Πῶς ἀπεμπολοῦμε τό δυνητικό κυριαρχικό δικαίωμα γιά ΑΟΖ στίς ἑλληνικές θάλασσες – Τά τετελεσμένα τῆς Ἀγκύρας μεταξύ Χίου, Ψαρῶν καί Σάμου – Σέ ἐξέλιξη καί ἡ τουρκική ἄσκησις «Θαλασσόλυκος» μέ 92 πλοῖα καί 66 ἀεροσκάφη
ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ τοῦ τουρκικοῦ στόλου, πού βγῆκε στό Αἰγαῖο γιά τήν ἄσκηση «Θαλασσόλυκος 2025», ἡ ὁποία θά συνεχίζεται μέχρι καί αὔριο, ἦταν τό ἐρευνητικό «Πίρι Ρέις», τό ὁποῖο προέβαινε ἐπί 20 ὧρες εἰς ἐπίδειξιν τουρκικῆς σημαίας στήν θαλασσία περιοχή μεταξύ Χίου, Ψαρῶν καί Σάμου, στήν καρδιά τοῦ Αἰγαίου δηλαδή. Νά ὑπενθυμίσουμε ὅτι ἡ κίνησις τοῦ τουρκικοῦ πλοίου οὐδόλως ἐνόχλησε τήν ἑλληνική Κυβέρνηση, τό δέ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ὑπεστήριξε ὅτι οἱ ἔρευνες τοῦ πλοίου εἶναι ὑδρογραφικῆς φύσεως καί δέν ἔχουν νά κάνουν μέ τόν βυθό καί τό ὑπέδαφος τοῦ βυθοῦ, καί ὡς ἐκ τούτου δέν παραβιάζουν τήν ἑλληνική ὑφαλοκρηπῖδα.
Καί ἐνῷ ὁ ἰσχυρισμός αὐτός εἶναι «κατά γράμμα» ἀκριβής, δέν ἔχει καμμία σχέση μέ τήν πραγματικότητα. Διότι ναί μέν ἡ ὑφαλοκρηπῖδα, ἡ ὁποία ὑφίσταται ἀφ’ ἑαυτῆς (δέν χρειάζεται νά κηρυχθεῖ ἀπό ἕνα κράτος), ἀλλά ὁ ὑπερκείμενος θαλάσσιος ὄγκος ἀποτελεῖ δυνητικό κυριαρχικό δικαίωμα, τό ὁποῖο καθίσταται πραγματικό μέ τήν κήρυξη Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης (ΑΟΖ). Ὅταν λοιπόν ἡ Ἑλλάς ἀναγνωρίζει στό «Πίρι Ρέις» στό δικαίωμα νά ἁλωνίζει στίς ἑλληνικές θάλασσες προβαίνοντας σέ ὑδρογραφικές ἔρευνες, ἐπί τῆς οὐσίας ἀπεμπολεῖ τό δικαίωμα νά κηρύξει ΑΟΖ στίς θάλασσες αὐτές. Ἀναγνωρίζει δηλαδή ἕνα τετελεσμένο τό ὁποῖο δημιουργεῖ ἡ Τουρκία στήν καρδιά τοῦ ἑλληνικοῦ Ἀρχιπελάγους.
Τοῦτο μάλιστα ἔρχεται σέ συνέχεια τῆς ὑποχωρήσεως στήν Κάσο ὅσον ἀφορᾶ τίς ἔρευνες γιά τήν πόντιση τοῦ καλωδίου ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως μέ τήν Κύπρο καί τῆς ὁριοθετήσεως θαλασσίων πάρκων ἐντός τῆς ζώνης τῶν ἕξι μιλίων τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων. Νά θυμίσουμε ὅτι καί γιά τό καλώδιο καί γιά τά θαλάσσια πάρκα ὑποχωρήσαμε, ἀφοῦ ἡ Τουρκία ὑπεστήριξε ὅτι οἱ ἐνέργειες αὐτές ἦσαν «μονομερεῖς» καί ὅτι συμφώνως πρός τήν «Διακήρυξη τῶν Ἀθηνῶν» θά ἔπρεπε νά ἔχει ζητηθεῖ ἡ σύμφωνη γνώμη της γιά νά τεθοῦν σέ ἐφαρμογή. Μέ τήν λογική αὐτή καί οἱ ὑδρογραφικές ἔρευνες τοῦ «Πίρι Ρέις» εἶναι μονομερεῖς ἐνέργειες, γιά τίς ὁποῖες ἡ Τουρκία θά ἔπρεπε νά ἔχει ζητήσει τήν ἄδεια τῆς Ἑλλάδος πρίν ἐκδώσει τήν σχετική Navtex. Ὅμως δέν τό ἔπραξε, καί ἡ Ἑλλάς δέν ἀντέδρασε. Ἀπ’ ἐναντίας μέ δήλωση τοῦ ἴδιου τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κ. Γιώργου Γεραπετρίτη δικαιολόγησε τήν τουρκική κίνηση. Νά θυμίσουμε τί εἶπε ὁ Ἕλλην ὑπουργός Ἐξωτερικῶν: «Πρόκειται γιά ἔρευνα ἐπιφανειακή, δέν καταλαμβάνει ἑλληνική ὑφαλοκρηπῖδα καί ἄρα δέν ἀντίκειται στό Διεθνές Δίκαιο. Αὐτό πού εἶναι ἀντίθετο στούς διεθνεῖς κανονισμούς εἶναι ἡ NAVTEX πού ἐκδόθηκε καί ἡ ὁποία ἀπαντήθηκε ἀμέσως ἀπό τήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία ἐξέδωσε δική της ἀντι-NAVTEX. Ἡ ἴδια ἡ ἔρευνα δέν μᾶς ἐπηρεάζει. Σέ κάθε περίπτωση εἶναι κάτι πού τό παρακολουθοῦμε».
Ἀφ’ ἑνός δηλαδή ἡ ἔρευνα δέν ἀντίκειται στό διεθνές δίκαιο, ἀντίκειται ὅμως ἡ Navtex ἡ ὁποία ἐνημερώνει τήν παραπλέουσα ναυσιπλοΐα γιά τήν διεξαγωγή της! Ἄν αὐτό δέν εἶναι «τρικυμία ἐν κρανίῳ» δέν γνωρίζουμε πῶς θά μπορούσαμε νά τό χαρακτηρίσουμε.
Σέ κάθε περίπτωση, αὐτό εἶναι τό ἔλασσον. Τό μεῖζον εἶναι, ὅπως προαναφέραμε, ὅτι ἀποδεχόμενοι τήν κίνηση καί τίς ὑδρογραφικές ἔρευνες τοῦ τουρκικοῦ πλοίου ἀπεμπολοῦμε τό δικαίωμα νά κηρύξουμε κάποιαν ἡμέρα ΑΟΖ στό Αἰγαῖο. Αὐτό δέν τό ἔχει λάβει ὑπ’ ὄψιν του ὁ κ. ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν;
Καί βεβαίως ἐξ ἴσου σημαντική ὑπόθεσις εἶναι αὐτή τῆς ἐπιδείξεως σημαίας, διότι ἐπί τῆς οὐσίας αὐτό κάνει τό τουρκικό ἐρευνητικό. Ἀφοῦ ἐμεῖς ὑποχωροῦμε σέ ἕνα δυνητικό κυριαρχικό δικαίωμα, ἔρχεται ἡ Τουρκία νά «καλύψει τό κενό» δημιουργῶντας τετελεσμένα, ὥστε σέ ἑπομένη φάση νά διεκδικήσει ἡ ἴδια τά δικαιώματα πού ἐμεῖς ἀπεμπολοῦμε. Ἄν ὁ κ. Γεραπετρίτης δέν ἀντιλαμβάνεται τί σημαίνει «ἐπίδειξις σημαίας», ἄς ἐρωτήσει τούς ὑπηρεσιακούς παράγοντες τοῦ ὑπουργείου του, ἀκόμη καί τούς νεωτέρους νά τοῦ ἐξηγήσουν.
Ὅπως καί νά ἔχει ὅμως, αὐτό πού δέν ἐπιδέχεται ἀμφισβήτηση εἶναι τό γεγονός ὅτι μετά τό «Πίρι Ρέις» βγῆκαν στό Αἰγαῖο 92 πλοῖα τοῦ τουρκικοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ, ὑποστηριζόμενα ἀπό 66 ἀεροπλάνα γιά τήν ἄσκηση «Θαλασσόλυκος», ἡ ὁποία περιλαμβάνει διάφορα σενάρια ναυτικῶν καί ἀμφιβίων ἐπιχειρήσεων. Ἐναντίον τίνος στρέφονται αὐτές οἱ ἐνέργειες, εἶναι προφανές.