Ὑπέρ τῆς ἐντάξεώς του στό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ἐτάχθησαν οἱ βουλευτές τῆς ΝΔ στήν Κοινοβουλευτική Συνέλευση – Ἀποχή ἐπέλεξε ὁ Ἀλέξης Τσίπρας – Ὀργή Βελιγραδίου κατά Ἀθηνῶν – Ὁ γερμανικός δάκτυλος, ἡ Μεγάλη Ἀλβανία καί τό παρασκήνιο τῆς ψηφοφορίας – Στό Συμβούλιο Ὑπουργῶν ὁ τελικός λόγος
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ οἱ τριγμοί μεταξύ Ἑλλάδος καί Σερβίας ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἐγκρίσεως τῆς Ἐκθέσεως Ἐπιτροπῆς ὑπό τήν Ντόρα Μπακογιάννη, γιά τήν ἔνταξη τοῦ Κοσσυφοπεδίου στό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης. Πλέον ὅμως ὑπάρχει καί διάστασις μεταξύ Ἀθηνῶν καί Λευκωσίας, καθώς οἱ πλεῖστοι τῶν Ἑλλήνων βουλευτῶν –μελῶν τῆς κοινοβουλευτικῆς συνελεύσεως τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης– ὑπερεψήφισαν τήν πρόταση ἀποδοχῆς τοῦ Κοσσυφοπεδίου σέ ἀντίθεση μέ τούς Κυπρίους, πού εἴτε ἐψήφισαν κατά εἴτε ἀπεῖχαν. Σημειώνεται ὅτι στήν σχετική ψηφοφορία 131 βουλευτές ἐψήφισαν ὑπέρ καί 29 κατά, ἐνῷ ὑπῆρξαν 11 ἀποχές. Στίς τελευταῖες περιλαμβάνεται καί ἡ ψῆφος τοῦ κ. Ἀλέξη Τσίπρα, ὁ ὁποῖος πάντως κατά τήν συζήτηση εἶχε τοποθετηθεῖ ὑπέρ τῆς Ἐκθέσεως. Ἡ μοναδική ἀρνητική ψῆφος ἀπό τήν Ἑλλάδα ἦταν αὐτή τῆς εὐρωβουλευτοῦ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίνας Κασιμάτη.
Σέ κάθε περίπτωση, τό ζήτημα τοῦ Κοσσυφοπεδίου ἔχει ἀναχθεῖ σέ μεῖζον θέμα πολιτικῆς, πού ὑπερβαίνει τήν διαφορά μεταξύ Πριστίνας καί Βελιγραδίου, καθώς πρωτίστως ἡ Γερμανία καί δευτερευόντως οἱ ΗΠΑ ἀσκοῦν τήν ἐπιρροή τους γιά ἀποδοχή τοῦ μορφώματος στό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης, μέ ἀπώτερο σκοπό νά ἀπομακρυνθεῖ τό ἐνδεχόμενο νά ὑπάρξει ρωσσική διείσδυσις στήν περιοχή.
Ἡ ἐξέλιξις τῆς ὅλης καταστάσεως, ὅμως, δεικνύει ὅτι εἰδικῶς στά Βαλκάνια διαμορφώνεται μιά κατάστασις «πύργου τῆς Βαβέλ» μέ συγκρουόμενα συμφέροντα καί ἰσχυρισμούς πού δέν προδιαγράφουν ὁμαλή ἐξέλιξη. Νά ἐπισημάνουμε πάντως ὅτι οὔτε ἡ ἔγκρισις τῆς Ἐκθέσεως τῆς ἐπιτροπῆς Μπακογιάννη οὔτε ἀκόμη καί ἡ εἰσδοχή τοῦ Κοσσυφοπεδίου στό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης συνιστοῦν ἀναγνώρισή του, ὡς κράτους, ἀλλά τοῦτο εἶναι ἁπλῶς ἐνδεικτικό τοῦ περιπλόκου τῆς καταστάσεως. Τό ἑπόμενο βῆμα εἶναι ἡ παραπομπή τοῦ θέματος στό Συμβούλιο Ὑπουργῶν τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης, τό ὁποῖο θά ἀποφασίσει ἄν τό Κοσσυφοπέδιο θά γίνει δεκτό ὡς «συνομιλητής» καί μέχρις ἐκεῖ, καθώς ἁρμοδιότητα ἀναγνωρίσεως κρατικῆς ὑποστάσεως δέν ἔχει.
Γιά τήν οὕτως ἤ ἄλλως πεπλεγμένη κατάσταση, ἐνδεικτικῶς λοιπόν θά ἀναφέρουμε ὅτι ἡ Σερβία ἐτοποθετήθη ἀρνητικῶς στήν Ἔκθεση τήν ὁποία ὅμως ὑπερεψήφισαν τά Σκόπια, ἐνῷ ὁ Σερβοβόσνιος βουλευτής Μπράνισλαβ Μπορένοβιτς, συνεχίζοντας τήν ρητορική τοῦ Προέδρου τῆς Σερβίας Ἀλεξαντάρ Βούτσιτς, ὑπεστήριξε ὅτι ἡ ἔγκρισις τῆς Ἐκθέσεως στέλνει ἀποσχιστικό μήνυμα γιά τήν ὀντότητα τῶν Σερβοβοσνίων, τήν Ρεπούμπλικα Σέρπσκα, ἐνῷ διερωτᾶται ποιό εἶναι τό μήνυμα πού δίδεται σέ περιοχές τῆς Εὐρώπης μέ ἀποσχιστικές τάσεις ἀναφερόμενος εὐθέως στήν Σκωτία, τήν Φλάνδρα, τήν Καταλονία καί τήν Κύπρο. Πρέπει βεβαίως νά ἐπισημανθεῖ ὅτι οὐδεμία σχέσις ὑφίσταται μεταξύ τῆς καταστάσεως στό Κοσσυφοπέδιο καί τήν Κύπρο. Στήν Κύπρο ὑπάρχει ζήτημα εἰσβολῆς καί κατοχῆς, ὅπως ἄλλως τε ἔχει ἀναγνωρισθεῖ μέ δικαστική ἀπόφαση, ἡ ὁποία διαχωρίζει τά δύο ζητήματα. Ἀκόμη περισσότερο δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει παραλληλισμός μέ τήν Θράκη καί τήν ἐκεῖ μειονότητα, ὅπως ἄφησαν νά ἐννοηθεῖ κάποιοι κύκλοι, καθώς στήν Θράκη ὑπάρχει ἀδιαμφισβήτητη ἑλληνική κυριαρχία. Γιά τήν Ἑλλάδα, πάντως, ἡ θετική στάσις ὡς πρός τήν Ἔκθεση τῆς Ἐπιτροπῆς θεωρεῖται ὅτι ἐξυπηρετεῖ δύο σκοπιμότητες. Πρῶτον, διά τῆς ἐνισχύσεως αὐτονόμων δομῶν τοῦ Κοσσυφοπεδίου ἀποτρέπεται ἡ συνένωσις μέ τά Τίρανα καί ἡ δημιουργία Μεγάλης Ἀλβανίας. Δεύτερον, θεωρεῖται κίνησις τηρήσεως ἰσορροπιῶν καθώς ἔρχεται ἀμέσως μετά τήν ἔνταξη τοῦ Φρέντη Μπελέρη στό εὐρωψηφοδέλτιο τῆς Νέας Δημοκρατίας, κάτι πού βεβαίως δυσαρέστησε τήν ἀλβανική πλευρά.
Καί μέ τούς Σέρβους πάντως τά πράγματα δέν εἶναι ρόδινα, καθώς μετά τίς ἐπιθέσεις τοῦ Προέδρου Βούτσιτς καί ἄλλων κρατικῶν παραγόντων προσωπικῶς κατά τῆς κ. Μπακογιάννη, φαίνεται ὅτι οἱ «ὑπόγειες διαδρομές» μεταξύ Βελιγραδίου καί Σκοπίων ἀκύρωσαν δύο ἑλληνικές ἐπενδύσεις στό κρατίδιο, κάτι πού ὅμως ἐπισήμως διαψεύδεται.
Κύκλοι τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης, πάντως, ἐπικέντρωναν τό ἐνδιαφέρον τους στό ζήτημα τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί ἐτόνιζαν ὅτι σήμερα τό Κοσσυφοπέδιο, ὅπως καί ἡ Ὑπερδνειστερία, εἶναι «μαῦρες τρῦπες ἀπό πλευρᾶς ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί κράτους δικαίου καί ἐπιδιώκεται νά τεθοῦν ὑπό τήν ἐποπτεία τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, κάτι πού θά λειτουργήσει ἐπωφελῶς καί γιά τήν ὑπεράσπιση τῶν δικαιωμάτων τῶν Σέρβων τοῦ Κοσσυφοπεδίου.» Ἤδη γιά τούς τελευταίους ἐπελύθη ἕνα πρόβλημα πού ἐπί 12 χρόνια ἀδυνατοῦσαν νά ἐπιλύσουν οἱ ἴδιοι.
Πρόκειται γιά τό Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Σάββα, ἐμβληματικό ἐθνικό μνημεῖο γιά τούς Σέρβους, οἱ ἐκτάσεις τοῦ ὁποίου (24 ἑκτάρια σέ σύνολο) ἀμφισβητοῦντο ἀπό τούς Ἀλβανούς. Ἐκκρεμοῦν ἀκόμη τά ζητήματα τῶν παρανόμων ἀπαλλοτριώσεων σερβικῶν περιουσιῶν (τυπική τακτική τῶν Ἀλβανῶν πού τήν βλέπουμε καί στήν Βόρειο Ἤπειρο) καί τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Ἑνώσεως Σερβικῶν Δήμων στό βόρειο Κοσσυφοπέδιο. Ἐνῷ ἡ σερβική πλευρά ἀπαιτοῦσε τήν ἐπίλυση καί τῶν δύο ζητημάτων πρίν προχωρήσει ἡ εἰσδοχή τοῦ Κοσσυφοπεδίου, τό Συμβούλιο πιστεύει ὅτι ὑπό τήν ἐποπτεία τῶν μηχανισμῶν τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τά πράγματα θά εἶναι πολύ εὐκολώτερα.
