Ἔχω φίλους πού ἐπέλεξαν νά μήν κάνουν παιδιά καί εἶναι εὐτυχισμένοι
Συγγενικό μου ζευγάρι ἐπέλεξε τήν καλή δουλειά, τίς διευθυντικές θέσεις, τούς καλούς μισθούς, τά ἀκριβά αὐτοκίνητα, τά ταξίδια, τά ἀκριβά ἑστιατόρια. Εἶναι ἡ ζωή πού τούς ἀρέσει. Δικαίωμά τους.
Ἔχω φίλους πού ἔκαναν πολλά παιδιά, πού στεροῦνται κάθε ἀπόλαυση, πού κάνουν αἱματηρές οἰκονομίες, γιά νά μήν λείψει κάτι ἀπό τά πέντε τους παιδιά. Καί εἶναι εὐτυχισμένοι. Αὐτή εἶναι ἡ ἐπιλογή τους.
Ἔβλεπα γιά ἀρκετές ἡμέρες στήν τηλεόραση τό περίφημο «σπότ» μέ τό ὁποῖο διαφημιζόταν τό ἀναβληθέν, ἐν μέσω «λαϊκῆς ὀργῆς», Πανελλήνιο Συνέδριο «Γονιμότητας καί Ἀναπαραγωγικῆς Αὐτονομίας: Ὅρια καί Ἐπιλογές».
Δέν μοῦ φάνηκε νά ἔχει κάτι τό καταδικαστέο, κάτι τό περίεργο. Τώρα πού τό ξανασκέπτομαι, νομίζω ὅτι δέν θά μποροῦσε νά μέ ξενίσει τό «σπότ», ἀφοῦ, στά δύο ὁλόκληρα χρόνια πού ἐργάσθηκα σέ μεγάλο, ὑπερσύγχρονο Μαιευτήριο, στίς ὄχθες τοῦ Ἰλισσοῦ, τά λόγια καί τό «ὕφος» τοῦ μηνύματος τά εἶχα ἀκούσει ἀπό ἀρκετές γυναῖκες, οἱ ὁποῖες προσέφευγαν στήν στοργική ἀγκάλη τῆς Ἐπιστήμης προκειμένου νά ἀποκτήσουν παιδί.
Ὕστερα κάθισα καί τό ξανασκέφθηκα. Ναί, ἴσως ἡ συντάκτις τοῦ κειμένου θά ἔπρεπε νά λογαριάσει τήν ἀντίδραση πού θά προκαλοῦσε τό μήνυμα σέ συγκεκριμένη μερίδα γυναικῶν καί γυναικείων ὁμάδων καί ὀργανώσεων.
Ἴσως ἔπρεπε νά περιμένει ὅτι ἀρκεῖ μιά σπίθα στά «μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης» γιά νά βάλουν μπουρλότο σέ ὁποιαδήποτε προσπάθεια. Ἀλλά ἔπρεπε νά γίνει τόσος θόρυβος, νά ἀποσυρθοῦν «αἰγίδες» ὡς καταιγίδες, νά ξιφουλκήσουν «ἐπώνυμες» καί «ἐπώνυμοι», νά λοιδορηθοῦν ἀρχιερεῖς καί ἱερωμένοι, ἐπειδή ἕνα «σπότ» δέν ἦταν ὅσο θά ἔπρεπε προσεγμένο;
Ἐγώ θυμᾶμαι ἕνα ὡραιότατο «χάπενινγκ» στήν τηλεόραση, τό ὁποῖο σχεδόν πάντοτε κατέληγε μέ τό «παράπονο» τῆς πρωταγωνίστριας: «Καλά, ἐγώ πότε θά γίνω μάνα;». Οὐδείς ξεσηκώθηκε. Φυσικά, τό «σπότ» ἀπεσύρθη, ἀλλά ἀπεσύρθη καί τό Συνέδριο, ἕνα ἀπό τά πλέον κατάλληλα καί ἀπαραίτητα Συνέδρια, αὐτή τήν ἐποχή. Τήν ὥρα, δηλαδή, πού ἀπό ἐπίσημα χείλη ἀκοῦμε ὅτι «οἱ μετανάστες θά συμβάλλουν στήν λύση τοῦ δημογραφικοῦ», τήν ὥρα πού ἀλλοιώνεται ὁ χαρακτήρας καί ἡ ποιότητα τοῦ πληθυσμοῦ, ρίχνουμε στήν πυρά ἕνα Συνέδριο μέ ἕνα ἐπίκαιρο καί «καυτό» θέμα ἐπειδή δέν μᾶς ἄρεσε ἕνα «σπότ»;
Κι ἀφοῦ ξιφούλκησαν κατά τοῦ Συνεδρίου μέλη τῆς Βουλῆς, κυβερνητικά στελέχη, παρουσιαστές καί πανελίστριες, γιατί δέν κάνει τό κράτος ἐκεῖνο πού πρέπει; Γιατί, ἀντί νά μᾶς λένε ἐπίσημα χείλη ὅτι πρέπει νά «μπολιαστοῦμε» μέ τούς ἀπρόσκλητους μουσαφιραίους, δέν κόβει τό κράτος τόν λαιμό του νά ἐξασφαλίσει τά δέοντα ὥστε νά ἐπιστρέψουν οἱ 500.000 καί πλέον νέοι μας, πού ἔφυγαν στό ἐξωτερικό λόγω τῶν μνημονίων τοῦ Καστελλορίζου τῆς «προόδου» καί τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ»; Γιατί δέν θεσπίζει τό κράτος κίνητρα γιά τήν ἐπιστροφή τῶν νέων μας πού ἔφυγαν ἀπό τό 2010 κι ἔπειτα; Γιατί δέν θεσπίζει γενναῖες παροχές γιά κάθε παιδί πού θά γεννιέται στήν πατρίδα;
Ἀφοῦ, λοιπόν, τό «σπότ» ἦταν βάρβαρο καί ματαιώσαμε τό Συνέδριο, ἀλλά φωνάζουμε γιά τήν ὑπογεννητικότητα, καλό θά εἶναι νά δοῦμε σύντομα τό «σπότ» μέ τό ὁποῖο τό προοδευτικό μας κράτος θά καλεῖ τούς 500.000 Ἕλληνες, πού ἔφυγαν διωγμένοι ἀπό τήν ἀνέχεια καί τήν ἀνεργία, νά γυρίσουν στήν πατρίδα καί νά φτιάξουν ἐδῶ τίς οἰκογένειές τους. Περιμένουμε!
