Ἀπεκλείσθη ἀπό τό εὐρωψηφοδέλτιο τῆς Νέας Δημοκρατίας ὁ ἔγκλειστος ἐκλεγμένος δήμαρχος τῆς Χειμάρρας – Ἐπεκράτησε ἡ γραμμή τῆς ὑφυπουργοῦ Ἀλεξάνδρας Παπαδοπούλου – Τό Μαξίμου «χρυσώνει» τό χάπι στούς Βορειοηπειρῶτες περιλαμβάνοντας στήν λίστα τῶν ὑποψηφίων του τόν υἱό του
ΣΤΙΣ 22 Δεκεμβρίου τοῦ 2022 ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης εἶχε τύχει θερμοτάτης ὑποδοχῆς στήν Δερβιτσάνη τῆς Βορείου Ἠπείρου. Σύσσωμος ὁ ἑλληνισμός τῆς περιοχῆς, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Φρέντη Μπελέρη, εἶχε προστρέξει νά ἐπευφημήσει τόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό, βλέποντας στό πρόσωπό του τήν μητέρα-πατρίδα καί θεωρῶντας τήν παρουσία του ἔμπρακτη ἀπόδειξη, ὅτι ἡ Ἀθήνα δέν τούς ἐγκαταλείπει. Δέν ἔχουν περάσει οὔτε δύο χρόνια ἀπό τότε, καί οἱ Βορειοηπειρῶτες βλέπουν μέ ὀδύνη ὅτι ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις τούς γυρίζει τήν πλάτη. Τονίζουμε ὅτι αὐτός πού τοῦ γυρίζει τήν πλάτη εἶναι ἡ Κυβέρνησις. Ὄχι ὁ ἑλληνισμός, ὁ ὁποῖος συμπαρίσταται στίς προσπάθειές τους γιά διασφάλιση τῶν στοιχειωδῶν δικαιωμάτων, τά ὁποῖα τούς ἀρνεῖται ἡ κυβέρνησις τῶν Τιράνων.
Χθές ἐγράφη ἡ τελευταία πρᾶξις τοῦ δράματος πού ἄρχισε μέ τήν χλιαρή, ἄν μή καί ἀδιάφορη στάση τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, ἀπέναντι στήν σκευωρία πού στήθηκε εἰς βάρος τοῦ Μπελέρη, παραμονές δημοτικῶν ἐκλογῶν στήν Χειμάρρα, καί πού ὁδήγησε στήν ἄδικη σύλληψή του. Χθές ἐπιβεβαιώθηκε ὅτι ὁ ἐκλεγμένος δήμαρχος τῆς Χειμάρρας δέν θά περιληφθεῖ στό εὐρωψηφοδέλτιο τῆς Νέας Δημοκρατίας. Οἱ σχετικές συζητήσεις ἔκλεισαν ὁριστικῶς μέ ἐπικράτηση τῶν κύκλων ἐκείνων τοῦ Μεγάρου Μαξίμου πού χαρακτηρίζονται ἀπό φοβικότητα καί ἀτολμία. Τό βέτο τοῦ Ἀλβανοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἔντι Ράμα πέρασε. Ἡ ἑλληνική Κυβέρνησις ὑπεχώρησε. Οἱ Βορειοηπειρῶτες ἐγκαταλείπονται γιά μίαν ἀκόμη φορά. Φράσσεται ὁ δρόμος πρός τόν Μπελέρη.
Ἐπεκράτησαν αὐτοί πού δέν θέλουν νά ἀκουσθεῖ ἡ φωνή του στό Στρασβοῦργο. Πού δέν θέλουν νά ἀναδειχθεῖ στήν Εὐρωβουλή τό δρᾶμα τῆς Βορείου Ἠπείρου.
Τό ἄν τελικῶς περιλαμβάνεται στό ψηφοδέλτιο ὁ υἱός τοῦ Φρέντη Μπελέρη, εἶναι ἁπλῶς μία κατάστασις προσχηματική γιά νά «χρυσώσει» ἡ Κυβέρνησις τό χάπι πρός τούς ἀπογοητευμένους Βορειοηπειρῶτες καί πρός τούς ἐξοργισμένους Ἐλλαδῖτες. Δέν εἶναι τό ὄνομα. Εἶναι τό πρόσωπο. Εἶναι ὁ ἔγκλειστος δήμαρχος τῆς Χειμάρρας γιά τόν ὁποῖο θά ἔπρεπε νά δώσει ἐξηγήσεις ἡ ἀλβανική κυβέρνησις ἄν ἐξελέγετο καί δέν μποροῦσε νά προσέλθει στό Στρασβοῦργο. Κάποιοι κύκλοι τῶν Ἀθηνῶν ὅμως ἐφρόντισαν νά τά κάνουν εὔκολα γιά τόν Ἔντι Ράμα. Νά μήν τόν φέρουν σέ δύσκολη θέση. Ἔχουν νά κερδίσουν τίποτε ἀπό τήν πολιτική αὐτή; Ἔχει νά εὐνοηθεῖ ἡ χώρα; Ἔχει νά ὠφεληθεῖ ὁ εὐρύτερος ἑλληνισμός;
Οὔτε τό κόμμα τῆς Νέας Δημοκρατίας δέν ἔχει νά κερδίσει τίποτε ἀπό τόν ἀποκλεισμό αὐτό. Ἀπ’ ἐναντίας ἀπομακρύνει ἀκόμη περισσότερο τούς ψηφοφόρους τοῦ πυρῆνος τῆς βάσεώς της πού εἶναι δυσαρεστημένοι ἀπό τήν στάση τῆς Κυβερνήσεως σέ μιά πληθώρα ζητημάτων. Ἡ συμμετοχή τοῦ Μπελέρη στό ψηφοδέλτιο θά ἦταν γιά αὐτούς μία ἀνάσα, ἕνα πατριωτικό μήνυμα, ἕνας λόγος νά παραμερίσουν τίς πικρίες τους, προκειμένου νά ψηφίσουν, νά δώσουν τόν σταυρό τους στόν Μπελέρη καί νά δώσει ἔτσι ὁ καθένας ἀπό αὐτούς τό δικό του μήνυμα. Πρός τούς Βορειοηπειρῶτες, πώς παραμένουμε δίπλα τους, πρός τόν Ἔντι Ράμα, πώς ἡ αὐθαιρεσία του πρέπει κάποτε νά τελειώσει καί πρός τήν Εὐρώπη, ὅτι ὁ ἑλληνισμός εἶναι ἕνας, ἐντός καί ἐκτός τῶν συνόρων τοῦ ἑλλαδικοῦ Κράτους. Φθάνουμε στό σημεῖο νά διερωτώμεθα μήπως κάποιοι φοβήθηκαν τό γεγονός ὅτι μπορεῖ ὁ Μπελέρης νά ξεπερνοῦσε σέ σταυρούς κάθε προηγούμενο; Δέν τολμᾶμε νά πιστέψουμε ὅτι μετέχουν στήν ἑλληνική Κυβέρνηση πρόσωπα μέ τόσο παρωπιδικές ἀντιλήψεις.
Γνωρίζουμε βεβαίως ὅτι τήν πολιτική τῆς ἀποστασιοποιήσεως ἀπό τόν Μπελέρη καί τούς Βορειοηπειρῶτες τήν ὑπεστήριζε ἀπό τήν ἀρχή ἡ ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν κ. Ἀλεξάνδρα Παπαδοπούλου.
Ἡ ὁποία ἰσχυριζόταν ὅτι μιά σκληρή γραμμή ἀπό ἑλληνικῆς πλευρᾶς θά ἔρριχνε τόν Ράμα στήν ἀγκαλιά τοῦ Ἐρντογάν. Διερωτώμεθα, εἶναι δυνατόν μιά διπλωμάτις πού ἔχει διατελέσει πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος στήν Οὐάσιγκτων νά μήν ἔχει ἀντιληφθεῖ ὅτι ὁ Ράμα εὑρίσκεται ἀπό ἐτῶν στούς κόλπους τῆς Τουρκίας καί ὑπομειδιᾶ κάθε φορά πού ὑποχωροῦμε ἀπέναντι στό θράσος καί τούς ἐμπαιγμούς του; Ἀλλά καί τό σύνολον τῆς Κυβερνήσεως, ὅλοι αὐτοί οἱ ὑπουργοί πού κατά καιρούς ὁμιλοῦν γιά τήν «ἰσχυρή Ἑλλάδα» καί τό «γεωπολιτικό της ἀποτύπωμα» στήν ἀνατολική Μεσόγειο, δέν ἀντιλαμβάνονται πόσο ἀνίσχυροι φαινόμαστε, κάθε φορά πού ὑποχωροῦμε ἀπέναντι σέ μιά χώρα τοῦ μεγέθους καί τῆς ὑποστάσεως τῆς Ἀλβανίας;
Μετά περιμένουμε νά μᾶς πάρει στά σοβαρά ὁ Ἐρντογάν καί νά μᾶς θεωρήσει ἀξιόπιστους συνομιλητές;
