Ἕνας ἀκόμη ἀπό τούς «παλαιούς» ταξίδεψε γιά ψηλά…

Ἕνας ἀκόμη ἀπό τούς ἀθλητικούς συντάκτες τῆς ἐποχῆς πού οἱ ὁμάδες δέν εἶχαν ἀκόμη ἐξελιχθεῖ σέ «ἐπιχειρήσεις» καί δέν εἶχαν «στρατούς», ἔφυγε ἀπό αὐτή τήν ζωή.

Στά 68 του χρόνια ὁ Στράτος Σεφτελῆς, πού δέν πρόλαβε νά ἀπολαύσει τήν σύνταξή του, ἔχασε τήν μάχη μέ τήν ἐπάρατη νόσο.

Μέ τόν Σεφτελῆ μᾶς ἕνωσε ἡ κοινή ἀγάπη γιά τό ποδόσφαιρο ἀλλά κυρίως τό γεγονός ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν μας δημιουργήθηκε τό «Πρωτάθλημα Τύπου».

Θά σᾶς φανεῖ παράξενο, ἀλλά ἦταν ἕνα πρωτάθλημα πού γινόταν μέ ὅλους τούς κανόνες τῶν διεθνῶν πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου, ἐνῷ στά «φιλικά» παιχνίδια τῆς «Ἐθνικῆς Δημοσιογράφων», πότε μέ ξένες «ἐθνικές δημοσιογραφικές ὁμάδες» καί πότε μέ τήν «Ἐθνική Ἠθοποιῶν-Τραγουδιστῶν», συγκέντρωνε χιλιάδες φιλάθλων στίς ἐξέδρες.

Σέ ἕναν ἀγῶνα μέ τούς ἠθοποιούς εἴχαμε σαράντα χιλιάδες θεατές! Μάλιστα, ὅταν ὁ Θανάσης Βέγγος σημείωσε γκόλ μέ πέναλτυ, τό ὁποῖο χτύπησε τρεῖς φορές μέχρι νά καταλήξει ἡ μπάλλα στά δίχτυα, χιλιάδες νεαρῶν θεατῶν μπῆκαν στόν ἀγωνιστικό χῶρο καί τόν σήκωσαν στά χέρια. Ὁ δέ Χάρρυ Κλύνν σέ κάποια φάση ἔδειξε… κόκκινη κάρτα στόν διαιτητή Ζλατᾶνο. Ὅταν δέ ὁ προπονητής τῆς ὁμάδας τῶν Ἠθοποιῶν εἶπε στόν Θανάση Βέγγο νά «ζεσταθεῖ» γιά νά μπεῖ στόν ἀγωνιστικό χῶρο, ἐκεῖνος ἄναψε μιά φωτιά μέ ἐφημερίδες καί ἄρχισε… νά ζεσταίνεται.

Σέ ὅλη αὐτήν τήν διαδικασία ὁ Στράτος Σεφτελῆς, ὅπως καί ὁ ὑπογράφων, ἔπαιξε σημαντικό καί πρωτεύοντα ρόλο.

Κάθε Σάββατο ὑπῆρχαν ἀγῶνες μεταξύ ἐφημερίδων καί ἄλλων μέσων ἐνημερώσεως, βαθμολογία, ἐπαγγελματίες διαιτητές, καί, φυσικά, φίλαθλοι.

Κάποια στιγμή ὁ Σεφτελῆς μοῦ εἶπε ὅτι «θά ἦταν καλό νά πηγαίνουμε κάθε Παρασκευή τήν ὁμάδα σέ ξενοδοχεῖο.»

Τότε, τό «Ἔθνος» στό ὁποῖο ἐργαζόμασταν, πωλοῦσε 300.000 φύλλα ἡμερησίως. Καί ὁ ἐκδότης Γιῶργος Μπόμπολας μοῦ εἶπε ὅτι θά ρύθμιζε τό αἴτημά μας.

Κάθε Παρασκευή βράδυ λοιπόν ἡ ὁμάδα τοῦ «Ἔθνους» κατέλυε στό ξενοδοχεῖο «Πευκάκια» στήν Δροσιά. Ἕνα βράδυ, γύρω στίς 2 μ.μ., χτύπησε ἡ πόρτα τοῦ δωματίου μου. Ἦταν ὁ Σεφτελῆς πού ἐκτελοῦσε καί καθήκοντα προπονητῆ. «Πᾶμε νά κάνουμε ἔφοδο στά δωμάτια», μοῦ λέει, καί μέ ἔκπληξη διαπιστώσαμε ὅτι ἡ μισή ὁμάδα… ἔλειπε!

«Τό φαντάστηκα. Βρήκανε εὐκαιρία νά πᾶνε στά μπουζούκια. Πρέπει νά τούς τιμωρήσουμε» μοῦ εἶπε ὁ Στράτος.

Τήν ἑπομένη ἀνακοινώσαμε ὅτι οἱ παρεκτραπέντες ἦταν ἐκτός ὁμάδας. Ἀλλά… δέν φτάναμε! Ἔτσι, παίξαμε μέ «ξενύχτηδες», ἀλλά κερδίσαμε τό ντέρμπυ μέ τήν «Βραδυνή».

Τά ἀναφέρω αὐτά ὡς ἐνδεικτικά τῆς φιλικῆς ἀτμόσφαιρας καί τῆς «παρέας» πού χαρακτήριζε τότε τόν κόσμο τῶν ἐφημερίδων.

Θυμᾶμαι, ἐπίσης, μιά φορά πού ἡ Ἐθνική Ὁμάδα μας ἔπαιζε στήν Οὑγγαρία καί ἔγινε ἀγῶνας, στό γήπεδο τῆς Τούμπας, μεταξύ «νοτίων» καί «βορείων» δημοσιογράφων. «Κοίταξε τί θά γίνει μέ τόν Λιάνη» μοῦ λέει ὁ Σεφτελῆς.

Πράγματι, ὁ Γιώγος Λιάνης, Θεσσαλονικεύς καί ὀπαδός τοῦ Ἡρακλέους, ἔγινε δεκτός μέ …ἀποδοκιμασίες καί φωνές, ἐπειδή ἔγινε …«γενίτσαρος» καί ἔπαιζε μέ τούς «Ἀθηναίους»!! Ἦταν ἕνα πραγματικό «ντέρμπυ», μέ τούς «Βορείους» νά κερδίζουν μέ 2-1, ἀλλά στό τέλος νά φεύγουμε ὅλοι ἀγκαλιασμένοι. Νομίζω ὅτι ἡ ὀργανωτική ἐπιτροπή τοῦ «Πρωταθλήματος Τύπου», πού ὑπάρχει ἀκόμη, πρέπει νά τιμήσει μετά θάνατον τόν Στράτο, ὁ ὁποῖος ἔφυγε νά συναντήσει τήν μεγάλη ΑΕΚ, τοῦ Σεραφείδη, τοῦ Νεστορίδη καί τῶν ἄλλων μεγάλων παικτῶν της…