Σάν χθές, 23 Ἀπριλίου τοῦ 2010, ὁ Γιῶργος Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐκλεγεῖ μέ μεγάλο ποσοστό ψήφων πρωθυπουργός, διαβεβαιώνοντας τούς πολῖτες ὅτι «λεφτά ὑπάρχουν», μᾶς ἔβαλε στό πρῶτο «μνημόνιο».
Ἦταν ἤρεμος., σχεδόν ἀνακουφισμένος, πού θά μᾶς ἔκανε «Δανία τοῦ Νότου» (ἄλλο κι ἐκεῖνο πάλι), πού θά μᾶς ἔκανε πολῖτες μιᾶς χώρας εὐημερούσης καί ἀναπτυσσομένης.
Βεβαίως, ὅλα ἐτοῦτα ἦταν «μέχρι νά πάρει τήν κουτάλα», ὅπως κάνουν δηλαδή ὅλοι οἱ πολιτικοί. Ὑπόσχονται τά πάντα σέ ὅλους καί τελικῶς ὅταν «τά βροῦν μπαστούνια», τά ρίχνουν στούς προηγούμενους.
Ὁ Γιῶργος, λοιπόν, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀναλάβει τήν ἀρχηγία τοῦ ΠΑΣΟΚ λαμβάνοντας τό «δαχτυλίδι» ἀπό τόν ἀπερχόμενο πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη (ὁ ὁποῖος ἔβλεπε ὅτι ἐρχόταν πανωλεθρία καί ἐγκατέλειπε τό σκάφος), μᾶς εἶπε, τότε, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἀπό τό γραφικό Κατσελλόριζο (ποιός, ἄραγε, σπινθηροβόλος ἐγκέφαλος σκέφθηκε τό ἀκριτικό νησί ὡς σκηνικό μιᾶς τραγωδίας;) ὅτι «μέχρι τό 2012 ἡ χώρα θά ἔχει ἀνακάμψει» καί μᾶς παρέδωσε στά νύχια τοῦ Σόιμπλε, τοῦ Τόμσεν, τοῦ Τράα, τῆς Βελκουλέσκου καί ἄλλων «ἀπεσταλμένων» πού μᾶς ἄλλαξαν τά φῶτα μονομιᾶς καί μᾶς ἔστειλαν ἀδιάβαστους.
Κι ἄρχισε ὁ ἐξευτελισμός, μέ τούς «τροϊκανούς» νά τήν ἀράζουν στό «Χίλτον» καί νά δέχονται ἐκεῖ τούς Ἕλληνες ὑπουργούς, μέχρι πού ὁ Γιῶργος ἀναγκάσθηκε νά παραιτηθεῖ πιεζόμενος ἐκ τῶν ἔσω, γιά νά μᾶς ἔλθει ἡ «κυβέρνηση Παπαδήμου».
Ἄλλο κι ἐκεῖνο τό καζίκι! Δέν σοῦ λέω, τεχνοκράτης ἦταν ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά, ὡς παλαιός τραπεζίτης, ἐκρίθη «ὁ καταλληλότερος» ἀπό τούς ξένους, οἱ ὁποῖοι «εἶχαν πάρει τά κλειδιά». Καί δημιουργήθηκε ἐκεῖνο τό περίεργο συνονθύλευμα, μέ μιά κυβέρνηση-πάτσγουερκ, πού δέν «περπάτησε», καί μᾶς ἦλθε ἡ κυβέρνηση Σαμαρᾶ-Βενιζέλου, μέ ὀλίγον ἀπό Κουβέλη, ὁ ὁποῖος, ὅμως, ἀπεχώρησε ὅταν «ἔπεσε μαῦρο» στήν ΕΡΤ ἀπό τόν Σίμο Κεδίκογλου (μέ ἐντολή Τόμσεν πρός Σαμαρᾶ) κι ἄφησε τόν Σαμαρᾶ μόνο μέ τόν Βενιζέλο, μέχρι πού ἀποφάσισε ὁ λαός νά ἀναθέσει τήν σωτηρία μας στόν Γιάνη μέ ἕνα «νί».
Ποιός δέν θυμᾶται τίς οὐρές ἔξω ἀπό τά ΑΤΜ καί τίς στρατιές τῶν «κορακιῶν» στό ἀεροδρόμιο, πού μᾶς ἔρχονταν ἀπό κάθε γωνιά τῆς γῆς, γιά νά ἀρχίσει ἡ ἀφαίρεση τῶν περιουσιῶν ἀπό τούς «κακομαθημένους» καί «τεμπέληδες» Ἕλληνες!
Ὅλα αὐτά, ὅλα ὅσα περάσαμε καί περνᾶμε, θά εἶχαν αποφευχθεῖ, ἄν ὁ Καραμανλῆς δέν «τά ἔβαζε» μέ τό βρωμερό, τότε, ἐκδοτικό κατεστημένο, τό ὁποῖο μόλις ἄκουσε τόν Πρωθυπουργό νά τό ἀποκαλεῖ μέ τό ὄνομά του («νταβατζῆδες») ἀποφάσισε «νά τόν τελειώσει». Καί τότε, κάποιοι, πού σήμερα δηλώνουν ὑποστηρικτές (καί μερικοί ὑποψήφιοι) τῆς κεντροδεξιᾶς παρατάξεως, ἄρχισαν νά βομβαρδίζουν (κατ’ ἐντολήν) τούς πολῖτες μέ «μονοθεματικά» δελτία, μέ δῆθεν «σκάνδαλα», τά ὁποῖα κατέρρευσαν στίς αἴθουσες τῶν δικαστηρίων (ἕνα μάλιστα δέν ἔφθασε οὔτε στήν
Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς, παρά τό ὅτι ὑπῆρξε «Ἐξεταστική») καί σχεδόν θριαμβολόγησαν ὅταν ὁ Γιῶργος Παπανδρέου κέρδισε τίς ἐκλογές τοῦ 2009, ἀφοῦ εἶχαν προηγηθεῖ οἱ ἐμπρησμοί πού ἔκαψαν πρῶτα τήν Ἠλεία καί ἔπειτα τήν Πάρνηθα.
Καί μήν μέ ρωτήσετε «πῶς τά θυμήθηκα ὅλα αὐτά». Κάθε χρόνο, 23 Ἀπριλίου, ἀνάβω ἕνα κεράκι στόν Ἅγιο, πού μᾶς λυπήθηκε καί μᾶς γλύτωσε ἀπό τά ἀκόμη χειρότερα!
