ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ συνέντευξη μετά τόν θάνατο τοῦ πατρός τους βασιλέως Κωνσταντίνου ἔδωσαν στήν ἐκπομπή «365 στιγμές» καί τήν δημοσιογράφο Σοφία Παπαϊωάνου οἱ υἱοί του, πρίγκηπες Παῦλος καί Νικόλαος.
Μίλησαν ἐκτενῶς γιά τό ζήτημα τοῦ διαβατηρίου καί τῆς ἰθαγενείας, τό γεγονός ὅτι δέν ἐκλήθησαν γιά θητεία στόν στρατό, τήν ἐκμάθηση τῶν ἑλληνικῶν καί τήν ἀγάπη τους γιά τήν Ἑλλάδα, ἐνῷ ἀπήντησαν στά σενάρια πού τούς θέλουν νά σχεδιάζουν νά ἀσχοληθοῦν μέ τήν πολιτική. Στήν ἐρώτηση γιατί δέν ἐπιλέγουν ἕνα ἐπίθετο, ὅπως ὅλοι οἱ Ἕλληνες, γιά νά μπορέσουν νά ἀποκτήσουν διαβατήριο καί ἰθαγένεια, ὁ Νικόλαος ἀπήντησε ὅτι «δέν εἶναι θέμα ἐπιλογῆς ἐπιθέτου. Εἶχα ἰθαγένεια. Μᾶς ἀφαιρέθηκε. Ἐννοεῖται ὅτι τήν θέλω. Τό νά σοῦ ἀφαιρέσουν τήν ἰθαγένεια εἶναι κάτι γραφειοκρατικό. Τό ἄν εἶμαι Ἕλληνας, τό ξέρω ἐγώ. Στίς φλέβες μου ρέει Ἑλλάδα. Εἶμαι Ἕλληνας καί δέ μπορεῖ νά τό ἀμφισβητήσει κανείς αὐτό. Ἄν ὑπάρχει βούληση, δέν εἶμαι ἁρμόδιος ἐγώ γιά τό ἐπίθετο, θά τό βροῦμε.»
Σέ ἀντίστοιχη ἐρώτηση (οἱ συνεντεύξεις ἦσαν διαφορετικές) ὁ Παῦλος δήλωσε ὅτι «τό ἐπίθετο Γλύξμπουργκ, δέν εἶναι δικό μου. Εἶναι μιά καταγωγή τῆς οἰκογένειας. Ὅταν τό θέμα πήγαμε στά δικαστήρια καί ἐδῶ καί στή Δανία καί ὑπάρχουν χαρτιά πού λένε ὅτι λένε ὅτι τό ὄνομά μας δέν εἶναι Γλύξμπουργκ. Τό Γλύξμπουργκ εἶναι ἕνα ἀπό τά κάστρα τῆς οἰκογένειας πού τό πῆρε ἡ Γερμανία ἀπό τήν Δανία. Στούς τάφους τῶν προγόνων μας γράφει Πρίγκηπας τῆς Ἑλλάδας καί τῆς Δανίας. Εἶναι εὔκολο νά τό δώσει κανείς τό ὄνομα Γλύξμπουργκ, καί ἐπειδή οἱ Γερμανοί ἦταν οἱ κακοί τοῦ πολέμου, ὥστε νά μᾶς κάνουν νά φαινόμαστε χειρότεροι. Εἶμαι Ἕλληνας. Ὅπου καί νά ζῶ, ὅπου καί νά κάνω τό σπίτι μου, ἡ ἀγάπη μου καί οἱ ρίζες μου εἶναι ἐδῶ.» Παρατήρησε ὅτι ἔχει ἐπίθετο «Τῆς Ἑλλάδος. Μέ αὐτό ἤμασταν πάντα, γιατί νά ἀλλάξω τό ἐπίθετό μας; Ὅταν ἔγινε αὐτός ὁ νόμος, ἦταν γιά νά μᾶς ἐπιτεθοῦν.»
Ὁ Νικόλαος ὑπενθύμισε ὅτι ἔζησε, λόγῳ τῆς ἐξορίας τοῦ πατέρα του, στήν Ἰταλία, τήν Δανία, τό Λονδῖνο καί τήν Νέα Ὑόρκη, ἀλλά παντοῦ αἰσθανόταν ξένος. «Στήν Ἀγγλία, εἶμαι εὐγνώμων, ὑπηρέτησα, ἔζησα, ἔμαθα τά ἤθη καί τά ἔθιμά τους, τό χιοῦμορ τους, ἀλλά ποτέ δέν αἰσθάνθηκα Ἄγγλος. Μόλις ἦρθα ἐδῶ, αἰσθάνθηκα ὅτι ἐδῶ εἶναι ὁ τόπος μου. Οἱ φιλέλληνες εἶναι ξένοι, ἀλλά ἐγώ εἶμαι Ἕλληνας. Ἦρθα Ἑλλάδα, τήν ἀγαπάω καί θέλω νά ὑπηρετήσω, ἀλλά εἶμαι Ἕλληνας.»
Καί οἱ δύο ξεκαθάρισαν ὅτι «ἔχει τελειώσει τό θέμα τῆς βασιλείας, ὅπως καί γιά κάθε Ἕλληνα. Ὁ λαός ἀποφάσισε, ἔγινε δημοψήφισμα, δέν ὑπάρχει ἀλλαγή τοῦ πολιτεύματος, εἶναι κάτι πού εἶναι ἱστορία καί δέ συνεχίζεται.» Ἐν συνεχείᾳ ὁ Παῦλος εἶπε ὅτι ἤθελε νά ὑπηρετήσει στόν Ἑλληνικό Στρατό, ἀλλά τελικῶς ἔκανε τήν θητεία του σέ χώρα μέλος τοῦ ΝΑΤΟ. Ὁ Νικόλαος εἶπε ὅτι «περίμενα πῶς καί πῶς νά μοῦ ἔρθει τό χαρτί καί νά ὑπηρετήσω στόν Ἑλληνικό Στρατό, ἀλλά δέν ἦρθε ποτέ καί δέ μποροῦσα νά πάω ἐγώ καί νά τό ζητήσω. Ἄν μποροῦσα νά ζητήσω ρουσφέτι ἀπό κάποιον ὑπουργό Ἀμύνης, θά ἦταν νά μέ βάλει νά ὑπηρετήσω.»
Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Παῦλος ἠρωτήθη ἐάν σκέφτηκε ἤ ἐπεχείρησε νά κατέβει στήν πολιτική. «Δέν ἔχω σχέση μέ κανένα κόμμα, οὔτε μᾶς ἔχουν ζητήσει βοήθεια» ἀπήντησε. «Στόν δρόμο μᾶς ἔχουν πεῖ νά πολιτευτοῦμε. Δέν τό θέλαμε ὅμως. Οὔτε ἐγώ, οὔτε ὁ πατέρας, οὔτε τά παιδιά. Δέν εἶναι στό πρόγραμμα. Μέ ἐνδιαφέρει πάρα πολύ ἡ πολιτική τῆς Ἑλλάδας, ὄχι ὅμως νά κατέβω» τόνισε.
Ὁ Νικόλαος γέλασε ὅταν ἄκουσε τήν ἐρώτηση, διαψεύδοντας τίς σχετικές φῆμες. «Ἄν μπαίνοντας στήν πολιτική θά προσφέρεις πολλά περισσότερα στήν πατρίδα σου, νά τό σκεφτῶ, ἀλλά δέν βρῆκα κάποιον τέτοιο πού θά ἔχει ἐπιχειρήματα νά μέ πείσει. Ἄνθρωποι στό δρόμο μοῦ τό ζητᾶνε, φίλοι ἐπιχειρηματίες καί ἄλλοι μοῦ τό ἔχουν ζητήσει, ἀλλά πολιτικό κόμμα ὄχι. Σκοπός μου εἶναι νά προσφέρω μέ τόν καλύτερο τρόπο ὅπου μπορῶ. Εἴτε ὡς ἰδιώτης εἴτε ὡς ἐθελοντής» κατέληξε ὁ Νικόλαος.
