Πρωί-πρωί χθές ἐπιχειρῶ νά φτιάξω τόν πρωινό μου καφέ
Καταργήσαμε τό ἠλεκτρικό μπρίκι καί ἐπιστρέψαμε στό «γκαζάκι». Πρέπει νά συμμαζευτοῦμε γιατί δέν ξέρουμε τί μᾶς ξημερώνει αὔριο μέ τόσα παλαβά πού συμβαίνουν. Ἀσυναισθήτως γυρίζω τό κουμπί τοῦ ραδιοφώνου καί ἀκούω τρεῖς ἐκφωνητές νά μιλοῦν γιά τόν Τζαίημς Μπόντ. Ὁ ἕνας ὑποστήριζε, ὡς καλύτερο Μπόντ, τόν Σών Κόννερυ, ὁ ἄλλος τόν Ρότζερ Μούρ. Καί ἀφοῦ τούς ἄκουσα γιά λίγο καί συμφώνησα ὡς πρός τόν Κόννερυ, ὁ ἕνας ἐκ τῶν τριῶν λέει: «Ἄς ἀλλάξουμε θέμα καί ἄς ἀσχοληθοῦμε μέ τά ἐθνικά». Καί ἀρχίζει μιά «ἀνάλυση» σχετικῶς μέ τήν ἔνταση στίς σχέσεις Ἑλλάδος – Τουρκίας. Ἀνάλυση καφενείου, δηλαδή, ἀλλά σέ ἕνα «πρωινάδικο» πρόγραμμα δέν ἔχεις ἀπαίτηση νά ἀκούσεις νά σοῦ ἀναλύει τά διεθνῆ θέματα ὁ Σουλτσμπέργκερ (πού τόν θυμήθηκα) ἤ ὁ Κίσσιντζερ!
Ἀκούω, λοιπόν, διάφορες ἀκρότητες καί σέ μιά στιγμή παρεμβάλλεται ἕνα «ἠχητικό» μέ τήν Ντόρα Μπακογιάννη, ἡ ὁποία -ὀρθῶς- ὑποστήριζε ὅτι ἡ χώρα μας ποτέ δέν ἦταν τόσο καλά ὁπλισμένη. Καί ὅταν ἐρωτήθη γιά τό «ἄν θά εἴμαστε μόνοι μας σέ μιά ἐμπλοκή μέ τήν Τουρκία», ἀπάντησε -καί πάλι σωστά: «Μπορεῖ νά εἴμαστε μόνοι μας τό πρῶτο 24ωρο, ἀλλά τήν ἄλλη ἡμέρα θά ἔλθουν κοντά μας ὅλοι». Προφανῶς ἐννοοῦσε ὅτι θά γίνει ὅ,τι ἔγινε μέ τήν Οὐκρανία, τήν ὁποία στήριξαν οἱ Εὐρωπαῖοι ἀπό τήν δεύτερη ἡμέρα τῆς ρωσσικῆς ἐπιθέσεως. Καί ἄρχισε ἡ «ἀνάλυση» τῶν …εἰδικῶν. «Ναί, ἀλλά θά ἀντέξουμε ἕνα εἰκοσιτετράωρο;» λέει ὁ ἕνας. «Ἕνα εἰκοσιτετράωρο; Μά, σέ ἕνα εἰκοσιτετράωρο πῆραν οἱ Τοῦρκοι τήν Κύπρο!» λέει ὁ ἄλλος!
Καταλαβαίνετε τί γελοιότητες ἀκοῦμε; Καταλαβαίνετε ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἔχουν -καί ἔχουν- μεγάλη ἀκροαματικότητα καί λένε τέτοιες ἀρλοῦμπες γιά τόσο σοβαρά θέματα;
Ποιά Κύπρο κατέλαβαν οἱ Τοῦρκοι σέ εἰκοσιτέσσερεις ὧρες; Νησί ἀνοχύρωτο ἦταν ἡ Κύπρος καί τούς τσάκισαν τούς Τούρκους πέντε-ἕξι διμοιρίες μέ παλιά ὁπλοπολυβόλα! Ποῦ τό διάβασαν αὐτό, γιά τίς εἰκοσιτέσσερεις ὧρες, οἱ «εἰδικοί»; Στήν «Χουρριέτ» ἤ στήν «Μιλλιέτ»; Εἶναι δυνατόν νά ἀκούγονται τέτοιες ἀνακρίβειες γιά τόσο λεπτά θέματα; Θυμᾶμαι, ὅταν εἶχα κάθε ἡμέρα (ἐπί δέκα χρόνια) ἐκπομπή τρίωρη 7-10 τό πρωί, πήγαινα πάντα «γραμμένος καί διαβασμένος». Καί ὅταν ἤθελα νά ἀναφερθῶ σέ κάποιο σοβαρό θέμα, ἔγραφα ἕναν πρόλογο, ἐνῶ ἔπαιζε τό τραγούδι καί ἡ «γέφυρα». Εἶχα δύο-τρεῖς νέους συναδέλφους, μαθητευόμενους. «Γιατί γράφετε πάντα αὐτά πού θέλετε νά πεῖτε; Γιατί ἑτοιμάζετε τά σχόλιά σας ἀπό τό βράδυ;» μέ ρωτοῦσαν. Ἀπαντοῦσα ὅτι ξυπνοῦσα ἀπό τίς πέντε καί ἔβλεπα τά ξένα κανάλια, γράφοντας καί τά σχόλιά μου καί τούς ἔλεγα ὅτι στόν προφορικό καί γρήγορο λόγο, πάντα κάτι θά σοῦ ξεφύγει. «Γι’ αὐτό πρέπει νά ἐπιδιώκεις νά σοῦ ξεφύγουν ὅσο λιγώτερα γίνεται» τούς ἔλεγα. Ἐλπίζω νά βοήθησα κάποιους νά μάθουν νά «φυλάγονται» ἀπό τήν παγίδα τοῦ μικροφώνου. Ἄν ὁ ἐν λόγῳ ἐκφωνητής διάβαζε καί εἶχε γράψει τό σχόλιό του, δέν θά τολμοῦσε ποτέ νά πεῖ ὅτι «οἱ Τοῦρκοι κατέλαβαν τήν Κύπρο σέ 24 ὧρες»! Ἄς ἐλπίσουμε ὅλα νά πᾶνε καλά καί οἱ «εἰδικοί» νά ἀσχολοῦνται μέ τόν Τζαίημς Μπόντ καί νά προσέχουν περισσότερο ὅταν ἀναφέρονται σέ θέματα πού ἅπτονται τῆς ἐθνικῆς ἀμύνης καί τοῦ φρονήματος τῶν πολιτῶν.
