Καθ’ ὁδόν πρός τήν Σαλαμῖνα (ὅπου τό πατρογονικό μας «ἐξοχικό»), περάσαμε ἔξω ἀπό τήν πύλη τοῦ ἐργοταξίου τῆς Cosco, στό Ἰκόνιο.

Σάββατον, 2 Μαΐου 1959

ΜΕ τόν ΣΥΡΙΖΑ ἔχουμε πάψει πλέον νά ἐντυπωσιαζόμαστε. Πολύ δέ περισσότερο νά ὀργιζόμαστε.

Ναί, εἶναι βάρβαρα μερικά «ἔθιμα». Ναί, εἶναι ἀπαράδεκτες αὐτές οἱ ἐπικίνδυνες καντρίλιες μέ τόν κίνδυνο, πότε μέ τή μορφή «σαΐτας», πότε μέ τήν μορφή «ρουκέττας» ἤ «χαλκουνιοῦ».

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 28 Ἀπριλίου 1919

Πέμπτη, 30 Ἀπριλίου 1959

ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-ἀνάγνωσμα πού ἔδωσε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ὁ κ. Β. Μαρινάκης, αὐτοπαρουσιάσθηκε ὡς κάτι μεταξύ Βασιλάκη Καΐλα καί ἀδικημένου Ἀνδρέα Συγγροῦ.

«Καί τό Μεγάλο Σάββατο, πού ψέλνουν οἱ παππᾶδες, τότε κι ἐσύ, Μανούλα μου, θά ’χεις χαρές μεγάλες»…

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 27 Ἀπριλίου 1919

Δευτέρα, 27 Ἀπριλίου 1959

«Νά σέρνεται τό πόδι. Νά σέρνεται!» Ὁ «Ἀκέλας» ἔδινε τήν ἐντολή κι ἐμεῖς, τό «Ἕκτο σύστημα Ναυτοπροσκόπων», κρατούσαμε τά κοντάρια, κατά μῆκος τῆς πομπῆς τοῦ Ἐπιταφίου τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου.

Σάββατον, 25 Ἀπριλίου 1959