Nά, λοιπόν, πού τό ἔμαθα κι αὐτό
Ὑπάρχει ἕνα ἔδεσμα, τό ὁποῖο ἀπαγορεύεται νά γευθεῖ ἡ βασιλική οἰκογένεια τῆς Μεγάλης Βρεταννίας. Ἀπαγορεύεται δέ νά τό παραγγείλει ἀκόμη καί ὅταν γευματίζει ἔξω! Ποιό εἶναι αὐτό; Τά ὀστρακοειδῆ, ἀπό τά ὁποῖα ἀπέχουν οἱ διάδοχοι τοῦ θρόνου, ἀλλά καί τά κοντινά συγγενικά τους πρόσωπα, καθώς θεωρεῖται ὅτι ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος νά δηλητηριαστοῦν ἀπό αὐτά!
Γιά κοίτα νά δεῖς τί χάνει ἡ Βασιλική Οἰκογένεια, τί χάνει ἡ φιλτάτη καί συμπαθεστάτη Βασίλισσα Ἐλισσάβετ! Γιά τόν Φίλιππο εἶμαι βέβαιος ὅτι τούς ἔχει ἀλλάξει τά φῶτα στά κρυφά, καθ’ ὅτι δέν νοεῖται Ἕλληνας δίχως τά θαλασσινά του! Ἐξ ἄλλου τό ὅτι ὁδηγεῖ ἀκόμη μόνος του τό αὐτοκίνητό του παρ’ ὅτι τοῦ ἔχει ἀφαιρεθεῖ τό δίπλωμα, δείχνει ὅτι τά ὀστρακοειδῆ ἔχουν κάνει καλή δουλειά! Δηλαδή ἡ Αὐτῆς Μεγαλειότης δέν ἔχει δοκιμάσει κυδώνια; Δέν ἔχει ἀνοίξει πετροσωλῆνες καί γυαλιστερές; Δέν ἔχει γευθεῖ ἀχινοσαλάτα καί πῖνες; Δέν ἔχει μυρίσει τό ἰώδιο πού ἀναδύεται ἀπό τά στρείδια ὅταν διαρρήξεις τό ὄστρακό τους μέ τήν μύτη τοῦ μαχαιριοῦ; Δέν ἔχει γευθεῖ σπαγκέττι ἀλ βόνγκολε; Καί πιστεύει ὅτι ἔχει ζήσει μιά φυσιολογική ζωή; Ἐκτός αὐτῶν ὅμως, ἡ βασιλική οἰκογένεια ἀπαγορεύεται νά καταναλώσει ὠμό κρέας καί νερό βρύσης ξένων χωρῶν, προκειμένου νά γλιτώσει ἀπό πιθανές ἀσθένειες πού θά μποροῦσαν νά ἐπηρεάσουν ἀρνητικά τό βαρύ καί πάντα φορτωμένο πρόγραμμά της! Ἄ, ὄχι, ἀγαπητή Ἐλισσάβετ! Ἀκόμη καί νά μοῦ τό ζητούσατε (καί δέν τό θεωρῶ ἀπίθανο), δέν θά δεχόμουν νά γίνω μέλος τῆς οἰκογενείας σας! Μπορεῖ νά ἀγαπῶ τό κυνήγι τῆς κόκκινης ἀλεποῦς, μέ καμμιά εἰκοσαριά καλοντυμένους ξερακιανούς Ἐγγλέζους νά τρέχουν πίσω ἀπό τά σκυλιά τά ὁποῖα νομίζουν ὅτι ἔχουν ξετρυπώσει τήν ἀλεποῦ, μπορεῖ νά ἤθελα πολύ νά παίξω πόλο καταδιώκοντας ἕνα μπαλάκι μέ ἐκεῖνα τά ξύλινα σφυριά ἐπάνω σέ ἄλογο, μπορεῖ νά ἐπιθυμῶ νά φορέσω κι ἐγώ τό «κίλτ» καί νά ζηλεύουν οἱ ἁπανταχοῦ Σκῶτοι, ἀλλά νά στερηθῶ τίς γυαλιστερές, ὄχι, ὄχι ποτέ!
Τί νά σᾶς πῶ. Μπορεῖ νά ἐπιθυμῶ σφόδρα μιά βόλτα μέ τήν Βασιλική Ἅμαξα καί νά χαιρετῶ τά πλήθη μέ μιά κίνηση τῆς παλάμης, μπορεῖ νά ἐπιθυμῶ ὅσο τίποτε ἄλλο νά δῶ τήν φάτσα μου σέ κοῦπες, σέ καδράκια, ἀκόμη καί σέ χαρτί κουζίνας, ἀλλά νά μήν μπορῶ νά μαγειρέψω μιά μακαρονάδα μέ ὄστρακα καί λευκή σάλτσα, ὄχι, μά τῷ Θεῷ, ὄχι! Τί νά σᾶς πῶ. Τιμή μου θά ἦταν νά μέ εἴχατε κάνει μέλος τῆς μεγάλης σας οἰκογενείας, ἀλλά δέν θά μποροῦσα ποτέ νά στερηθῶ ἕνα φιλέ ταρτάρ, μέ ἕνα ὠμό αὐγό! Εἶναι ἀπολαύσεις τίς ὁποῖες δέν μπορεῖ νά στερηθεῖ κάποιος ἀκόμη καί ἄν τοῦ προσφερθεῖ μιά Κομητεία ἤ ἕνας τίτλος ἤ μιά θέση στόν τοῖχο μιᾶς μεσοαστικῆς βρεταννικῆς οἰκογενείας ἐν εἴδει ταπετσαρίας! Καί ἄν ἔλθετε κάποτε στήν Ἑλλάδα (πού δέν τό βλέπω), θά σᾶς στείλουμε ὁπωσδήποτε κυδώνια καί γυαλιστερές, μέ φρέσκο ἑλληνικό λεμονάκι μυρωδᾶτο! Νά δεῖτε τί χάνετε, Μεγαλειοτάτη, καί νά σ’χωρνᾶτε τ’ ἀποθαμένα σας!
