Ἀγγαρεία γιά τόν πολιτικό κόσμο ὁ ἑορτασμός τῆς 25ης Μαρτίου

Ἀπόν τό ὑπουργικό συμβούλιο – Ἀπόντες οἱ ἀρχηγοί τῶν κομμάτων – Οὐδεμία ἀναφορά σέ ὀρθοδοξία καί ὀθωμανικό ζυγό

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ περίμεναν οἱ Ἀθηναῖοι γιά νά ἑορτάσουν τήν ἐθνική ἐπέτειο τῆς 25ης Μαρτίου μέ τήν προσήκουσα λαμπρότητα. Δύο χρόνια ἔμεναν κλεισμένοι πειθόμενοι στίς ἐπιταγές τῆς καραντίνας, βλέποντας τήν παρέλαση ἀπό τηλεοράσεως. Χωρίς τήν δυνατότητα νά ἐπευφημήσουν καί νά χειροκροτήσουν στά στρατευμένα νιάτα τοῦ ἔθνους. Χωρίς νά μποροῦν νά ἔλθουν σέ ἄμεση ἐπαφή μέ τά ὑπερσύγχρονα ὁπλικά συστήματα πού ἔχουν ἀγορασθεῖ ἀπό τό δικό τους ὑστέρημα. Φέτος λοιπόν, οἱ Ἕλληνες, βοηθοῦντος καί τοῦ ἀνοιξιάτικου καιροῦ, γέμισαν τίς κεντρικές λεωφόρους τῶν Ἀθηνῶν γιά τήν παρέλαση. Ἑόρτασαν ὅπως δέν εἶχαν ἑορτάσει τά τελευταῖα χρόνια. Ἐτίμησαν τήν ἐπέτειο τῆς ἐθνικῆς παλιγγενεσίας. Χειροκρότησαν τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις.

Ἅπαντες παρόντες στήν 25η Μαρτίου.

Ἀπόν μόνον τό πολιτικό σύστημα.

Ναί μέν ὁ Πρωθυπουργός εἶναι δικαιολογημένος. Δέν θά μποροῦσε νά ἀναβληθεῖ μιά εὐρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφῆς μέ τόσο σημαντικά ζητήματα στήν ἀτζέντα καί μέ ἕναν πόλεμο σέ ἐξέλιξη.

Οἱ ὑπόλοιποι ὅμως; Ποῦ ἦσαν τά μέλη τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου; Ποῦ ἦσαν οἱ ἀρχηγοί τῶν κομμάτων; Μετρημένοι στά δάκτυλα οἱ παρόντες. Παροῦσα βεβαίως ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ἡ ὁποία δέν θά μποροῦσε νά ἀπουσιάζει. Εὐτυχῶς μή συνοδευομένη ἀφοῦ προφανῶς ἔχει ἀντιληφθεῖ τήν ἀλγεινή ἐντύπωση πού δημιουργεῖ στούς Ἕλληνες ἡ παρουσία δίπλα της προσώπου χωρίς θεσμικό ρόλο. Στίς προβλεπόμενες θέσεις ἡ πολιτική ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἀμύνης. Ὁ Νῖκος Παναγιωτόπουλος καί ὁ Νῖκος Χαρδαλιᾶς. Μαζί τους ὁ ὑπουργός Ἀμύνης τῆς Κύπρου Χαράλαμπος Πετρίδης μέ τόν πρέσβυ Κυριάκο Κενεβέζο. Γιατί καί ἡ Κύπρος εἶναι Ἑλλάς. Δέν πρέπει νά τό ξεχνᾶμε. Ἀλλά καί ἡ Φλωράνς Παρλύ, ἡ ὑπουργός Ἀμύνης τῆς Γαλλίας. Ἡ ὁποία δείχνει μεγαλύτερη εὐαισθησία γιά τήν Ἑλλάδα ἀπό ὅ,τι μερικοί ἐγχώριοι ὑπουργοί καί πολιτευόμενοι. Ἐπίσης στήν ἐξέδρα τῶν ἐπισήμων ὁ ὑπουργός Τουρισμοῦ Βασίλης Κικίλιας καί ὁ ὑφυπουργός Προστασίας τοῦ Πολίτου Λευτέρης Οἰκονόμου. Ἀπό τήν τοπική αὐτοδιοίκηση, τέλος, ὁ περιφερειάρχης Γιῶργος Πατούλης καί ὁ δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης.

Αὐτοί ἦσαν ὅλοι οἱ παρόντες. Οἱ ὑπόλοιποι ποῦ ἦσαν; Τί τό σημαντικώτερο εἶχαν νά κάνουν ὑπουργοί καί πολιτικοί ἀρχηγοί, ἀπό τοῦ νά τιμήσουν τήν ἐθνική ἐπέτειο τῆς πατρίδος μας;

Οἱ θλιβερές διαπιστώσεις δέν σταματοῦν ἐδῶ. Ἄν διαβάσει κανείς τά μηνύματα τῶν πολιτικῶν θά ἀναρωτηθεῖ γιά ποιούς λόγους καί ἐναντίον τίνων ἐπαναστάτησαν οἱ Ἕλληνες τό 1821. Οὐδεμία ἀναφορά στήν Ὀρθοδοξία. Οὐδεμία ἀναφορά στόν ὀθωμανικό ζυγό. Μόνον ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀνεφέρθη στούς Ὀθωμανούς μιλῶντας «γιά τούς Ἕλληνες, πού ξεσηκώθηκαν γιά τήν ἐλευθερία τους τό 1821 ἐναντίον τῆς πανίσχυρης ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας». Καί αὐτή ὅμως ἔδειξε νά «ξεχνᾶ» ὅτι ὁ ἀγών ἐδόθη ὄχι μόνον «γιά τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία» ἀλλά καί «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν Ἁγία». Γιά ποιόν λόγο λοιπόν δέν ἠσπάσθη τόν Σταυρό πού τῆς ἔτεινε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κατά τήν ἐπίσημη δοξολογία καί ἠρκέσθη σέ ἕνα μᾶλλον ἀκατάληπτο νεῦμα πρός τό ἱερό σύμβολο;

«Τιμοῦμε τή μνήμη αὐτῶν πού ἀγωνίστηκαν, πολέμησαν καί θυσιάστηκαν γιά νά εἶναι ἡ Ἑλλάδα ἐλεύθερη, ἀνεξάρτητη καί κυρίαρχη» ἀναφέρει ὁ ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης Νῖκος Παναγιωτόπουλος. Ἀγωνίσθηκαν ἐνάντιος τίνος; Γιατί ἀποφεύγει νά τό πεῖ;

Τήν… «μείωση τῶν ἀνισοτήτων» βρῆκε σάν μήνυμα τοῦ ἀγῶνος τοῦ 1821 ὁ Μανώλης Ἀνδρουλάκης. Αὐτό κατάλαβε.

Εὔηχους ἀλλά μᾶλλον ἄσχετους στίχους τοῦ Γιάννη Ρίτσου ἐπέλεξε ὁ Ἀλέξης Τσίπρας γιά τήν ἐπετειακή του ἀνάρτηση (ὄχι ἀνακοίνωση) στό διαδίκτυο: «Μικρός λαός καί πολεμᾶ δίχως σπαθιά καί βόλια γιά ὅλου τοῦ κόσμου τό ψωμί, τό φῶς καί τό τραγούδι». Ἀλλά οἱ Ἕλληνες τοῦ ’21 καί μέ σπαθιά καί μέ βόλια, μέ μπαρούτι, πολέμησαν τόν κατακτητή. Καί πολέμησαν γιά τήν ἐλευθερία. Οὔτε γιά τό «ψωμί» καί πόσῳ μᾶλλον γιά τό «τραγούδι» ἑνός ἀορίστως ἀναφερομένου «κόσμου».

Ἐπειδή ὅμως ἔχουμε ἀναφορά σέ ποίηση θά παραθέσουμε ἐμεῖς τούς στίχους τοῦ Βίκτωρος Οὑγκώ γιά τήν σφαγή τῆς Χίου ὅπως τούς ἀπέδωσε ὁ ἀξεπέραστος Κωστῆς Παλαμᾶς: «Διαβάτη, μοῦ κράζει τό Ἑλληνόπουλο μέ τό γαλάζιο μάτι, βόλια μπαρούτι θέλω. Νά».

Κεντρικό θέμα