Πλησιάζει ὁσονούπω ἡ ὥρα τοῦ ΟΠΑΠ!

Εἶναι πολλές οἱ φορές πού ἔχουμε ἀποκηρύξει τόν τίτλο τοῦ «Εὐρωπαίου»…

… προβάλλοντας μέ ὑπερηφάνεια τά ἐθνικά μας χαρακτηριστικά. Δηλαδή, γιά νά λέμε τήν ἀλήθεια, δέν θά ἤθελα νά γίνω τόσο «Εὐρωπαῖος» πού νά μήν βγαίνω ἀπό τό σπίτι μου παρά ἐλάχιστες φορές τόν χρόνο, πού νά πρέπει νά πάρω μαζί τό φαγητό μου ὅταν μέ καλοῦν σέ κάποιο φιλικό σπίτι, πού νά θεωρῶ πολύ φυσιολογικό νά φύγουν τά παιδιά μου ἀπό τό σπίτι στά 18 καί νά τά βλέπω ἀργά καί πού… Ἀπό τήν ἄλλη, ὅμως, σέ μερικά πράγματα, ζηλεύω τούς «Εὐρωπαίους». Καί μέ τήν εὐκαιρία ἄς ἀναφερθῶ στό θέμα τῆς Προεδρίας τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο ἔχει λάβει πλέον διαστάσεις «πολιτικοῦ κουτσομπολιοῦ». Καί σέ αὐτό εὐθύνη –ἐκτός ἀπό τούς κυβερνῶντες, οἱ ὁποῖοι μετέτρεψαν τό θέμα σέ «σήριαλ», μεγάλη εὐθύνη φέρουν τά ΜΜΕ καί οἱ συνάδελφοί μας, οἱ ὁποῖοι κάνουν ὅ,τι μποροῦν γιά νά μετατρέψουν ἕνα τόσο σοβαρό ζήτημα σέ «ταραντέλα». Κι ἔτσι, ἀκοῦμε ἀπίθανα πράγματα (τήν στιγμή πού στό Προεδρικό Μέγαρο ὑπάρχει Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας πού ἔχει ἐκλεγεῖ μέ τεράστια πλειοψηφία ἀπό τήν Βουλή) καί πολύ περισσότερο ὀνόματα πού προκαλοῦν ἀπό γέλωτα μέχρι ἀνατριχίλα! Μέ θλίψη παρακολουθῶ κάποια «φυντάνια» τοῦ χώρου μας, κορίτσια καί ἀγόρια, μέ σχεδόν μηδενική ἐμπειρία ἀλλά μέ περισσό θράσος (ἄλλο τό θράσος πού ἀπαιτεῖ τό ρεπορτάζ καί ἄλλο τό θράσος ἀπό καθέδρας, ἐπειδή κάποιος –καί δέν ξέρω ἐγώ πῶς καί γιατί– σοῦ ἔδωσε τό μικρόφωνο καί τήν κάμερα) νά ἀσχολοῦνται μέ τό θέμα πού ἀφορᾶ στόν Πρῶτο Πολίτη τῆς χώρας μας. Χθές, μάλιστα, ἔμαθα ὅτι σέ ἕνα μεγάλο τηλεοπτικό-ραδιοφωνικό σταθμό ἔχουν κάνει καί «πούλ» καί παίζουν στοίχημα μέ τά ὀνόματα τῶν «ὑποψηφίων»… Ἕνας, μάλιστα, ἔλεγε ὅτι «ἔχει ψηφίσει Δαμανάκη, ἀλλά θά πάει τώρα νά τό ἀλλάξει!». Πιό σοβαρό εἶναι, νομίζω, τό «Τζόκερ», καί μήν ἀποκλείσετε νά δοῦμε ξαφνικά κι ἕνα «πᾶμε στοίχημα» μέ θέμα τήν προεδρία τῆς Δημοκρατίας μας.

Θά πέφτει, μάλιστα, καί ἡ σχετική ρεκλάμα στήν τηλεόραση. «Ποιός θά ἐκλεγεῖ στήν Προεδρία; Ἀπό ποιό γράμμα θά ἀρχίζει τό ὄνομά του; Πόσα παιδιά ἔχει; Θά εἶναι ἄντρας, γυναίκα ἤ μήπως κάτι ἄλλο;» (μεταξύ μας, δέν ἀποκλείεται τίποτε πλέον!)… Δέν θυμᾶμαι ἄλλη φορά πού τό θέμα τῆς ἐκλογῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας νά ἔτυχε τέτοιας μεταχειρίσεως ἀπό τούς πολιτικούς ἀλλά καί –κυρίως– ἀπό τά ΜΜΕ. Μόνο τό 1985 θυμᾶμαι, τότε πού ὁ δύσμοιρος Βαγγέλης Γιαννόπουλος ἔβγαινε στήν πράσινη ΕΡΤ καί ἔλεγε «Δέν θά χαρίσουμε τόν Καραμανλῆ στήν δεξιά» καί ὁ Παπανδρέου, ὅταν τόν ρωτήσαμε ἄν θά προτείνει Καραμανλῆ, μᾶς ἀπάντησε: «Ξέρετε κανέναν καλύτερο;». Καί ὅταν οἱ βουλευτές του πῆγαν στήν Κεντρική Ἐπιτροπή γιά νά «πιοῦν τό πικρόν ποτήριον», ὁ Ἀνδρέας –σέ μία πρωτοφανῆ πράξη πολιτικοῦ ἀμοραλισμοῦ– πρότεινε Σαρτζετάκη! Περιμένουμε αὐτές τίς ἡμέρες νά ἀνακοινώσει ὁ Προκόπης Παυλόπουλος ὅτι δέν ἐνδιαφέρεται γιά ἀνανέωση τῆς θητείας του. Κι ὕστερα, περιμένουμε νά πάρει τό θέμα στά χέρια του ὁ ΟΠΑΠ!

Απόψεις

Δεῖπνο τοῦ Θοδ. Κυριακοῦ στούς Ὑπουργούς τῶν ΗΠΑ, Ντάγκ Μπέργκαμ καί Κρίς Ράιτ

Εφημερίς Εστία
Στό διαρκῶς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον ὁ Ὅμιλος Antenna προέβη σέ μιά σημειολογική κίνηση στό πλαίσιο τῆς δεσμεύσεώς του νά προαγάγει τόν διάλογο καί τήν συνεργασία μεταξύ σημαντικῶν χωρῶν καί ἡγετῶν.

«Συνεργασία» μέ τήν κυβέρνηση τῆς ΝΔ ἀνεκοίνωσε ἡ Μαρία Δαμανάκη

Εφημερίς Εστία
Μέ τήν ἰδιότητά της ὡς μέλους τῆς ὀργανώσεως Ocean 5, ἀμισθί, καί ὄχι ὡς «συμβούλου» – Ἐγκωμιαστικό σχόλιο τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐπικρατείας Ἄκη Σκέρτσου σέ ἀνάρτησή του στό διαδίκτυο γιά τό πρόσωπό της «Ἀθόρυβος συνεισφορά» ὅπως τοῦ Παπανδρεϊκοῦ Δημήτρη Δόλλη γιά τήν ὑπόθεση τῶν θαλασσίων πάρκων

Διάβρωσις σέ ἐξέλιξη

Μανώλης Κοττάκης
Ἡ προφητεία του Τζίμη Πανούση γιά τόν προσωπικό ἀριθμό

Χρυσοχοΐδης: Ὁριστικῶς 1.000 κάμερες στό λεκανοπέδιο τόν Ἰούνιο

Εφημερίς Εστία
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Προστασίας τοῦ Πολίτου, κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, δήλωσε ὅτι τόν Ἰούνιο τοῦ 2026 θά ἀρχίσει ἡ ἐγκατάστασις τῶν 1.000 καμερῶν στούς δρόμους, οἱ ὁποῖες θά λειτουργοῦν μέ εὐθύνη τοῦ Ὑπουργείου Ὑποδομῶν.

Οἱ πόλεις θέλουν κατοίκους, ὄχι παρεπιδημοῦντες

Δημήτρης Καπράνος
Ἐμεῖς, πού ἔχουμε ζήσει τήν Ἀθήνα καί τόν Πειραιᾶ τῆς περασμένης εἰκοσαετίας, περάσαμε χρόνια σέ πόλεις πού ζοῦσαν, πού ἀνέπνεαν, πού πάλευαν νά διώξουν τό καυσαέριο, ἀλλά εἶχαν καί τό δικό τους ἄρωμα καί χρῶμα.