Ἐπανερχόμεθα σήμερα στήν ὑπόθεση τῆς δολοφονίας τῶν τριῶν ἀνθρώπων στήν Γλυφάδα ἀπό τόν Αἰγύπτιο ὑπάλληλο τῆς ἑταιρείας τους. Βεβαίως, ἀπό τήν στιγμή πού ὁ δολοφόνος ἐπέλεξε τήν αὐτοκτονία, ἡ ὑπόθεση «κλείνει», καί ὁτιδήποτε λέγεται καί γράφεται ἐφ’ ἑξῆς εἶναι εἰκασία καί –χωρίς ἀμφιβολία– προσβάλλει τήν μνήμη τῶν τεθνεώτων.
Τό θέμα, ὅμως, βρίσκεται ἀλλοῦ: Ποῦ βρῆκε ὁ δολοφόνος τόσα ὅπλα; Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τά ὅπλα «πωλοῦνται μέ τό κιλό στήν περιοχή τῆς Ὁμονοίας»; Προσφάτως, ἡ σύντροφος συλληφθέντος γιά ὑπόθεση «τρομοκρατίας», προκειμένου νά δικαιολογήσει τήν ὕπαρξη ἑνός πιστολιοῦ στό σπίτι της, εἶπε πολύ ἁπλά: «Τό εἶχα ἀγοράσει στήν Ὁμόνοια, διότι φοβόμουν. Τό εἶχα γιά νά ὑπεραπισθῶ τόν ἑαυτόν μου σέ περίπτωση ἀπειλῆς». Ποιός, ὅμως, εἶναι ἐκεῖνος πού πωλεῖ ὅπλα καί σφαῖρες «μέ τό κιλό»; Ποιοί εἶναι ἐκεῖνοι πού εἰσάγουν στήν Ἑλλάδα τόν –βαρύ πολλές φορές– ὁπλισμό, ὁ ὁποῖος διατίθεται σέ πολύ ὑψηλές τιμές στήν «μαύρη ἀγορά»;
Λίγο καιρό πρίν, συνομιλοῦσα μέ πολιτικό, ὁ ὁποῖος ὑπηρετοῦσε στό ὑπουργεῖο Δημοσίας Τάξεως (αὐτό τό «Προστασίας τοῦ πολίτη» μοῦ μοιάζει κάπως «ξεκάρφωτο».) «Δέν φαντάζεσαι τόν βαθμό στόν ὁποῖο ἔχει φθάσει ἡ διαφθορά» μοῦ εἶπε. Νομίζω ὅτι ἀναφερόταν στόν κλάδο τόν ὁποῖο εἶχε λάβει τήν ἐντολή νά διοικήσει. «Δέν φαντάζεσαι πόσα παράνομα ὅπλα κυκλοφοροῦν αὐτή τήν ὥρα στήν Ἀθήνα ἀλλά καί στήν περιφέρεια» μοῦ εἶπε.
Βεβαίως, δέν χρειάζεται νά σκεφθεῖ πολύ κανείς γιά νά διαπιστώσει ὅτι τά ὅπλα (ἀπό ὁπλοπολυβόλα μέχρι γυναικεῖα πιστόλια τσάντας) κυκλοφοροῦν πλέον ἀνεξέλεγκτα στήν Ἑλλάδα. Ὅσο καί ἄν ὁρισμένοι ὑπουργοί ἔχουν ἐπιδοθεῖ κατά καιρούς σέ λεονταρισμούς μιλῶντας γιά πάταξη τῆς παρανομίας καί τερματισμό τῆς ὁπλοκατοχῆς, τά γεγονότα ἔρχονται συνεχῶς καί τούς διαψεύδουν.
Ἄν δεῖ κανείς τό ἀστυνομικό δελτίο θά βρεῖ καθημερινά ἐπεισόδια μεταξύ ἀστυνομικῶν καί κακοποιῶν, μέ τούς τελευταίους νά ὁπλοφοροῦν καί νά πυροβολοῦν ἀνενδοιάστως ἐναντίον τῶν ἔνστολων φυλάκων (;) τῆς δημοσίας τάξεως καί γαλήνης.
Ἐπειδή ἔχουμε καί μιά ἡλικία, μποροῦμε νά θυμηθοῦμε τόν «ἀστυνομικό τῆς γειτονιᾶς», ὁ ὁποῖος περνοῦσε καθημερινά πεζῆ ἀπό τό στενό τοῦ σπιτιοῦ μας, τόν χαιρετοῦσαν ὅλοι καί ἐπικρατοῦσε «ἡσυχία, τάξις καί ἀσφάλεια»…
Ἐκτός ἀπό κάποιους «Ζητᾶδες», πού περνοῦν κανά-δυό φορές τόν χρόνο ἀπό τό στενό μας, δέν ἔχω δεῖ ἀστυνομικό στόν δρόμο μας τά τελευταῖα τριάντα χρόνια!
Καί μήν ἀρχίσουν οἱ «προοδευτικοί» νά μᾶς λένε ὅτι «εἶναι καλύτερα νά μήν τούς βλέπουμε», διότι ἄλλο πρᾶγμα εἶναι νά γνωρίζει ὁ κάθε παραβατικός ὅτι «ἀπ’ ἐδῶ περνοῦν καθημερινά ἀστυνομικοί» καί ἄλλο νά ψάχνουμε στίς γειτονιές μας τούς ἀστυνομικούς «μέ τό τηλεσκόπιο»…
Μέ λίγα λόγια, ἡ «ἡσυχία, τάξις καί ἀσφάλεια» οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ ἐκείνη τήν ὁποία ἐπέβαλλε μέ τό φραγγέλιο τό ἀνελεύθερο στρατιωτικό καθεστώς, πρίν ἀπό 57 χρόνια.
Σήμερα ἡ τάξις εἶναι ἀπαραίτητη, καθώς πρέπει νά μποῦν κάποια πράγματα στήν θέση τους , ἡ ἡσυχία εἶναι προϋπόθεση γιά τήν καταστολή τῆς βίας, ἡ ὁποία ἁπλώνεται μέ τραχύτητα βεζούβειας λάβας καί ἡ ἀσφάλεια οὐδεμία ἔχει σχέση μέ τήν Μπουμπουλίνας, τήν Μέρλιν καί τό ΕΑΤ/ΕΣΑ, ἀλλά ἀποτελεῖ ἀπαραίτητο στοιχεῖο γιά νά μπορεῖ ὁ πολίτης νά κοιμᾶται ἥσυχος ἤ, τοὐλάχιστον, νά κοιμᾶται χωρίς νά τρέμει τό φυλλοκάρδι του…
