Κατά 20% – Τί ἀπεφάσισε τό Συμβούλιο Ἀρχηγῶν Γενικῶν Ἐπιτελείων γιά τήν ἐμπλοκή στελεχῶν τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων σέ ἀποστολές τῆς ΕΕ καί τοῦ ΝΑΤΟ – Σύστασις μισθοφορικοῦ ἐπαγγελματικοῦ στρατοῦ ἡ ἐπικρατοῦσα ἰδέα στό Πεντάγωνο – Ὁ Κασσελάκης ἐπηρεάζει τούς …στρατηγούς!
ΑΛΛΑΓΗ προσανατολισμοῦ στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις συνιστᾶ ἡ τελευταία ἀπόφασις τοῦ Συμβουλίου Ἀρχηγῶν Γενικῶν Ἐπιτελείων, τό ὁποῖο ἐνέκρινε τήν αὔξηση τῆς συνεισφορᾶς τῶν ἑλληνικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στίς διεθνεῖς ἀποστολές τοῦ ΝΑΤΟ καί τῆς ΕΕ. Ἡ σχετική ἀνακοίνωσις ἦταν λακωνική, καί περιορίζετο στήν παράθεση τῶν θεμάτων τῆς ἀτζέντας τοῦ Συμβουλίου. Ἀνεφέρετο λοιπόν ὡς θέμα ἡ «Συνεισφορά τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων σέ Εἰρηνευτικές Ἀποστολές ΕΕ καί NATO». Παρακάτω ὅμως ἀνεφέρετο ὅτι συζητήθηκαν «Θέματα Ὀργάνωσης τῶν Γενικῶν Ἐπιτελείων καί Διεθνῶν Ὀργανισμῶν». Εἶναι μία ἀπό τίς σπάνιες φορές πού σέ συνεδρίαση τοῦ ΣΑΓΕ ὑπάρχουν δύο θέματα πού ἀφοροῦν σέ διεθνεῖς συμμετοχές τῆς χώρας. Καί τοῦτο θεωρεῖται σοβαρή ἔνδειξις μίας ἀλλαγῆς στήν ἐθνική ἀμυντική πολιτική πού ὑποβαθμίζει κατ’ οὐσίαν τήν ἀποστολή τῆς φυλάξεως τῶν συνόρων πρός ὄφελος τῆς ἀναπτύξεως δυνάμεων ἐκτός συνόρων τῆς χώρας.
Σημειώνεται ὅτι σήμερα ἡ ΕΕ ἔχει 21 διεθνεῖς ἀποστολές, ἐκ τῶν ὁποίων ἐννέα εἶναι στρατιωτικές καί 12 πολιτικές. Αὐτές εἶναι ἀνεπτυγμένες στό Ἰράκ, στήν Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στήν Οὐκρανία (πολιτική καί στρατιωτική ἀποστολή), τήν Λιβύη, τό Ραφάχ, τό Μάλι, τόν Νίγηρα (πολιτική καί στρατιωτική ἀποστολή), τήν Σομαλία, τήν Βοσνία-Ἐρζεγοβίνη, τό Κοσσυφοπέδιο, τήν Ἀρμενία, τήν Γεωργία, τήν Παλαιστίνη, τό Σαχέλ, τήν Μοζαμβίκη καί τήν Μολδαβία. Ἀναφέρεται ἀκόμη ὡς ἐνεργή ἡ ναυτική ἐπιχείρησις ἀποτροπῆς τῆς λαθρομεταναστεύσεως στήν Μεσόγειο ὑπό τήν ἐπωνυμία «Εἰρήνη» καί ἡ ἐπιχείρησις «Ἀταλάντα» γιά τήν ἀντιμετώπιση πειρατῶν, τό κέρας τῆς Ἀφρικῆς, ἡ ὁποία δέν εἶναι πλέον ἐνεργή. Ἀπ’ ἐναντίας τό ΝΑΤΟ δέν ἀναφέρει ἐνεργές ἀποστολές, παρά μόνον αὐτή στό Κοσσυφοπέδιο, στό Ἰράκ καί τήν συνεργασία μέ τήν Ἀφρικανική Ἕνωση. Φυσικά πλέον ὁ κύριος προσανατολισμός τοῦ ΝΑΤΟ εἶναι ἡ ἐνίσχυσις τῆς Οὐκρανίας.
Εὐκόλως μποροῦμε νά ὑποθέσουμε ὅτι τήν Οὐκρανία ἔχουν στό μυαλό τους οἱ ἀρχηγοί τῶν γενικῶν ἐπιτελείων, κάτι πού συμφώνως πρός ὅλες τίς ἐνδείξεις ἀποτελεῖ ὁδηγία τῆς Κυβερνήσεως.
Ἀποφάσεις ἄλλως τε ὅπως αὐτή τῆς διευρύνσεως τῆς στρατιωτικῆς συμμετοχῆς μας σέ ἀποστολές ἐκτός συνόρων εἶναι πολιτικές καθ’ ὁλοκληρίαν, καί οἱ στρατιωτικοί καλοῦνται νά διαμορφώσουν τίς διαδικασίες ἐφαρμογῆς τους.
Διαπιστώνεται ταυτοχρόνως ὅτι διαμορφώνεται στίς ἀνώτατες βαθμίδες τοῦ στρατεύματος μία ἀντίληψις ὑπέρ τῆς ἀναδιοργανώσεως τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων σέ ἐπαγγελματική βάση μέ κατάργηση τῆς ὑποχρεωτικῆς θητείας. Κάποιοι μάλιστα προβάλλουν ὡς ἐπιχείρημα τό γεγονός ὅτι ἡ θητεία τῶν ἐννέα ἕως 12 μῆνες πού ἐφαρμόζεται σήμερα στήν οὐσία «δέν εἶναι θητεία». Καί χωρίς αὐτό νά ἔχει καμμία σχέση μέ τήν ἀντίστοιχη τοποθέτηση τοῦ νέου Προέδρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Στέφανου Κασσελάκη, ἔχει τόν ἴδιο προσανατολισμό. Οἱ ἐπαγγελματικοί στρατοί (ὅπως ὁ ἀμερικανικός καί ὁ βρεταννικός) προορίζονται ἀποκλειστικῶς γιά ὑπερπόντια ἀνάπτυξη καί ἐκστρατεῖες ἀνά τόν κόσμο. Ἡ διεθνής πεῖρα ἔχει δείξει ὅτι ὅταν τό ζητούμενο εἶναι ἡ προστασία ἐθνικῶν συνόρων, πλέον ἐνδεδειγμένος εἶναι ὁ στρατός θητείας. Αὐτό ἀποδεικνύεται καί ἀπό τήν πρακτική πού ἀκολουθεῖται στήν Ἑλλάδα, ὅπου οἱ δυνάμεις ἐθνοφυλακῆς τῶν συνόρων συμπληρώνουν τίς χαμηλές ἐπανδρώσεις τῶν μονάδων τῆς παραμεθορίου. Ἡ Ἐθνοφυλακή βεβαίως δέν εἶναι λύσις σέ περίπτωση ἐπαγγελματικοῦ στρατοῦ, διότι δέν θά ὑπάρχει μεταξύ ἐθνοφυλάκων καί ἐπαγγελματιῶν στρατιωτῶν ὁ ψυχικός δεσμός πού σήμερα συνδέει τούς κληρωτούς στρατιῶτες, μέ τούς διατελέσαντες στρατιῶτες τῆς ἐφεδρείας πού συγκροτοῦν τήν Ἐθνοφυλακή. Αὐτά ἔπρεπε νά τά ἔχουν ἀναλύσει οἱ ἀρχηγοί τῶν Γενικῶν Ἐπιτελείων στήν Κυβέρνηση, πρίν προχωρήσουν σέ ἀποφάσεις γιά αὔξηση τῆς συμμετοχῆς τοῦ Στρατοῦ μας σέ ἀποστολές ἐκτός συνόρων.
