Στό «φῶς» οἱ μεθοδεύσεις γιά τήν ἀθώωση τοῦ πρώην Διοικητοῦ τῆς ΕΛΣΤΑΤ Ἀνδρέα Γεωργίου, ὁ ὁποῖος κατηγορεῖται ὅτι «φούσκωσε» τό ἔλλειμμα τοῦ 2009 γιά νά ὁδηγηθεῖ ἡ χώρα στό δεύτερο μνημόνιο καί στό κούρεμα τῶν ὁμολόγων (PSI) – Παυλόπουλος γιά Δεκέμβριο 2008: Κάποιοι ἤθελαν δεύτερο νεκρό γιά νά χρησιμοποιήσουμε «δικτατορικά μέσα» καί νά ὁδηγηθοῦμε σέ «οἱονεί ἐμφύλιο» – Ἡ Δημοκρατία ὑπονομεύεται ἐκ τῶν ἔσω
ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ πού ξεκαθαρίζουν –ἔστω μέ καθυστέρηση ἐτῶν– τήν ὑπόθεση τῆς διογκώσεως τοῦ ἐλλείμματος πού ὁδήγησε στό δεύτερο μνημόνιο ἔγιναν κατά τό συνέδριο τῆς «Καθημερινῆς» γιά τά 50 χρόνια τῆς Μεταπολιτεύσεως. Τό ἔναυσμα ἔδωσε ὁ πρώην ὑπουργός Οἰκονομικῶν Γιῶργος Παπακωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος ὑπεστήριξε ὅτι ὑπῆρχε ἐπηρεασμός τῆς Δικαιοσύνης ἀπό τό πολιτικό σύστημα, ὅσον ἀφορᾶ στήν δίκη τοῦ προέδρου τῆς ΕΛΣΤΑΤ Ἀνδρέα Γεωργίου.
Ὡς γνωστόν, ὁ Ἀνδρέας Γεωργίου θεωρεῖται ὑπεύθυνος γιά τήν παρουσίαση τοῦ ἐλλείμματος στό 15,4% ἀντί τοῦ 9%, κάτι πού ὁδήγησε καί στό δεύτερο μνημόνιο καί στό κούρεμα τῶν ἑλληνικῶν ὁμολόγων, τό περίφημο PSI. Γιά τήν ὑπόθεση αὐτή ὁ κ. Παπακωνσταντίνου ὑπεστήριξε: «Εἶναι προφανές ὅτι ἡ ὑπόθεση αὐτή χρησιμοποιήθηκε γιά νά στηρίξει ἕνα πολιτικό ἀφήγημα πού ἐξυπηρετοῦσε τή ΝΔ καί τόν ΣΥΡΙΖΑ. Μέ βάση αὐτό τό ἀφήγημα, ἦταν πιό εὔκολο νά ἀπαντᾶ κανείς στούς “Ἀγανακτισμένους” στό Σύνταγμα. Ἦταν σαφές ἀπό τήν ἀρχή ὅτι ὑπῆρχε ἕνας δίαυλος ἀνάμεσα στό πολιτικό σύστημα καί τή δικαιοσύνη. Ὑπῆρχε σαφής ἐπηρεασμός τῆς δικαιοσύνης στό ζήτημα αὐτό. Οἱ ἀποφάσεις πού πάρθηκαν ἦταν καθοδηγούμενες. Εὐτυχῶς, στό τέλος αὐτή ἡ ἱστορία ἔχει κλείσει».
Ἀπάντηση-βόμβα ὅμως ἔδωσε ὁ πρώην ὑπουργός τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Εὐκλείδης Τσακαλῶτος, ὁ ὁποῖος ἀπεκάλυψε ξεκάθαρα ὅτι ὑπῆρχε πράγματι προσπάθεια ἐπηρεσμοῦ ὄχι ὅμως ἀπό τήν Κυβέρνηση καί ὄχι πρός τήν κατεύθυνση τῆς καταδίκης τοῦ κ. Γεωργίου. Ἡ τρόικα ἦταν πού ἤσκησε τήν ἐπιρροή της, ἀλλά ὑπέρ τοῦ κ. Γεωργίου. Εἰδικώτερα, ὁ κ. Τσακαλῶτος ἐχαρακτήρισε «ἀπαράδεκτες» τίς παρεμβάσεις τῆς τρόικα οἱ ὁποῖες ἔγιναν πρός τήν τότε κυβέρνηση γιά παρέμβαση στήν δίκη.
Συγκεκριμένως ἀνέφερε: «Δέν θέλω νά μπῶ σέ ἐνδοσυστημικές διαφωνίες τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τῆς ΝΔ γιά τό ποιός φταίει περισσότερο γιά τήν χρεοκοπία. Ὁ κ. Γεωργίου ἔλεγε ὅτι τά ἐλλείμματα ἦταν μεγαλύτερα ἀπό αὐτό πού ἔλεγε ἡ κυβέρνηση τῆς ΝΔ. Ἐμεῖς τά δεχτήκαμε τά στοιχεῖα, πάνω σέ αὐτά τά στοιχεῖα δουλέψαμε. Ἔγιναν ἀπαράδεκτες παρεμβάσεις τῆς τρόικα, ὥστε νά παρέμβουμε στή δίκη Γεωργίου. Ἐμεῖς δέν εἴχαμε κανένα κέρδος εἴτε γιά νά κερδίσει εἴτε γιά νά χάσει ὁ κ. Γεωργίου. Ἐγώ προσωπικά θεωρῶ ὅτι τά στοιχεῖα ἦταν σωστά». Στήν ἀμέσως ἑπομένη περίοδο ἀνεφέρθη ὁ τέως Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ὁ ὁποῖος ἀπεκάλυψε ὅτι ὑπῆρξε ἀπαίτησις τοῦ Ντόναλντ Τούσκ νά ὑπογράψει καί ὁ ἴδιος τό αἴτημα τῆς Ἑλλάδος γιά διαπραγμάτευση, καθώς ἡ ὑπογραφή τῆς κυβερνήσεως Τσίπρα δέν ἐθεωρεῖτο ἐπαρκής.
Σχετικῶς ἀνέφερε: «Μία ἱστορία ἀπό ἐκείνη τήν περίοδο πού δείχνει “τί περνᾶ ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας”. Ἀφοῦ συμφωνήσαμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα πρέπει νά παραμείνει ἐντός, ἔπρεπε νά ὑποβάλει τό αἴτημα γιά νά ἀνανεωθεῖ ὁ ELA. Στίς 7 Ἰουλίου τοῦ 2015 μοῦ τηλεφωνεῖ ὁ Ντ. Τούσκ καί μοῦ λέει ὅτι “τό αἴτημα γιά τή διαπραγμάτευση τῆς Ἑλλάδας θά πρέπει νά τό ὑπογράψετε ἐσεῖς, δέν μᾶς ἀρκεῖ ἡ ὑπογραφή τῆς κυβέρνησης Τσίπρα. Τοῦ ἐξήγησα ὅτι δέν ἤμουν ἐκτελεστικός πρόεδρος, καί μοῦ ἀπάντησε πώς ἤξεραν ὅτι εἶμαι καλός καθηγητής τοῦ Συνταγματικοῦ Δικαίου καί ἑπομένως θά ἔβρισκα τή λύση. Ἐπικοινώνησα μέ τούς συναδέλφους μου, τόν Ν. Ἀλιβιζᾶτο, τόν Εὐ. Βενιζέλο καί τούς εἶπα ὅτι “ἀγγίζω τά ὅρια τοῦ ρυθμιστῆ τοῦ πολιτεύματος”. Καί τότε ὅλοι μαζί συμφωνήσαμε αὐτό πού διδάσκω καί τά παιδιά στό πανεπιστήμιο, ὅτι ὁ ρυθμιστικός ρόλος εἶναι σάν ἕνα μπαλόνι πού φουσκώνει ὅταν ἔχουμε κρίση. Ὁ ρόλος τοῦ Προέδρου εἶναι νά φροντίζει γιά τήν ὁμαλή λειτουργία τῶν θεσμῶν. Ἄν αὐτοί λειτουργοῦν, μπορεῖ νά εἶναι πολύ σιωπηλός. Ὅταν ὅμως ὑπάρχει κρίση, διογκώνεται αὐτός ὁ ρόλος. Αὐτό ἔκανα τότε, ὑπέγραψα».
Ἕνα ἄλλο σημαντικό ζήτημα τό ὁποῖο ἀνεδείχθη κατά τό συνέδριο τῆς «Καθημερινῆς», εἶχε νά κάνει μέ τά γεγονότα τοῦ 2008, τά ὁποῖα ἠκολούθησαν τόν φόνο τοῦ Ἀλέξη Γρηγορόπουλου. Σημαντικές ἀποκαλύψεις ἔκανε ὁ κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ὁ ὁποῖος ἐκείνη τήν ἐποχή ἦταν ὑπουργός Ἐσωτερικῶν καί Δημοσίας Τάξεως. Μίλησε γιά ὑπονόμευση τῆς Δημοκρατίας ἐκ τῶν ἔσω καί ὑπεγράμμισε ὅτι ἤθελαν «δικτατορικά μέτρα» πού θά ὁδηγοῦσαν τήν χώρα σέ μιά μορφή ἐμφυλίου πολέμου.
Ἀνέφερε σχετικῶς: «Δέν περίμενε κανείς νά συμβεῖ μιά τέτοια δολοφονία. Ποῦ νά φανταστεῖ κανείς τήν ἀφροσύνη τοῦ Κορκονέα, νά δολοφονήσει ἕνα παιδί ἔστω καί μέ ἐνδεχόμενο δόλο. Ὅμως ἔτυχε καί ἔπρεπε νά ἀντιμετωπιστεῖ. Ἤξερα ὅτι πρέπει νά ὑπερασπιστῶ τή δημοκρατία καί τό σύνταγμα. Μοῦ εἶπαν κάποιοι ὅτι κάηκε ἡ Ἀθήνα. Δέν εἶναι ἀκριβές. Τό πρῶτο πού φρόντισα ἦταν ἡ σωματική ἀκεραιότητα καί ἡ ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων.
Κατηγορήθηκα πολύ. Οὔτε ἕνας ἄνθρωπος πέραν τῆς τραγωδίας Α. Γρηγορόπουλου δέν πῆγε στό νοσοκομεῖο. Ὄχι νά σκοτωθεῖ. Γιατί ἄν εἶχε σκοτωθεῖ (σ.σ. κάποιος ἄλλος) ἡ Ἑλλάδα θά ἦταν σέ ἕνα εἶδος ἐμφύλιου στήν πορεία. Κάποιοι ἤθελαν νά δείξουν ὅτι ἡ Ἑλλάδα γιά νά καταστείλει ὁρισμένες διαδηλώσεις εἶχε ἀνάγκη ἀπό οἱονεί δικτατορικά μέσα. Καί ἐγώ καί ὁ πρωθυπουργός Κ. Καραμανλῆς ἤμασταν ἐκεῖ γιά νά ποῦμε στούς συναδέλφους μας ὅτι δέν συμφωνοῦμε».
