ΕΙΜΑΙ πάντοτε τῆς θεωρίας, ὅτι τούς Τούρκους δέν πρέπει οὔτε νά τούς ὑποτιμοῦμε ἀλλά καί οὔτε νά τούς ὑπερτιμοῦμε
Καί πάντως, σέ κάθε περίπτωση, νά μήν τούς «χρησιμοποιοῦμε». Διότι αὐτό πού συμβαίνει τίς τελευταῖες ἑβδομάδες στίς πρωινές ἐκπομπές τῆς δημόσιας καί τῆς ἰδιωτικῆς τηλεόρασης προκαλεῖ εὔλογα τήν ὑποψία, ὅτι δέν εἶναι μόνον ὁ Ἐρντογάν αὐτός πού ἐργαλειοποιεῖ τά ἑλληνοτουρκικά γιά νά παροξύνει τά ἐθνικιστικά ἔνστικτα στήν γειτονική χώρα καί νά δρέψει καρπούς στίς δημοσκοπήσεις. Ἤδη εἶναι ξανά πρῶτος. Εἴμαστε κι ἐμεῖς πού χορεύουμε στόν ἴδιο χορό. Πού μπήκαμε στόν πειρασμό νά προβάλλουμε γεγονότα γνωστά ἀπό δεκαετίες ἤ ἐπεισόδια πού κάποτε ἦταν μονόστηλα γιά νά δημιουργηθοῦν συνθῆκες συσπείρωσης γύρω καί ἀπό τό δοκιμαζόμενο δικό μας πολιτικό σύστημα. Παρατηρῶ τό φαινόμενο μέρες τώρα, ἀλλά χθές τό πρωί βρέθηκε στό ἀποκορύφωμά του. Μόλις ἄνοιξα τόν τηλεοπτικό δέκτη στόν «Σκάι» «ἔπεσα» πάνω σέ ἕνα χάρτη πού εἶχε δημιουργηθεῖ μέ βάση πληροφορίες ἀπό συσκέψεις τοῦ Τούρκου ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κυρίου Τσαβούσογλου, στόν ὁποῖο ἀποτυπώνονται οἱ τουρκικές διεκδικήσεις στό Αἰγαῖο γιά τό ζήτημα τῆς ὑφαλοκρηπίδας. Δέν ἦταν ὁ αὐθεντικός χάρτης, ὁμολογήθηκε δημοσίως.
Ὁ χάρτης ἐμφάνιζε τήν Τουρκία νά διεκδικεῖ μέ βάση τήν ἀρχή τῆς μέσης γραμμῆς τό μισό Αἰγαῖο. Ὁ ἀγαπητός συνάδελφος Δημήτρης Οἰκονόμου μέ ἕναν δείκτη στό χέρι ἔδειχνε διαρκῶς τόν χάρτη καί μιλοῦσε γιά «πρωτοφανῆ πράγματα», ἐνῶ ὁ ἀγαπητός συνάδελφος Μανώλης Κωστίδης (γνωρίζω πόσο δύσκολο εἶναι νά κάνει ρεπορτάζ γιά τά ἑλληνοτουρκικά ἕνας Ἕλλην μειονοτικός στήν Πόλη) ἔλεγε ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη ὅτι πρέπει νά συμφωνήσουμε ὅτι κι ἐμεῖς, ἡ Ἑλλάς, «δέν ἔχουμε 100% δίκιο σέ ὅλα τά θέματα.» Ὄχι σ’ αὐτό στό ὁποῖο ἡ Τουρκία διεκδικεῖ συμφωνία γιά τήν ὑφαλοκρηπῖδα μέ βάση τήν ἀρχή τῆς μέσης γραμμῆς, ἀλλά σέ ἄλλα.
Τήν ἴδια στιγμή, σέ ἄλλο τηλεοπτικό σταθμό, ὁ ἐξαιρετικός ναύαρχος κύριος Ἐγκολφόπουλος ἔκανε ἀνάλυση πάνω στόν χάρτη μέ δείκτη ἐπίσης γιά τό βεληνεκές τοῦ τουρκικοῦ πυραύλου Ταϊφούν μέχρι τήν Ἀθήνα καί γιά τά ἑλληνικά ἀντίμετρα μέ τούς πυραύλους Scalp τούς ὁποίους ἐξ ὅσων γνωρίζω δέν θά διαθέτουν οἱ γαλλικές φρεγάτες Belh@rra. Τοὐλάχιστον οἱ πρῶτες πού θά μᾶς παραδοθοῦν.
Ἐπαναλαμβάνω λοιπόν: δέν πρέπει νά ὑποτιμοῦμε τούς Τούρκους, ἀλλά καί δέν πρέπει νά τούς ὑπερτιμοῦμε. Καί πάντως νά μήν ἀνακαλύπτουμε κάθε φορά τήν Ἀμερική. Σ’ ὅλους ὅσοι ἀσχολοῦνται στοιχειωδῶς μέ τήν τουρκική ἐξωτερική πολιτική, εἶναι γνωστό ὅτι ἡ Τουρκία δέν ἔχει ὑπογράψει τήν σύμβαση γιά τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει ὑφαλοκρηπῖδα στά νησιά. Εἶναι ἐπίσης γνωστό ὅτι ἡ Ἄγκυρα ὑποστηρίζει ἀπό τό 1977 ὅτι ἡ χάραξη τῆς ὑφαλοκρηπίδας μπορεῖ νά γίνει μεταξύ τῶν ἠπειρωτικῶν μόνο ἀκτῶν τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Τουρκίας.
Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ γραμμή στήν ὁποία συναντῶνται οἱ δύο ὑφαλοκρηπῖδες κατά τήν τουρκική θεωρία εἶναι ὁ 25ος μεσημβρινός. Στό μέσον ἀκριβῶς τοῦ Αἰγαίου, δυτικά τῶν νησιῶν μας. Αὐτή ἡ παράλογη θεωρία εἶναι ἀντίθετη μέ τό διεθνές δίκαιο, καί ἀπορρίπτεται δεκαετίες τώρα ἀπό ὅλους τούς Ἕλληνες ἡγέτες. Μιά ματιά στά ἀρχεῖα τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ νά ρίξει κανείς τά ὁποῖα στό παρελθόν διένειμε καί σωστά στούς ἀναγνῶστες του τό συγκρότημα τοῦ Φαλήρου, μέ χορηγό ἐπικοινωνίας τόν «Σκάι», ἀρκεῖ γιά νά διαπιστώσει ὅτι ἡ ἐφαρμογή αὐτῆς τῆς θεωρίας δέν μπορεῖ ποτέ νά συζητηθεῖ ὡς ἐνδεχόμενο γιατί δημιουργεῖ τεράστιο ζήτημα ἐθνικῆς ἀσφαλείας γιά τήν πατρίδα μας. Οὐδείς Ἕλληνας πρωθυπουργός θά δεχθεῖ ποτέ τουρκική ὑφαλοκρηπῖδα δυτικά τῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου, καθώς αὐτό θά σημαίνει ἐλεύθερη διέλευση τουρκικῶν πολεμικῶν πλοίων χωρίς ἑλληνική ἄδεια στά νῶτα τῆς ἄμυνας τῶν ἑλληνικῶν νησιῶν, στήν καρδιά τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας. Ὅσα εἶπε σχετικῶς ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς στόν Πρόεδρο Μπούς κατά τήν διάρκεια συνάντησής τους στό Προεδρικό Μέγαρο στίς 18.7.1991 εἶναι ἀπολύτως ἐνδεικτικά: «Τό Αἰγαῖο εἶναι 50% ἑλληνικός χῶρος, 42% διεθνής καί 8% τουρκικός. Καί παρά ταῦτα, οἱ Τοῦρκοι θέλουν νά τό μοιράσουμε στή μέση. Ἄν αὐτό γίνει, διχοτομεῖται ἡ ἑλληνική ἐπικράτεια.» (τόμος 12 Β, σελίδα 588)
Μέ ὅλη τήν ἐκτίμηση λοιπόν πρός τούς συναδέλφους, ποῦ εἶναι τά πρωτοφανῆ πράγματα; Αὐτά εἶναι γνωστά πράγματα. Τά ὁποῖα οἱ Τοῦρκοι ἐπαναλαμβάνουν διαρκῶς μέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά βροῦν πρόθυμους στήν ἑλληνική πλευρά νά τά ὑποστηρίξουν γιά νά δημιουργήσουν «τρῦπα» στά ἐπιχειρήματά μας. Εὐτυχῶς σέ γενικές γραμμές, δέν βρίσκουν.
Μέ προβληματισμό ἐπίσης παρατήρησα τήν ὑπερπροβολή ἀπό τόν Τύπο καί ὁρισμένα κανάλια ἑνός ἐπεισοδίου μεταξύ τοῦ ἑλληνικοῦ λιμενικοῦ καί τῆς τουρκικῆς ἀκτοφυλακῆς στήν Σάμο. Σοβαρό ἦταν. Ἔχουν συμβεῖ στό παρελθόν ὅμως πολύ χειρότερα ἐπεισόδια στά ὁποῖα ἀπειλήθηκε πραγματική σύρραξη καί ἀπεκρύβησαν, δέν μεταδόθηκε τίποτε. Πρός τί ἡ ὑπέρδραματοποίηση λοιπόν; Εὔλογα δημιουργοῦνται δεύτερες σκέψεις ἀπό τήν διαρκῆ προσπάθεια νά ἔχουν κάθε μέρα οἱ Ἕλληνες κολλημένα τά πρόσωπά τους στούς δέκτες τῆς τηλεόρασης γιά νά βλέπουν τί γίνεται μέ τούς «ἀπέναντι». Ἔτσι καθιερώθηκε νά τούς λέμε, ἄλλο νέο αὐτό: Ἀπέναντι!
Εἶναι ἐπίσης λάθος νά μετέχουμε συνειδητά ἤ ἀσυνείδητα στίς ψυχολογικές ἐπιχειρήσεις πού ἐπιχειροῦν οἱ Τοῦρκοι μέ τό εὖρος βεληνεκοῦς τοῦ πυραύλου τους, προκειμένου νά κάμψουν τό ἑλληνικό φρόνημα καί νά ἀναγκάσουν τόν ἑλληνικό λαό νά εἶναι αὐτός πού θά «εἰσηγηθεῖ» τόν μείζονα ἐθνικό συμβιβασμό γιά νά ἔχει τήν ἡσυχία του. Ἐδῶ δέν κρίνεται μόνο ἡ γενιά μας ἀλλά ἡ προοπτική τοῦ ἔθνους μέσα στόν χρόνο. Οἱ ἀποφάσεις μας ἀφοροῦν καί τίς ἑπόμενες γενιές. Ὁ τουρκικός ἐπεκτατισμός δέν πρέπει νά ὑποτιμᾶται, δέ γεννᾶται θέμα. Ὅσοι εἶστε ἀναγνῶστες αὐτῆς τῆς στήλης, γνωρίζετε τίς ἀπόψεις μας οἱ ὁποῖες διατυπώθηκαν σέ χρόνο ἀνύποπτο. Ὅταν τά ἑλληνοτουρκικά δέν ἦταν στήν κορυφή τῆς ἀτζέντας τῶν καναλιῶν… Πληρώσαμε τίμημα γι’ αὐτό…
Ὡστόσο, ἀπό τήν ἄλλη, κανείς δέν πρέπει νά ἔχει τόν πειρασμό νά τουρκοποιεῖ τόν ἑλληνικό δημόσιο βίο καί νά ἐργαλειοποιεῖ κάθε λέξη τοῦ Ἐρντογάν, προκειμένου νά καλύπτονται τά κενά πολιτικῆς στήν Ἑλλάδα. Δέν εἶναι ἡ λύση αὐτή. Καί ὅποιος ἔχει τήν σκέψη νά συνδέσει τίς ἐκλογές μέ αὐτά, στήν πραγματικότητα παίζει μέ τήν φωτιά. Οἱ καρέκλες καί τό ἐθνικό ἔδαφος, οἱ ἐσκεμμένες πολιτικές δραματοποιήσεις καί ἡ εἰρήνη, δέν μποροῦν ποτέ νά μποῦν στήν ἴδια ζυγαριά γιά μικροκομματικούς ὑπολογισμούς. Καί κάτι τελευταῖο: δέν ἔχω ἀκούσει ποτέ Τοῦρκο δημοσιογράφο νά λέει ὅτι δέν ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Τοῦρκοι 100% δίκιο, ἔχουν καί οἱ Ἕλληνες τά δίκια τους. Ποτέ. Δέν εἴμαστε εἰδικοί ἀπεσταλμένοι τοῦ ΟΗΕ ἐμεῖς οἱ δημοσιογράφοι γιά νά τοποθετούμαστε στό μέσον τῆς διένεξης. Εἴμαστε Ἕλληνες, καί διαλέγουμε πλευρά.
Εἶναι βεβαίως προφανές ὅτι σέ μιά διαπραγμάτευση κάθε κράτος θεωρεῖ ὅτι θά ἔχει τά δίκια του. Τό ζήτημα ὅμως γιά κάθε μία πλευρά, σέ κάθε διαπραγμάτευση, εἶναι τό τί φανέλλα φοράει. Καί στήν δική μας περίπτωση τό χρῶμα τῆς φανέλλας θά εἶναι πάντα γαλάζιο, ποτέ κόκκινο μέ ἀποχρώσεις. Καί σέ κάθε περίπτωση ἄς ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι ὁ μαξιμαλισμός εἶναι ἡ σωστή ἐθνική στρατηγική. Διότι ὅταν διεκδικεῖς τά πάντα ἀκόμα κι ἄν ὑποχρεωθεῖς ἀπό τίς συνθῆκες σέ ρεαλιστικό συμβιβασμό σέ ἐπί μέρους ζητήματα, αὐτός θά γίνει μέ βάση τήν γραμμή διαπραγμάτευσης πού ἔχεις χαράξει καί θά ὁδηγήσει στίς ὀλιγώτερες καί πλέον ἀνώδυνες ὑποχωρήσεις. Ὅποιος ὅμως ξεκινᾶ ἀπό τήν θέση, ὅτι ἔχουν δίκιο καί οἱ ἄλλοι, τότε εἶναι μαθηματικῶς βέβαιο ὅτι θά ὁδηγηθεῖ στόν ὄλεθρο. Ἐπιμύθιον: νά ζυγίζουμε καί νά ἀντιμετωπίζουμε μέ σοβαρότητα καί ἐθνική ἑνότητα τίς προκλήσεις Ἐρντογάν, οἱ ὁποῖες θά ξεδιπλωθοῦν στό σύνολό τους κατά τήν διάρκεια τοῦ 2023, καί θά περιλαμβάνουν, νά μήν τό ξεχνᾶμε ποτέ, (ὁ Τσαβούσογλου τό εἶπε στήν ἴδια σύσκεψη, ἀλλά δέν δείξαμε χάρτη) καί ἀπόπειρα ἀναταραχῆς μέ ὄχημα ἀκραίους μειονοτικούς πληθυσμούς στήν Θράκη. Νά μήν ἀνεμίζουμε ὅμως ὁλημερίς καί ὁλονυχτίς τό σκιάχτρο τοῦ Ἐρντογάν γιά νά κρύβουμε τόν Πάτση, τίς ὑποκλοπές καί τήν ἀκρίβεια. Οἱ Ἕλληνες σέ αὐτό διαφέρουμε ἀπό τούς Τούρκους. Ἐμεῖς ὅταν ἔχουμε πληθωρισμό καί σκάνδαλα, δέν χορταίνουμε μέ ἐθνικισμό. Καί μάλιστα ἀπό ἀνθρώπους πού δέν πιστεύουν στό ἔθνος ἀλλά στήν πραγματικότητα τό ἀνακαλύπτουν εὐκαιριακῶς, γιά νά καλύψουν τά κενά τους καί νά δραπετεύσουν ἀπό τά ἀδιέξοδά τους…
