«Οἱ ἀπέναντι ἔχουν χιλιάδες παραγεμισμένα μέ ἐκρηκτικά “ντρόουν”, μέ τά ὁποῖα ἀνά πᾶσα στιγμή μποροῦν νά σοῦ δημιουργήσουν τεράστιο πρόβλημα.
Ἔτσι καί ἔλθουν βροχηδόν ἐναντίον σου, δέν θά μπορεῖς νά τά ἀντιμετωπίσεις». Αὐτά τά ἄκουσα ἀπό ὑψηλά ἱστάμενο πρόσωπο, ἔχον σχέση μέ τήν Ἐθνική μας Ἄμυνα. Καί θυμήθηκα ἕνα παλαιότερο –τοῦ 2015– ἄρθρο φίλου ἐπιστήμονος, στήν ἱστοσελίδα e.logiki.
«Σέ ἀρκετές περιοχές τῆς χώρας, τιμοῦμε κάθε χρόνο τούς πυρπολητές, πού μέ τά «μπουρλότα» τους κατανίκησαν τόν ὀθωμανικό στόλο καί κέρδισαν τόν παγκόσμιο θαυμασμό. Ὅσο καί ἄν ἡ ἐποχή ἐκείνη μοιάζει πολύ μακρινή, οἱ “αὐτοκρατορικές” βλέψεις τῶν γειτόνων μας καί ἡ συνεχής αὔξηση τῆς δύναμης πυρός τῶν ἐνόπλων τους δυνάμεων, δημιουργοῦν ἀργά ἀλλά σταθερά συνθῆκες ἀνισότητας καί κινδύνου, καθώς καί οἱ προκλήσεις ἐκ μέρους τοῦ “προβληματικοῦ γείτονά” μας πληθαίνουν.
Ἡ πολεμική του ἰσχύς μεγαλώνει συνεχῶς τόσο ἀπό ἄποψη ἀνθρώπινου δυναμικοῦ ὅσο καί ἀπό τό πλῆθος τῶν ὑπερσύγχρονων πολεμικῶν μηχανῶν Ξηρᾶς – Θάλασσας καί Ἀέρος, τίς ὁποῖες εἴτε κατασκευάζει ὁ ἴδιος εἴτε προμηθεύεται ἀπό τίς μεγάλες δυνάμεις τῆς πολεμικῆς βιομηχανίας. Σέ μιά ἐποχή τεράστιας οἰκονομικῆς κρίσης γιά τή χώρα μας, καλό θά ἦταν νά ξαναθυμηθοῦμε μεθόδους ἄλλων ἐποχῶν, ἀλλά μέ σύγχρονο χαρακτῆρα.
Ἀναφέρομαι σέ μιά ἰδέα πού βασίζεται στήν τροποποίηση τῆς τεχνολογίας τῶν “ρομποτικῶν μέσων φύλαξης” τῶν θαλάσσιων συνόρων, ὥστε, μέ βάση τήν ἴδια ἰδεολογία καί μέ τή στήριξη τῆς τεχνολογίας, νά ἐπιτευχθεῖ ἡ δυνατότητα τῆς ἐπίθεσης, μέ πλήρη ἀποτελεσματικότητα, σέ πλοῖα ἐχθρικῶν δυνάμεων σέ περίπτωση ἀπειλῆς.
Μιλᾶμε γιά μικρά σκάφη, μή ἐπανδρωμένα, ἀθόρυβα, ταχύτατα, “φορτωμένα” ἐσωτερικῶς μέ ἰσχυρή ἐκρηκτική ὕλη, ἡ ὁπoία θά πυροδοτεῖται κατά βούληση τοῦ ἐλεγκτῆ τοῦ σκάφους.
Πρόκειται γιά μικροσκοπικά ἠλεκτροκίνητα σκάφη, τά ὁποῖα χειρίζονται οἱ χειριστές ἀπό κάποιο κέντρο σέ ὁποιοδήποτε σημεῖο τῆς χώρας ἤ καί ἐκτός αὐτῆς.
Ὅταν ἕνας χειριστής, σέ περίπτωση ἐμπλοκῆς, ἐνημερωθεῖ γιά τήν ὕπαρξη κάποιου ἐχθρικοῦ πλοίου ἐπιλέγει τό τηλεκατευθυνόμενο πού βρίσκεται στό πλησιέστερο σημεῖο πρός τόν στόχο καί τό κατευθύνει πρός τό μέρος του.
Ἀπό τήν ὀθόνη τοῦ ὑπολογιστῆ του ἔχει ὀπτική ἐπαφή μέ τό περιβάλλον τοῦ σκάφους μέσῳ τῆς κάμερας (χάρη στόν IR προβολέα ἔχει εἰκόνα καί στό σκοτάδι) ἀλλά καί μέσῳ τοῦ Radar πού διαθέτει τό σύγχρονο «πυρπολικό». Ἐπίσης, στήν ὀθόνη, μέσῳ GPS παρέχεται στόν χειριστή καί ἡ ἀκριβής θέση τοῦ σκάφους.
Λόγῳ τοῦ μεγέθους τοῦ σκάφους, τῆς ὑψηλῆς του ταχύτητας (ἕως καί 80 κόμβους, ἀνάλογα μέ τήν αὐτονομία καί τό κόστος πού ἐπιθυμοῦμε νά πετύχουμε), ἀλλά καί τῆς ἰδιότητάς του νά εἶναι ἀθόρυβο χάρη στήν ἠλεκτροκίνηση, τό σκάφος μπορεῖ νά πλησιάσει χωρίς νά γίνει ἀντιληπτό τό ἀντίπαλο σκάφος – πλοιάριο καί ἡ συνέχεια εἶναι εὔκολο νά ἐννοηθεῖ.
Ἡ ὑλοποίηση τῆς παραπάνω ἰδέας γίνεται μέ συνδυασμό ὑπαρχουσῶν τεχνολογιῶν, πού τό κόστος τους εἶναι ἰδιαίτερα χαμηλό. Τό κέρδος ἀπό τήν χρήση αὐτῆς τῆς τεχνολογίας εἶναι μεγάλο τόσο οἰκονομικά ὅσο καί ἀπό ἄποψη ἰσχύος, δεδομένου ὅτι μέ κατασκευές μερικῶν χιλιάδων εὐρώ μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ ἀποτέλεσμα πού θά ὑπερβαίνει κάθε προσδοκία. Ἡ μέθοδος ἤδη ἐξετάζεται σέ ὑψηλά κλιμάκια σέ ἄλλες χῶρες καί καλό θά ἦταν νά συζητηθεῖ καί στή δική μας»…
Τελικά, οἱ «ἄλλες χῶρες» εἶχαν, φαίνεται, περισσότερο μυαλό καί ἐφάρμοσαν τό σχέδιο… ἀπό ἀέρος!
