«ΑΣΕΛΓΕΙΑ στήν ἀνθρώπινη φύση» χαρακτηρίζει ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους τό νομοσχέδιο γιά τόν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων, κάνοντας λόγο γιά «μεγάλο ἔγκλημα».
Ἀντιπρόσωποι ἀπό ὅλες τίς ἱερές μονές τοῦ Ἁγίου Ὄρους συνῆλθαν στίς Καρυές καί ἐξέδωσαν κοινή ἀνακοίνωση προκειμένου «νά συμπαρασταθοῦν στήν ἀγωνία καί τόν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν προστασία τοῦ πυρῆνα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.» Ἐπικρίνει τούς νομοθέτες ὅτι προκειμένου νά διασφαλίσουν τήν ἀρχή τῆς ἰσότητος «μέσῳ τῆς σύναψης “γάμου” σέ πρόσωπα τοῦ ἰδίου φύλου καί ἀκόμη τήν προστασία ἀπό διακρίσεις, καταστρατηγεῖ θεμελιώδεις ἀρχές τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως καί θανατώνει τήν δυνατότητα τῆς ζωῆς καί τῆς φυσιολογικῆς ἀναπτύξεως τοῦ παιδιοῦ.» Τό Ἅγιον Ὄρος προειδοποιεῖ ὅτι «διαλύεται ὄχι ἡ ἀνθρώπινη οἰκογένεια, ἀλλά ὁλόκληρη ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη»! Καί ὑπενθυμίζει ὅτι «ὁ καθένας μας προέρχεται ἀπό μία μητέρα καί ἕνα πατέρα, σύμφωνα καί μέ τήν ἀπόκριση τοῦ Χριστοῦ: ὀὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ’ ἀρχῆς ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς;” (Ματθ. 9, 4)».
Οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ Ἁγίου Ὄρους τονίζουν μέ ἔμφαση ὅτι «ἡ θεσμοθέτηση “γάμου” μεταξύ προσώπων τοῦ ἰδίου φύλου εἶναι ἀνατροπή τοῦ χριστιανικοῦ γάμου καί τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας καί ἔχει ἀπορριφθεῖ ἀπό τήν σύνολη ἐκκλησιαστική παράδοση καί ἀντιμετωπίζεται μέ τήν μετάνοια, ἡ ὁποία εἶναι ἀλλαγή τρόπου ζωῆς.» Ὡς πρός τό παιδί πού γεννιέται, οἱ μοναχοί σημειώνουν ὅτι «ἐάν δέν τό φροντίσει ἡ μάνα του, δέν τό θηλάσει, πέθανε… Ὁ Θεός δίνει τήν εὐθύνη στούς γεννήτορες νά συμπράξουν στήν διαμόρφωσή του καί νά γίνουν μέ αὐτό τόν τρόπο συνδημιουργοί τοῦ Θεοῦ. Ἐάν τυχόν τό νεογέννητο στρέψει τό βλέμμα πρός τήν μητέρα καί θέλει θηλασμό, καί στήν θέση της βρίσκεται κάποιος ἄλλος, συγχέει τίς πληροφορίες, παραμορφώνεται, ἀτιμάζεται. Τό χρέος σεβασμοῦ σέ ἕνα νέο πλάσμα ἀπαιτεῖ θυσία γιά νά μπορέσει νά ἀναπτυχθεῖ φυσιολογικά, νά χαρεῖ τήν ζωή του. Δέν ὑπάρχει ἄλλος τρόπος ἑνώσεως καί ἀναπτύξεως τοῦ ἀνθρώπου. Μετά ἀπό ἐννέα μῆνες γεννιέται σέ μία εὐρύτερη μήτρα, πού εἶναι τό οἰκογενειακό περιβάλλον, καί ἀρχίζει μία ἄλλη πλάση τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ παιδιοῦ, μέσα στήν οἰκογένεια. Γνωρίζει τήν μητέρα σάν τήν γυναῖκα πού τό θηλάζει καί τό τρέφει μέ τό γάλα της καί τό περιποιεῖται».
Καί προστίθεται ὅτι τό παιδί «γνωρίζει τόν πατέρα σάν τόν ἄνδρα πού τό ἀγαπᾶ καί τό φροντίζει μέ τόν τρόπο του. Παίρνει δύναμη πνευματική καί σωματική ἀπό τόν ἀμοιβαῖο σεβασμό τοῦ πατέρα καί τῆς μητέρας γιά νά προχωρήσει στήν δεύτερη φάση πού περνᾶ στήν παιδική ἡλικία, πάει στήν ἐφηβική, προχωρεῖ ἐλεύθερο μέσα στήν κοινωνία καί δέχεται τήν ἀγωγή τοῦ πολιτισμοῦ καί τοῦ τόπου του.» Τέλος, κρούουν τόν κώδωνα κινδύνου ὅτι μέ τό κατατεθέν νομοσχέδιο «δέν θίγεται μόνο τό εὐαγγέλιο καί ἡ ἑλληνική κοινωνία. Ἀποδομεῖται τό σύμπαν. Εἴτε εἶσαι πιστός εἴτε ἄπιστος, θά γεννηθεῖς μέ τόν ἴδιο τρόπο. Ὅταν αὐτά τά ἀλλοιώνεις, στήν οὐσία ἀποφασίζεις ἕνα ἀργό ἀλλά σίγουρο θάνατο τῆς ἀνθρωπότητος. Ὅταν παντρεύονται στήν ἐκκλησία, ἄνδρας καί γυναῖκα, παίρνουν τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας καί εὐχές γιά πολυτεκνία καί καλλιτεκνία.»
