Ἡ ντροπή τῆς δημοσιογραφίας καί ὁ «ἀριστερός τραμπισμός»

ΑΣΦΑΛΩΣ καί οἱ προεδρικές ἐκλογές τῶν ΗΠΑ ἀφοροῦν ὅλον τόν πλανήτη. Τό γνωρίζουν οἱ Ἀμερικανοί, τό γνωρίζουν καί οἱ σκεπτόμενοι πολῖτες σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο. Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα ὅμως, τό νά φανατίζονται στήν Ἑλλάδα οἱ ὑποστηρικτές τοῦ ἑνός ἤ τοῦ ἄλλου Ἀμερικανοῦ ὑποψηφίου ξεπερνᾶ τά ὅρια τῆς γραφικότητος.

Ὅταν μάλιστα ὁ φανατισμός αὐτός ἐπηρεάζει τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀναμεταδίδουν τά ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν τά μέσα ἐνημερώσεως, τό πρᾶγμα καταντᾶ γελοῖο. Καταντᾶ ντροπιαστικό!

  • Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου

Αὐτή δέν εἶναι δημοσιογραφία. Ἀλλά βεβαίως αὐτά συμβαίνουν στήν χώρα στήν ὁποία καί ἡ πολιτική χαρακτηρίζεται ἀπό ἀμετροέπεια. Ὁ Ἕλλην Πρωθυπουργός, ὁ ὁποῖος χθές ὁμιλοῦσε γιά σταθερές καί παραγωγικές ἑλληνο-αμερικανικές σχέσεις ὑπό τήν νέα προεδρία τῶν ΗΠΑ, χρησιμοποιοῦσε πρίν ἀπό λίγους μῆνες κατά τρόπο ἄκρως ἀπαξιωτικό τό ὄνομα τοῦ ἤδη ἐψηφισμένου Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ. Ἀναφερόμενος στά τεκταινόμενα στόν ΣΥΡΙΖΑ μιλοῦσε γιά «ἀριστερό τραμπισμό».

Καί ἀπό κοντά τά «συνεργαζόμενα» μέσα ἐνημερώσεως χρησιμοποιοῦσαν καί αὐτά τήν ἴδια φρασεολογία. Οὐδεμία ἔκπληξη λοιπόν θά ἔπρεπε νά συνιστᾶ τό γεγονός ὅτι ἡ εἰδησεογραφική κάλυψις τῶν προεδρικῶν ἐκλογῶν τῶν ΗΠΑ ἔγινε κατά τρόπον τόσο παραπλανητικό, πού ἐκφεύγει τῶν ὁρίων τῆς δεοντολογίας.

Ἔκαναν «εἴδηση» τούς εὐσεβεῖς τους πόθους ἤ μᾶλλον τίς ἰδεοληψίες τους.

Ἔτσι ἀπό ἡμερῶν ὁμιλοῦσαν γιά «ντέρμπυ» ὑποστηρίζοντας ὅτι οἱ δύο «μονομάχοι» εἶναι τόσο κοντά, πού ὑπάρχει ἀβεβαιότης ὡς πρός τήν ἔκβαση τῶν ἐκλογῶν, προέβλεπαν ὅτι θά ἀπῃτοῦντο ἡμέρες, ἄν ὄχι καί ἑβδομάδες, γιά τήν καταμέτρηση, καί τῆς τελευταίας ψήφου, καί ἄφηναν ὑπονοούμενα γιά ἐνδεχόμενες βίαιες ἀντιδράσεις ὀπαδῶν τοῦ Τράμπ.

Ἀκόμη καί τήν ὥρα πού τά πρῶτα ἀποτελέσματα ἔβλεπαν τό φῶς τῆς δημοσιότητος καί τό τελικό ἀποτέλεσμα εἶχε προδιαγραφεῖ, κάποιοι σταθμοί ἀνέσυραν δημοσκόπηση τοῦ CNN, συμφώνως πρός τήν ὁποία ἡ Καμάλα Χάρρις θά προηγεῖτο μέ ποσοστό 48% ἔναντι 44% τοῦ Ντόναλντ Τράμπ. Ἀκολούθησαν ἀναφορές συμφώνως πρός τίς ὁποῖες ὁ «Economist» ἀναθεωροῦσε τίς ἐκτιμήσεις του καί διετύπωνε τήν ἄποψη, ὅτι τελικῶς θά ἐπικρατοῦσε ἡ ὑποψήφια τῶν Δημοκρατικῶν.

Καί ὅλα αὐτά ἐνῷ ἡ καταμέτρησις τῶν ψήφων προχωροῦσε, καί ὁ Τράμπ «ἐκάλπαζε» πρός τήν προεδρία… Οὔτε λίγο οὔτε πολύ, παρουσιαζόταν σάν τεκμήριο  …δημοκρατικότητος τό νά ψηφίζει κανείς τούς Δημοκρατικούς, οἱ δέ χαρακτηρισμοί γιά τούς Ρεπουμπλικανούς ψηφοφόρους ἦσαν ἄκρως ἀπαξιωτικοί. Μέ ἀφορμή, ἐξ ἄλλου, τήν ἀναφορά τοῦ Τράμπ στόν Γιάννη Ἀντετοκοῦνμπο καί κάποια σχόλιά του γιά τούς Πορτορικανούς, ἠγέρθη μιά θύελλα λεκτικῶν ἀντιδράσεων μέ αἰχμές γιά ρατσισμό καί ἄλλα παρόμοια. Καί τοῦτο, τήν στιγμή πού ὁ ἴδιος ὁ Ἀντετοκοῦνμπο, ἀντιμετωπίζοντας τά πράγματα μέ τήν συνήθη ἀξιοπρέπεια πού τόν διακρίνει, προέβη σέ μιάν ἰσορροπημένη δήλωση στήν ὁποία καταλήγει ὅτι ὁ ἴδιος στήν Ἀμερική εὑρίσκεται γιά νά παίζει μπάσκετ. Ἔκανε ἔτσι τήν διαφορά σέ σχέση μέ τά ΜΜΕ, τά ὁποῖα ὑπερέβησαν τά ἐσκαμμένα προκαλῶντας τήν ἐνόχληση πολλῶν ἀκροατῶν καί τηλεθεατῶν, πού ἐξεφράσθησαν μέ μηνύματα διαμαρτυρίας, τά ὁποῖα ὅμως ἀπέφυγαν νά δημοσιοποιήσουν.

Χαρακτηριστικό καί αὐτό τοῦ τρόπου μέ τόν ὁποῖο διαχειρίζονται τήν ἐνημέρωση κάποια μέσα.

Απόψεις

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ