Ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ πρέπει νά…
… ἀποτελέσει εὐκαιρία γιά ἐπανεξέταση –ἀπό τήν κυβέρνηση– τοῦ καθεστῶτος τοῦ διορισμοῦ τῶν διοικήσεων στά Νοσοκομεῖα. Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ κυβέρνηση προχώρησε σέ μιά σειρά ἐκσυγχρονισμοῦ καί μεταρρυθμίσεων στήν δημόσια διοίκηση. Γνωστή εἶναι καί ἡ ἐπιθυμία τοῦ πρωθυπουργοῦ νά συνεχισθεῖ ἡ ἐν λόγῳ προσπάθεια καί νά ἀλλάξει ριζικά ὁ τρόπος λειτουργίας τοῦ μέχρι πρό τινος δυσκίνητου καί ἀναποτελεσματικοῦ κράτους μας. Καί ἰδού, πού ἀνοίγεται ἐμπρός του πεδίον δόξης λαμπρόν, καθώς ἕνας «τόσος δά» ἰός στάθηκε πολύ πιό ἰσχυρός ἀπό δεκαετίες ὁλόκληρες, κατά τίς ὁποῖες ὄχι μόνο παγιώθηκε, ἀλλά καί κατέστη ἀκόμη πιό ἀναποτελεσματικό καί ἀγκυλωτικό τό σύστημα ἐπιλογῆς τῶν διοικήσεων στά «πολύ δύσκολα» πλέον Κρατικά Νοσοκομεῖα. Χωρίς ἀμφιβολία, σέ ἕναν τόσο εὐαίσθητο τομέα, ὅπως αὐτός τῆς δημοσίας Ὑγείας, θά ἔπρεπε, κατ’ ἀρχάς, νά προηγεῖται ὅλων ἡ ἀξιοκρατία καί ἡ διαφάνεια. Κοντολογίς, θά πρέπει νά προκηρύσσεται διαγωνισμός, νά ὑποβάλλονται οἱ ὑποψηφιότητες, νά ἐξετάζονται ἀπό τήν ἁρμόδια Ἐπιτροπή χωρίς φόβον καί πάθος (δηλαδή χωρίς τηλεφωνήματα βουλευτῶν καί ὑπουργῶν).
Ἄν οἱ πληροφορίες μας εἶναι σωστές, μέχρι στιγμῆς τέτοιες προκηρύξεις δέν ἔχουν γίνει καί σχεδιάζονται –λέγεται– διορισμοί νέων διοικήσεων, χωρίς καί τόσο διαφανεῖς διαδικασίες. Κάποιοι, δηλαδή, ἐπιδιώκουν τήν ἐπαναφορά τοῦ «παλιοῦ καλοῦ» συστήματος, ἤτοι τῆς χρησιμοποιήσεως τῶν διοικητικῶν θώκων τῶν Νοσηλευτικῶν μας ἱδρυμάτων γιά τήν ἱκανοποίηση κομματικῶν συμφερόντων. Δηλαδή νά ξαναδοῦμε στίς διοικήσεις τῶν Νοσοκομείων κομματάρχες, ἀποτυχόντες «πολιτευτές», «φίλους» καί «ἡμετέρους», μέ μοναδικό προσόν τήν προσήλωσή τους (ὡς «τά δικά μας παιδιά») στό κόμμα καί τίς ἀνάγκες του!
Ἀλήθεια, ἀγαπητοί φίλοι. Τί χρειάζονται στά Νοσοκομεῖα τά πολυμελῆ Διοικητικά Συμβούλια; Μήπως γιά νά τυπώνουν «κάρτες» τά μέλη τους μέ τήν ἔνδειξη «Μέλος τοῦ Δ.Σ τοῦ “τάδε” Νοσοκομείου» καί νά ἱκανοποιοῦν φίλους καί ψηφοφόρους “τῆς παρατάξεως” καί νά προετοιμάζονται καί οἱ ἴδιοι (οἱ διοικοῦντες) για τόν «δικό τους ἀγῶνα»; Δέν θά ἦταν πολύ καλύτερο νά γίνεται ἡ ἐπιλογή τῶν διοικητῶν ἀπό εἰδική ἐπιτροπή καί ἡ τοποθέτησή τους νά γίνεται μέ βάση τά «χαρτιά», τά προσόντα καί τήν προϋπηρεσία τους; Δέν θά εἶναι καλύτερα τά ὀλιγομελῆ καί εὐέλικτα διοικητικά συμβούλια; Ἀσφαλῶς, δέν θά ἔλεγε κανείς ὅτι «ὅλες οἱ διοικήσεις εἶναι κακές». Ἐδῶ, ὅμως, ἀσχολούμεθα μέ τό σύστημα καί γιά τό ὅτι –ἐν ὄψει πιθανῆς ἐκλογικῆς ἀναμετρήσεως– ὑπάρχει ὁ φόβος νά ἐπιστρέψουμε σέ ἐκεῖνα τά ὁποῖα ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἀπέρριπτε μετά βδελυγμίας μέχρι πρό τινος ὡς ὑπουργός Ἐσωτερικῶν ἀλλά καί ὡς πρωθυπουργός.
Δέν ἀναφερόμεθα σέ διοικήσεις, ἀλλά στό σύστημα. Ἔλα, ὅμως, πού οἱ πληροφορίες μας ἀπό τόν χῶρο τῆς Ὑγείας ἀναφέρουν ὅτι τό ὑπουργεῖο ἔχει ἀρχίσει νά διολισθαίνει πρός τίς «ὡραῖες μέρες», πού ἔλεγε καί ὁ Μπέκετ!
Ἕνας ἱκανός «Μάνατζερ Ὑγείας» (εἶναι πλέον ἐπιστημονικός ὁ κλάδος) δέν ἔχει διδαχθεῖ στά Πανεπιστήμια τό πῶς θά εἶναι ἀρεστός στούς ψηφοφόρους ἐκείνων πού τόν ἐπιλέγουν καί στόν κομματικό τους μηχανισμό. Διδάσκεται, ὅμως, τό πῶς θά κάνει ἕνα Νοσοκομεῖο νά λειτουργεῖ χωρίς προβλήματα, γιά τό καλό τῶν ἀσθενῶν καί τῶν ἰατρῶν. Μεταξύ μας, ποιός ἀσθενής θά προτιμοῦσε τό πρῶτο;
