ΑΠΟ τό φθινόπωρο καί μετά παραπέμπεται ἡ ἀνάκτησις τῆς ἐπενδυτικῆς βαθμίδος ἀφοῦ ἡ Fitch Ratings διετήρησε ἀμετάβλητη τήν ἀξιολόγησή της.
Ὀ oἶκος πού βαθμολογεῖ τό ἑλληνικό ἀξιόχρεο σέ «ΒΒ+» ἐπιβεβαίωσε τήν μακροπρόθεσμη πιστοληπτική ἱκανότητα τῆς Ἑλλάδος, ἐν ἀναμονῇ τοῦ β΄ γύρου τῶν βουλευτικῶν ἐκλογῶν, διατηρῶντας παράλληλα σέ σταθερές τίς προοπτικές ἐπαναξιολογήσεως.
Ὁ φθινοπωρινός κύκλος τῶν ἀναβαθμίσεων ξεκινᾶ στίς 8 Σεπτεμβρίου ἀπό τήν DBRS. Στίς 15 Σεπτεμβρίου ἔχουμε τήν δεύτερη ἀξιολόγηση ἀπό τήν Moody’s. Στίς 20 Ὀκτωβρίου θά γίνει ἡ δεύτερη ἀξιολόγησις ἀπό τόν οἶκο Standard & Poor’s. Ἡ χρονιά θά ὁλοκληρωθεῖ μέ τήν ἀξιολόγηση ἀπό τόν Fitch στίς 2 Δεκεμβρίου. Ὁ οἶκος Fitch ἀναθεώρησε ἐπί τά βελτίω τήν πρόβλεψή της γιά τήν ἀνάπτυξη τοῦ ΑΕΠ στό 2,3% τό 2023 (ἀπό 0,9%), χάρη στήν ἰσχυρότερη ἀπό τήν ἀναμενόμενη ἀπόδοση τό 4ο τρίμηνο τοῦ 2022 καί τήν μείωση τῶν ἐνεργειακῶν κινδύνων.
Συμφώνως πρός τό βασικό σενάριο τῆς Fitch πού κάνει λόγο γιά βελτιωμένη δημοσιονομική στάση καί σταθερή ὀνομαστική ἀνάπτυξη, ὁ λόγος δημοσίου χρέους/ΑΕΠ θά μειωθεῖ στό 162,2% τό 2023 καί στό 154,4% τό 2024, μιά προβλεπόμενη πτῶσις 50% ἀπό τό ἱστορικό ὑψηλό τοῦ 206%. Ὁ ἀμερικανικός οἶκος προβλέπει ὁ ἐτήσιος ἐναρμονισμένος πληθωρισμός νά ὑποχωρήσει στό 4% τό 2023 καί στό 1,9% τό 2024 ἐνῷ θά ὑπάρξει σταδιακή μείωσις τοῦ ἐλλείμματος τοῦ ἰσοζυγίου τρεχουσῶν συναλλαγῶν τό 2023-2024. Τό ἔλλειμμα τό ὁποῖο ἀναμένεται κατά μέσον ὅρον στό 6,5% τά ἑπόμενα δύο χρόνια θά χρηματοδοτηθεῖ σέ μεγάλο βαθμό ἀπό τίς αὐξανόμενες καθαρές εἰσροές ΑΞΕ καί τίς μεταφορές στήν ΕΕ, μειώνοντας ἔτσι τούς ἐξωτερικούς κινδύνους εὐπαθείας.
Ἐπισημαίνει ὅτι ἡ ἀξιολόγησις τῆς Ἑλλάδος ὑποστηρίζεται ἀπό διαρθρωτικούς δεῖκτες, συμπεριλαμβανομένων τῶν βαθμολογιῶν διακυβερνήσεως, τῶν δεικτῶν ἀνθρώπινης ἀναπτύξεως καί τοῦ κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Αὐτά τά πλεονεκτήματα ἀντιστοιχοῦν στίς κληρονομιές τῆς κρίσεως δημόσιου χρέους, οἱ ὁποῖες περιλαμβάνουν μεγάλα ἀποθέματα δημόσιου καί ἐξωτερικοῦ χρέους, καθώς καί χαμηλές μεσοπρόθεσμες δυνατότητες ἀναπτύξεως καί εὐπάθειες στόν τραπεζικό τομέα.
Παράγοντες πού θά μποροῦσαν, μεμονωμένα ἤ συλλογικά, νά ὁδηγήσουν σέ ἀρνητική δράση/ὑποβάθμιση ἀξιολογήσεως εἶναι:
– Δημόσια οἰκονομικά: Διαρκής ἀνοδική τάσις τοῦ δημοσίου χρέους πρός ΑΕΠ, γιά παράδειγμα λόγῳ δημοσιονομικῆς χαλαρώσεως ἤ ἀδύναμης ἀναπτύξεως.
-Μακροοικονομικά: Νεώτερα σόκ στήν ἑλληνική οἰκονομία πού θά ἐπηρεάσουν τήν οἰκονομική ἀνάκαμψη.
Παράγοντες πού θά μποροῦσαν, μεμονωμένα ἤ συλλογικά, νά ὁδηγήσουν σέ θετική δράση/ἀναβάθμιση τῆς ἀξιολογήσεως.
– Δημόσια οἰκονομικά: Ἐμπιστοσύνη σέ μιά μετεκλογική δημοσιονομική πολιτική πού θά ὁδηγήσει σέ σταθερή καθοδική πορεία τοῦ λόγου τοῦ δημόσιου χρέους πρός ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα.
Μακροοικονομικά: Βελτίωση τῆς μεσοπρόθεσμης ἀναπτυξιακῆς δυναμικῆς, γιά παράδειγμα, λόγῳ τῆς ὑψηλότερης δυναμικῆς τῶν ἐπενδύσεων καί/ἤ τῆς ἐφαρμογῆς διαρθρωτικῶν μεταρρυθμίσεων.
