Πόσο ἀνυπόφορη εἶναι ἡ ἀφρικανική σκόνη!
Τί εἶναι, ἀλήθεια, αὐτό τό «ἔκτακτο καιρικό φαινόμενο», πού μᾶς ταλαιπωρεῖ τά τελευταῖα χρόνια;
Δέν μᾶς ἔφταναν τά τόσα πού κάθε τόσο ὑφιστάμεθα, ἔχουμε κι αὐτή τήν σκόνη, ἡ ὁποία γίνεται στό «πί καί φί» λάσπη, μᾶς λερώνει τά αὐτοκίνητα, τά πεζοδρόμια, τά μπαλκόνια καί μᾶς στέλνει στά πλυντήρια τῶν ὀχημάτων καί στά φαρμακεῖα, προκειμένου νά προμηθευθοῦμε κολλύρια γιά τά μάτια.
Τώρα πού μιλήσαμε γιά κολλύρια, θυμήθηκα ἕναν φίλο, ὁ ὁποῖος ἀπέφευγε συστηματικά νά προσκομίσει «ἕνα δωράκι» στό σπίτι του, σέ κάποιες σημαδιακές ἡμερομηνίες. Ἡ γυναῖκα του, τήν παραμονή τῆς ἐπετείου τῶν γάμων τους, δέν τοῦ τό θύμισε εὐθέως ἀλλά τοῦ εἶπε «Ἔ, αὔριο, φέρε κάτι …γιά τά μάτια». Καί ὁ ἀθεόφοβος, τῆς πῆγε τήν ἑπομένη ἕνα …κολλύριο!
Πᾶμε πάλι στήν σκόνη! Εἶναι, λένε, ἄμμος, ἡ ὁποία μᾶς ἔρχεται ἀπό τήν Σαχάρα καί ἐπικάθηται ἐπί τῶν καπώ καί τῶν παρ-μπρίζ μας, μᾶς κάνει τά μπαλκόνια φαιά καί τά πεζοδρόμια μαντάρα.
Ἡ χαρά τῆς ΕΥΔΑΠ εἶναι ἡ ἐν λόγῳ σκόνη, καθώς τά λάστιχα δουλεύουν πυρετωδῶς καί πολύτιμον ὕδωρ καταλήγει στούς ὑπονόμους. Ἄσε δέ πού σοῦ ἀδειάζει καί τό δοχεῖο μέ τό νερό γιά τούς καθαριστῆρες καί πρέπει νά θυμηθεῖς νά τό γεμίσεις. Βάσανα, πολλά…
Τί νά κάνουμε, ὅμως; Μέ τήν τροπή πού ἔχουν πάρει τά πράγματα, σιγά-σιγά ἡ Ἀφρική ἀνεβαίνει πρός τά μέρη μας. Τό ἔχουν πάρει χαμπάρι οἱ Ἀφρικανοί καί σοῦ λένε «ἀφοῦ ἀνεβαίνει ἡ σκόνη, γιατί δέν πᾶμε κι ἐμεῖς κατά Εὐρώπη μεριά, πού ξέρουμε καλύτερα ἀπό τούς Εὐρωπαίους νά ζοῦμε ὑπό συνθῆκες ἀφρικανικοῦ κλίματος;» Κάπως ἔτσι, ἀγαπητοί, βλέπω στήν Εὐρώπη νά ἐπιστρέφει σέ καμμιά διακοσαριά χρόνια σέ παλαιότερες καταστάσεις. Καί ἴσως ξαναζήσουν λιοντάρια στήν Νεμέα, ὅπου –ἀποδεδειγμένα– ζοῦσαν στά χρόνια τοῦ Ἡρακλέους καί τοῦ Ἰολάου!
Βεβαία, ὑπάρχει καί ἡ ἄλλη ὄψη τοῦ νομίσματος, καθώς ἡ ἀφρικανική σκόνη συμβάλλει στήν οἰκονομία, ἀφοῦ τά πλυντήρια αὐτοκινήτων κερδίζουν χρήματα, ἔχουν πελατεία καί προσλαμβάνουν ἐκτάκτους «πλύστες» γιά τίς ἡμέρες τῆς λασπουριᾶς.
Ἐπίσης, ἡ σκόνη καί ἡ λάσπη συμβάλλουν ἀποφασιστικά στήν βελτίωση τοῦ πολιτικοῦ μας κλίματος, ἀφοῦ, μέ τόση λάσπη πού μᾶς φέρνει ὁ ἄνεμος ἀπό τήν Σαχάρα, ἡ λάσπη πού ἐκτοξεύουν κάθε τόσο οἱ ἀνεμιστῆρες τῆς Βουλῆς, μᾶς φαίνεται… πταῖσμα!
Ὑπάρχει καί κάτι ἀκόμη. Μέ τόση θολούρα πού μᾶς ἔρχεται ἐξ Ἀφρικῆς, ὅλο τό θολό πολιτικό-ἐπιχειρηματικό-διαπλεκόμενο σκηνικό μᾶς φαίνεται σχεδόν φυσιολογικό. Ὁπότε, δέν πολυσκᾶμε γιά ὅσα ἀκούγονται στήν Βουλή, γιά ὅσα διαβάζουμε στόν Τύπο, γιά ὅσα συμβαίνουν, μέ παραιτήσεις ὑπουργῶν, μέ «μπρά-ντέ-φέρ» τῆς κυβερνήσεως μέ «γνωστό ἐπιχειρηματία» καί ἄλλα, μέ τά ὁποῖα σέ παλαιότερες ἐποχές «θά μᾶς εἶχε σηκωθεῖ ἡ τρίχα.» Μέ τόση σκόνη, ὅμως καί τόσο θολή ἀτμόσφαιρα, ὅλα ἐτοῦτα μᾶς φαίνονται φυσιολογικά!
Σᾶς ἀφήνω τώρα, διότι πρέπει νά πάω τό αὐτοκίνητο γιά πλύσιμο καί στήν συνέχεια νά πλύνω τό μπαλκόνι μου, πού ἔχει μεταβληθεῖ σέ …παράρτημα τῆς ἐρήμου Καλαχάρι!
