Μέ τήν διαπλοκή χωρίς ζιβάγκο

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ παραμένει πολιτικά ἐπικίνδυνος

Ἄν καί στήν Διεθνῆ Ἔκθεση Θεσσαλονίκης «πέταξε» στόν κάλαθο τῶν ἀχρήστων τό ἀποκρουστικό πρόσωπο τῆς προεκλογικῆς ἐκστρατείας τῶν εὐρωεκλογῶν («θά ψηφίσετε τόν γυιό τοῦ ἀποστάτη;») καί ἐμφανίστηκε μειλίχιος, αὐτοκριτικός καί μετριοπαθής, στήν πραγματικότητα υἱοθέτησε μία νέα στρατηγική πού ἐπιβάλλεται νά παρακολουθεῖ στενά ἡ ΝΔ. Γιά νά παραφράσω μία παλαιότερη φράση πού εἶχε πεῖ ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς γιά τίς ΗΠΑ, ὁ ἀρχηγός τῆς ἀντιπολίτευσης «εἶναι περισσότερο ἐπικίνδυνος ὡς φίλος παρά ὡς ἐχθρός». Καί τοῦτο, διότι ἐξακολουθεῖ παρά τούς ὅρκους πίστης «στήν ἐμπειρία καί στήν ὡρίμανση» νά παραπλανᾶ.

Ὁ κατά δήλωσή του ἀντισυστημικός εἶναι ὁ ὁρισμός τοῦ συστημικοῦ. Ἡ διαφορά του μέ τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης τοῦ 2012 εἶναι ὅτι ἐγκαταλείπει τό πεζοδρόμιο, διαλέγει ἀνοικτά ἀντιπάλους καί συμπαρατάσσεται μέ φίλους. Προσεκτική μελέτη τῶν τοποθετήσεών του στίς δύο μέρες τῆς Ἔκθεσης ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα πώς ἐπιλέγει στρατόπεδο ἐντός τοῦ συστήματος. Δέν μάχεται τό σύστημα.

Μέ τήν κριτική του στήν ἑταιρεία πού ἐπελέγη γιά τήν ἐπένδυση τοῦ Ἑλληνικοῦ (ἀναζήτηση χρηματοδότησης μέ δανεικά), μέ τήν διαφωνία του γιά τήν παράταση πού δόθηκε στήν ἐργοληπτική ἑταιρεία πού διαχειρίζεται τό Μετρό τῆς Θεσσαλονίκης, μέ τήν ἀναφορά του σέ ζητήματα ὀλιγοπωλίου στόν χῶρο τῆς διανομῆς τοῦ Τύπου, μέ τήν κριτική του στόν τρόπο χρηματοδότησης τῆς ἐξόρυξης τοῦ «Χρυσοῦ» (ἐπιδοτήσεις, κατά τόν ἰσχυρισμό του), ἔδειξε μέ ποιούς ἐπιχειρηματίες δέν εἶναι. Μέ τήν ἐπιλογή του νά δειπνήσει στό ξενοδοχεῖο «Μακεδονία Παλλάς» καί νά κάνει ξεκάθαρη δήλωση ἱκανοποίησης τῆς κατάκτησης τοῦ πρωταθλήματος ἀπό τόν ΠΑΟΚ, μέ τήν ἀπόφασή του νά κάνει εἰδική ἀναφορά στόν διαγωνισμό γιά τό καζίνο στό Ἑλληνικό καί μέ τήν ξεκάθαρη θεσμική στήριξή του σέ κορυφαῖα πρόσωπα τοῦ πολιτεύματος τά ὁποῖα ἔχουν καί τήν ἀποδοχή συγκεκριμένου τμήματος τῆς ἐπιχειρηματικῆς μας τάξης, ἔδειξε ἐπίσης ξεκάθαρα μέ ποιούς ἐπιχειρηματίες εἶναι.

Δέν εἶναι, λοιπόν, ἀντισυστημικός ὁ πρώην Πρωθυπουργός. Συστημικότατος εἶναι. Καί αὐτό ἀποδεικνύεται ἐπίσης ἀπό τήν ἐκπληκτική φράση γιά ἀριστερό ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης, ὅτι «ἀναζητοῦμε στρατηγικούς ἐπενδυτές» γιά τήν οἰκονομία μας. Ὅπως τό διαβάζετε: Ὁ κ. Τσίπρας ἀναζητᾶ στρατηγικούς ἐπενδυτές! Καί παρά τό γεγονός ὅτι ἄσκησε δριμεῖα κριτική στήν Κυβέρνηση γιά τήν χρηματοδότηση τῆς ἐξόρυξης τοῦ Χρυσοῦ στήν Χαλκιδική, ἔκανε μᾶλλον ὅτι δέν ἄκουσε ὅταν ρωτήθηκε ἄν θά ἡγηθεῖ τῶν κινητοποιήσεων στίς Σκουριές. Ἡ ἀναιμική φράση του ἦταν ὅτι «οἱ ἑκάστοτε κυβερνῶντες πρέπει νά λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τους τίς κινητοποιήσεις». Τό ζιβάγκο στό χρονοντούλαπο τῆς ἱστορίας! Τό νέο στοιχεῖο στήν ἀντιπολίτευση τοῦ κ. Τσίπρα, λοιπόν, δέν εἶναι ἡ καθολική ρήξη μέ τό «κατεστημένο» ὅπως ἔπραξε στό παρελθόν, ὡς ὁ «ταραξίας» τοῦ δημοσίου βίου, ἀλλά ἡ ἐπιλογή στρατοπέδου ἐντός τῆς διαπλοκῆς ἐσωτερικοῦ, ἡ καταγγελία τῆς κρατικοδίαιτης διαπλοκῆς μέ διευθύνσεις καί ὀνόματα, καί ἡ παροχή ἰδιότυπης ἀσυλίας στήν διαπλοκή τοῦ ἐξωτερικοῦ.

Ὅσον ἀφορᾶ δέ τήν διαπλοκή στά Μέσα Ἐνημέρωσης καί τήν σύγκρουσή του μέ αὐτά, αὐτή φαίνεται πώς ἀνήκει στό παρελθόν. Σέ μία ἐπίδειξη αὐτοκριτικῆς ὁ κ. Τσίπρας –τό κατάλαβε ἔστω καί ἀργά– ὁμολόγησε ὅτι τό ζήτημα «δέν εἶναι νά ἐλέγχεις αὐτούς πού μεταδίδουν τά γεγονότα, ἀλλά νά παράγεις γεγονότα».

Ἡ στάση του ἀπέναντι στούς ἰσχυρούς εἶναι λοιπόν ἡ πρώτη θεμελιώδης ἀλλαγή στήν στρατηγική του. Ἡ δεύτερη ἀλλαγή εἶναι ἡ τάση του νά ρίξει γέφυρες πρός τήν …ΝΔ. Φοβᾶται κάτι; Τόν ἀπασχολεῖ κάτι; Ἄγχεται; Οὐδείς γνωρίζει. Ὡστόσο, καί ἡ ἀπόφασή του νά στηρίξει τήν ἐπανεκλογή Παυλόπουλου, καί ἡ ἄρνησή του νά ἐπιτεθεῖ στήν σύζυγο τοῦ Πρωθυπουργοῦ Μαρέβα γιά τό «πόθεν ἔσχες» τῆς οἰκίας τοῦ Βολταίρου, ἀλλά καί τό «καλά ξεμπερδέματα μέ τή Νοvartis, ἐγώ εἶμαι ἐδῶ» (ὡς σῆμα γιά συνεννόηση μέ τόν Πρωθυπουργό μέ στόχο τήν ἐξουδετέρωση τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ ἀκούστηκε αὐτό), μᾶς ὁδηγοῦν στό συμπέρασμα ὅτι τουλάχιστον γιά τήν ἐνδιάμεση φάση ἀνασύνταξης τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ὁ κ. Τσίπρας δέν πάει γυρεύοντας γιά καβγᾶ. Ἐάν ἰσχύει ἡ ἐντύπωσή μας καί δέν παραπλανηθήκαμε (ὁ Τσίπρας εἶναι Ἰανός), τότε ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διαθέτει σπάνια εὐκαιρία συνεννόησης μέ τόν μεγάλο του πολιτικό ἀντίπαλο. Τρίτο σημεῖο ἀλλαγῆς στήν στρατηγική Τσίπρα –τό ἀναδεικνύουμε μέ τό πρῶτο μας θέμα– οἱ ἀποστάσεις πού λαμβάνει ἀπό τίς ΗΠΑ ὁ κ. Τσίπρας γιά τό ζήτημα τῶν ἐξορύξεων ὑδρογονανθράκων στό Αἰγαῖο, μεταξύ Καστελλορίζου καί Νοτίου Κρήτης. Ὑπαινισσόμενος τόν ἐνταφιασμό τους μέ στόχο τήν …σύγκλιση τάχα τῶν προοδευτικῶν δυνάμεων, ὁ ἀρχηγός τῆς Ἀντιπολίτευσης προχώρησε σέ μία διατύπωση πού προσφέρεται γιά πολλές ἑρμηνεῖες. Ἡ καλή ἑρμηνεία εἶναι ὅτι μέ πρόφαση τό περιβάλλον προτείνει τήν ἀκύρωση τῆς συνεκμετάλλευσης, γιατί ὑποψιάζεται πώς οἱ ΗΠΑ θά μᾶς ρίξουν στήν μοιρασιά μέ τούς Τούρκους. Ἤδη ὁ Ἐρντογάν ζητᾶ τό 50% τοῦ φυσικοῦ ἀερίου τῆς Κύπρου. Ἡ κακή ἑρμηνεία εἶναι ὅτι υἱοθετεῖ τήν προεκλογική ἀτζέντα Βαρουφάκη – Σόρος, γιά νά συγκλίνει στρατηγικά μέ τό ΜέΡΑ 25 πού ἐρωτοτροπεῖ μέ τήν ΝΔ κάτω ἀπό τά ραντάρ. Διαλέγετε!

Τέλος, ὅσον ἀφορᾶ τό κόμμα του, ὁ κ. Τσίπρας δικαιώνει τίς προβλέψεις μας: Δέν ἀπάντησε στήν ἐρώτηση γιά τήν ἐκλογή Προέδρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἀπό τήν βάση. Ἀντιθέτως ὑπαινίχθηκε ἠλεκτρονική ψηφοφορία καί τόνισε ὅτι «οὔτε ὁ Τσίπρας θά ἦταν κάτι χωρίς τόν ΣΥΡΙΖΑ ἀλλά οὔτε καί ὁ ΣΥΡΙΖΑ θά ἦταν κάτι χωρίς τόν Τσίπρα». Τό τελευταῖο, πρώτη φορά εἰπώθηκε…

Προσοχή λοιπόν! Ὁ Κυριάκος δέν ὑποτίμησε τόν Τσίπρα ὡς Πρωθυπουργό καί τόν κατενίκησε. Δέν πρέπει νά ὑποτιμήσει τόν Τσίπρα οὔτε ὡς καταβεβλημένο ἀρχηγό τῆς Ἀντιπολίτευσης. Γιά τούς ἴδιους λόγους. Γιά νά τόν κατανικήσει ξανά.