργειες καί δυσφορία στίς ἑταιρεῖες. Ὅλα αὐτά, μέσα σέ ἕναν χῶρο πού ἀλλάζει συνεχῶς, καθώς ἐντός τοῦ 2019 ἀναμένεται νά εἰσέλθουν στήν ἀγορά τῆς κρουαζιέρας 24 νεότευκτα κρουαζιερόπλοια, μέσης μεταφορικῆς ἱκανότητος 3.500 ἕως καί 5.300 ἀτόμων ἀλλά καί δώδεκα «μίνι κρουαζιερόπλοια», καθώς πληθαίνουν οἱ «ἀπαιτητικοί» πελάτες, οἱ ὁποῖοι δέν ἐπιθυμοῦν τήν πολυκοσμία καί τόν θόρυβο τῶν γιγαντιαίων κρουαζιεροπλοίων.
Ὅλες, πάντως, οἱ πληροφορίες συγκλίνουν στό ὅτι ἡ εὐρωπαϊκή ἀγορά θά συνεχίσει νά κινεῖται ἀνοδικῶς, μέ τήν ἀνατολική Μεσόγειο νά προβάλλει πλέον ἀπαιτητική, καθώς ἡ Τουρκία μοιάζει νά ἔχει «ἡσυχάσει» κυρίως λόγω τῆς λογικῆς στάσεως τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς μέ ἀποτέλεσμα οἱ ἑταιρεῖες νά ἐπιστρέφουν στήν Κωνσταντινούπολη καί τά Ἰωνικά παράλια. Οἱ προοπτικές, λοιπόν, εἶναι ἰδανικές, οἱ ἀριθμοί ἐνθαρρύνουν, ἡ χώρα ἔχει παράδοση καί ἐμπειρία. Ἀπομένει πλέον ἡ βούληση τῶν τοπικῶν ἀρχῶν στά ἑλληνικά νησιά ἀλλά καί τῆς κεντρικῆς διοικήσεως. Ὁ ἐκσυγχρονισμός καί οἱ συνεργασίες εἶναι μονόδρομος.
