Συνεχίζονται τά βήματα πίσω καί πλαγίως…

Ὁ λαός λέει «Δῶσε θάρρος τοῦ χωριάτη, νά σ’ ἀνέβει στό κρεβάτι.»

Φαντάσου τί ἔχει νά γίνει ἄν δώσεις θάρρος στόν Τοῦρκο! Κι ἐμεῖς, ὡς χώρα, ἀπό θάρρος στόν Τοῦρκο, ἄλλο τίποτε! Λές καί τοῦ τό χρωστᾶμε!

Θά πεῖτε τώρα, ὅτι ὁποιοσδήποτε ἔκανε αὐτά πού κάνουν εἰς βάρος μας οἱ Τοῦρκοι χωρίς νά ὑπάρχει ἀπάντηση ἀνάλογη, τό ἴδιο θά ἔκανε! Θά ἔστελνε τά «Γιαβούζ» καί τά «Χαβούζ» νά κάνουν περαντζάδες στά δικά μας χωρικά ὕδατα, θά ἔλεγε στούς ψαράδες τοῦ «μπᾶτε ψαράδες στά ἑλληνικά νερά καί πάρτε τους τίς τσιποῦρες καί τά μελανούρια, ἀφοῦ ἐκεῖνοι εἶναι χᾶνοι», θά ἔλεγε στούς ἀκτοφύλακές του «μπαίνετε ὅποτε θέλετε στά γκιαούρικα νερά καί κάνετε τσάρκες, δέν πρόκειται νά σᾶς ἐνοχλήσουν» ἤ θά ἔστελνε τόν ὑπουργό του τῶν Ἐξωτερικῶν ἐπίσημη ἐπίσκεψη, ἐσύ θά τοῦ ἔδινες ραντεβού στά Χανιά κι ἐκεῖνος θά ἔκανε περιοδεία στήν Θράκη!

Κακῶς διαμαρτυρόμεθα, ἀγαπητοί. Προχθές διάβαζα ἕνα ἀπαίσιο ἄρθρο, σέ «ἔγκυρη» κυριακάτικη ἐφημερίδα, ὁ συντάκτης τοῦ ὁποίου (καθηγητής, «κοψομεσάκιας» ἀπό τούς λίγους, πού ἄν μποροῦσε θά ἔδινε στούς ἀπέναντι καί τό Μοναστηράκι) εἶχε κάνει ἕνα «κόψε-ράψε» σέ κατά καιρούς δηλώσεις τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ καί πήγαινε νά τόν βγάλει πρύτανη τῆς ἐνδοτικότητας!

Περιμένω κάποιον ἀπό τόν λεγόμενο «καραμανλικό» χῶρο νά ἀπαντήσει σέ αὐτόν τόν κύριο, ὁ ὁποῖος, ἀπό τίς στῆλες τῆς ἴδιας ἐφημερίδας, ἐπί σειρά ἐτῶν προσπαθεῖ νά μᾶς πείσει γιά ἐκεῖνα πού προσφάτως μᾶς εἶπε ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Ἀμύνης, ὅτι, δηλαδή, ἐμεῖς εἴμαστε πού ἀσκοῦμε ἐπεκτατική πολιτική σέ βάρος τῆς Τουρκίας ἀπό τό …1821 μέχρι καί σήμερα!

Πᾶμε, λοιπόν, στόν Τσαβούσογλου, τόν «φίλο» τοῦ κυρίου Δένδια. Καί ἄς φανταστοῦμε ἕναν πιθανό διάλογο.

«Σέ περιμένουμε, Μεβλούτ, στά Χανιά. Θέλει νά σέ δεχθεῖ καί ὁ πρωθυπουργός μας, προκειμένου νά ἀνταποδώσει τήν φιλοφρόνηση τοῦ προέδρου Ἐρντογάν νά μέ δεχθεῖ στήν Ἄγκυρα»…

«Εὐχαριστῶ, φίλε Νῖκο, ἀλλά ἔχω σχεδιάσει ἤδη τό ταξίδι μου. Θά ἀρχίσω ἀπό τήν Θράκη, νά πάω νά δῶ τούς συμπατριῶτες μου καί νά τούς πῶ μιά καλημέρα. Κι ὕστερα θά κατέβω νά τά ποῦμε στήν Ἀθήνα»…

Ἄν περιμένετε νά ἔχει ἀντιδράσει ὁ δικός μας ὑπουργός, νά ἔχει ἐκτοξεύσει καμμιά …εὐχή στά γαλλικά ἤ νά ἔχει πεῖ στόν Μεβλούτ «Γιά στάσου, ἐγώ σοῦ λέω ὅτι σέ καλεῖ ὁ πρωθυπουργός κι ἐσύ μοῦ λές ὅτι θά πᾶς νά πιεῖς ρακή στήν Κομοτηνή;», μᾶλλον κάνετε λάθος… Ὁμίλησε, ἐξ ἄλλου, ἡ κυβερνητική μας ἐκπρόσωπος, ἡ ὁποία, ἀπαντώντας σέ ἐρώτημα σχετικά μέ τό σουλάτσο τοῦ Μεβλούτ στήν Θράκη, ὅπου θά συναντήσει μουφτῆδες-μαϊμού καί πρακτοράκια τοῦ Προξενείου, ὑπενθυμίζοντάς μας ὅτι «ἡ Ἑλλάς εἶναι χώρα εὐρωπαϊκή καί δημοκρατική καί ὁ καθένας μπορεῖ νά πάει ὅπου θέλει (προφανῶς ὡς πολίτης, ὄχι ὡς ὑπουργός Ἐξωτερικῶν), ὅπως καί ὁ δικός μας ὑπουργός μπορεῖ νά πάει στήν Κωνσταντινούπολη, στήν Σμύρνη καί ἀλλοῦ»…

Νομίζω ὅτι συνεχίζουμε τά βήματα «πίσω καί πλαγίως». Ὁ Τσαβούσογλου δέν πάει γιά ρακή στήν Θράκη. Καί κάποιος ἔπρεπε νά τοῦ θυμίσει ὅτι τά πάντα ἔχουν τά ὅριά τους! Ἀλλά δέν τοῦ τό θύμισε κανείς…

Απόψεις

Δεῖπνο τοῦ Θοδ. Κυριακοῦ στούς Ὑπουργούς τῶν ΗΠΑ, Ντάγκ Μπέργκαμ καί Κρίς Ράιτ

Εφημερίς Εστία
Στό διαρκῶς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον ὁ Ὅμιλος Antenna προέβη σέ μιά σημειολογική κίνηση στό πλαίσιο τῆς δεσμεύσεώς του νά προαγάγει τόν διάλογο καί τήν συνεργασία μεταξύ σημαντικῶν χωρῶν καί ἡγετῶν.

«Συνεργασία» μέ τήν κυβέρνηση τῆς ΝΔ ἀνεκοίνωσε ἡ Μαρία Δαμανάκη

Εφημερίς Εστία
Μέ τήν ἰδιότητά της ὡς μέλους τῆς ὀργανώσεως Ocean 5, ἀμισθί, καί ὄχι ὡς «συμβούλου» – Ἐγκωμιαστικό σχόλιο τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐπικρατείας Ἄκη Σκέρτσου σέ ἀνάρτησή του στό διαδίκτυο γιά τό πρόσωπό της «Ἀθόρυβος συνεισφορά» ὅπως τοῦ Παπανδρεϊκοῦ Δημήτρη Δόλλη γιά τήν ὑπόθεση τῶν θαλασσίων πάρκων

Διάβρωσις σέ ἐξέλιξη

Μανώλης Κοττάκης
Ἡ προφητεία του Τζίμη Πανούση γιά τόν προσωπικό ἀριθμό

Χρυσοχοΐδης: Ὁριστικῶς 1.000 κάμερες στό λεκανοπέδιο τόν Ἰούνιο

Εφημερίς Εστία
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Προστασίας τοῦ Πολίτου, κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, δήλωσε ὅτι τόν Ἰούνιο τοῦ 2026 θά ἀρχίσει ἡ ἐγκατάστασις τῶν 1.000 καμερῶν στούς δρόμους, οἱ ὁποῖες θά λειτουργοῦν μέ εὐθύνη τοῦ Ὑπουργείου Ὑποδομῶν.

Οἱ πόλεις θέλουν κατοίκους, ὄχι παρεπιδημοῦντες

Δημήτρης Καπράνος
Ἐμεῖς, πού ἔχουμε ζήσει τήν Ἀθήνα καί τόν Πειραιᾶ τῆς περασμένης εἰκοσαετίας, περάσαμε χρόνια σέ πόλεις πού ζοῦσαν, πού ἀνέπνεαν, πού πάλευαν νά διώξουν τό καυσαέριο, ἀλλά εἶχαν καί τό δικό τους ἄρωμα καί χρῶμα.