Μοῦ προκαλοῦν ἐντύπωση οἱ ἐπιθέσεις πολιτικῶν κατά δημοσιογράφων.
Ἀγωγές, ἀντεγκλήσεις, ἀναρτήσεις στά «σόσιαλ μήντια». Δέν τά εἴχαμε στήν ἐποχή μας αὐτά. Νομίζω ὅτι ὅλα αὐτά ἄρχισαν ἀφ’ ὅτου τά μέσα μαζικῆς ἐνημερώσεως πέρασαν στήν ἰδιοκτησία ἐπιχειρηματιῶν, οἱ ὁποῖοι οὐδεμία σχέση εἶχαν μέ τίς ἐκδόσεις ἤ τήν δημοσιογραφία…
Παλαιότερα, ὁ δημοσιογράφος πρόσεχε ἰδιαίτερα πρίν γράψει κάτι· εἶχε ἐνστερνισθεῖ τούς «ἄγραφους Νόμους» τῆς δημοσιογραφίας καί γνώριζε πολύ καλά ὅτι ἡ παραμικρή «παρασπονδία» μποροῦσε νά τόν θέσει ἐκτός τοῦ ὀργανισμοῦ στόν ὁποῖο ἐργαζόταν καί ὅτι τό θέμα θά μαθευόταν ἀμέσως σέ ὅλο τόν «κύκλο» καί πολύ δύσκολα θά εὕρισκε πλέον χῶρο γιά ἐργασθεῖ…
«Προσέχετε τί γράφετε. Ἡ παραμικρή ἀναφορά ἑνός ὀνόματος στήν ἐφημερίδα μπορεῖ νά ἀμαυρώσει τήν φήμη καί νά ὑποθηκεύσει τό μέλλον τοῦ ἀνθρώπου στόν ὁποῖο θά ἀναφερθοῦμε. Ὁποιαδήποτε ἀναφορά ὀνόματος πρέπει νά στηρίζεται σέ ἀδιάσειστα στοιχεῖα. Σκεφθεῖτε τίς συνέπειες, ὄχι μόνο γιά τόν θιγόμενο, ἀλλά καί γιά τόν ἑαυτό σας, ἐάν δημοσιευθοῦν ἀνακριβεῖς πληροφορίες γιά ὁποιονδήποτε!»…
Ἦταν ἕνα ἀπό τά «ἀπαράβατα» τά ὁποῖα σοῦ ἀνακοίνωνε ὁ διευθυντής τῆς ἐφημερίδας, ὅταν προσλαμβανόσουν.
Ἔτσι λειτουργοῦσαν, τότε, οἱ ἐφημερίδες. «Διάψευση» δημοσιεύματος, τό ὁποῖο ὁ παθών χαρακτήριζε «ψευδές καί συκοφαντικό» καί ἡ ἐφημερίδα ὑποχρεωνόταν νά τήν δημοσιεύσει «μέ τά ἴδια στοιχεῖα στό ἴδιο σημεῖο», σήμαινε, συνήθως, «τέλος ἐποχῆς» γιά τόν δημοσιογράφο…
Τά συζητούσαμε ὅλα αὐτά, μιά παρέα παλαιῶν καί ἔμπειρων συναδέλφων. Κάποιος, ὅμως, μᾶς διηγήθηκε τό ἀκόλουθο περιστατικό.
Στήν «Ἐλευθεροτυπία» δημοσιεύθηκε, ἐπί κυβερνήσεως Κωνταντίνου Καραμανλῆ, ρεπορτάζ γιά μιά σκανδαλώδη –συμφώνως πρός τά στοιχεῖα τά ὁποῖα εἶχε ὁ συντάκτης– ἀπόφαση τοῦ τότε ὑπουργοῦ Γεωργίας, ἡ ὁποία ἀφοροῦσε σέ «ἀποχαρακτηρισμό» δασικῆς ἐκτάσεως στήν περιοχή τῆς Πάρνηθας.
Ὁ ὑπουργός ἐξεμάνη καί τήν ἑπομένη κάλεσε τούς διαπιστευμένους συντάκτες σέ συνέντευξη Τύπου στό ὑπουργεῖο του. Τότε, τό ὑπουργεῖο Γεωργίας ἦταν ἀπό τά πλέον σημαντικά, καθώς ἡ χώρα εἶχε καί πρωτογενῆ παραγωγή, ἀλλά καί …ἀγροτική Τράπεζα (σημειώνουμε ὅτι στίς σοβαρές χῶρες οἱ «Ἀγροτικές Τράπεζες» ἀποτελοῦν πυλῶνες τίς Οἰκονομίας ἐνῶ ἐμεῖς τήν «σκοτώσαμε») καί ἕνα σωρό ὀργανισμούς, ἐποπτευόμενους ἀπό τό ὑπουργεῖο…
Κάθισαν οἱ δημοσιογράφοι στίς θέσεις τους καί ὁ ὑπουργός μόλις μπῆκε στήν αἴθουσα, ἄρχισε νά καλεῖ δημοσιογράφους μέ τά ὀνόματά τους. «Ἐσύ, ἐσύ, ἐσύ» ὑποδεικνύοντάς τους «νά καθίσουν πίσω του». Ὅπως μᾶς ἀφηγήθηκε ὁ παλαιός –καί ἔγκριτος– συνάδελφος, σηκώθηκαν σχεδόν ὅλοι!
«Λοιπόν, ἐσεῖς εἶστε ὑπάλληλοί μου!» εἶπε στούς κληθέντες ὁ ὑπουργός καί ζήτησε νά ἀρχίσει ἡ συνέντευξη! Ἀπεκάλυψε, δηλαδή, ὅτι πολλοί ἀπό τούς συντάκτες τῶν ἐφημερίδων οἱ ὁποῖοι ἦταν διαπιστευμένοι γιά τό ρεπορτάζ τοῦ ὑπουργείου Γεωργίας, εἶχαν ἐξηρτημένη σχέση ἐργασίας μέ τά «Γραφεῖα Τύπου» τῶν ἐποπτευομένων ἀπό τό –τεράστιο– ὑπουργεῖο Γεωργίας, ὀργανισμῶν!
Ἔγινε, φυσικά «σούσουρο», καθώς ὑπουργός «εἶχε πάρει τήν ἐκδίκησή του» καθώς εἶχε χολωθεῖ ἀπό τό –ἀκριβές ὡς ἀπεδείχθη– ρεπορτάζ καί ἐπέλεξε νά «βάλει φωτιά»…
«Πάντα ὑπῆρχαν “γκρίζες ζῶνες” στόν χῶρο, ἀλλά τοὐλάχιστον δέν τίς εἴχαμε ἀποδεχθεῖ» μᾶς εἶπε ὁ συνάδελφος, ὁ ὁποῖος –σημειωτέον– εἶχε γράψει τό ἐπίμαχο ρεπορτάζ, ἀλλά δέν ἦταν μεταξύ ἐκείνων πού …σηκώθηκαν στόν «πίνακα» ἀπό τόν ὑπουργό-ἐργοδότη τους!
