ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Τό τέλος τῆς παγκοσμιοποιήσεως κηρύττει ὁ Ντόναλντ Τράμπ

Οὐάσιγκτων.

Χθές ἀργά τήν νύκτα ἡ ὑφήλιος ἀνέμενε μέ κομμένη τήν ἀνάσα τήν ζωντανή σύνδεση μέ τόν Λευκό Οἶκο ὅπου ὁ Ντόναλντ Τράμπ ἐπρόκειτο νά ἐξαγγείλει τόν νέο γῦρο δασμῶν. Ὁ ἴδιος ὁ Τράμπ ὀνόμασε «Ἡμέρα Ἀπελευθερώσεως» τήν ἡμέρα τῶν ἀνακοινώσεων, ἄν καί θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ καί ὡς ἡ ἡμέρα τοῦ τέλους τῆς παγκοσμιοποιήσεως. Προφανῶς καί οἱ δασμοί πυροδότησαν ἕνα παγκόσμιο ἐμπορικό πόλεμο καί ὅπως γίνεται σέ κάθε πόλεμο οἱ ἐμπλεκόμενοι διαλέγουν στρατόπεδα. Σύμφωνα μέ πληροφορίες ἀπό τόν Λευκό Οἶκο, ἡγέτες τῶν χωρῶν οἱ ὁποῖες εὑρίσκονται εἰς τό στόχαστρον τῶν δασμῶν, ἐπικοινώνησαν μέ τόν Ντόναλντ Τράμπ σέ μιά προσπάθεια νά τόν μεταπείσουν καί νά ζητήσουν τήν ἐξαίρεσή τους ἀπό τήν λίστα.

Ὁ Τράμπ φυσικά πιστός στήν ρήση «πρῶτα ἡ Ἀμερική» ἐνεφανίσθη ἀνένδοτος δίδοντας τό σαφέστατο μήνυμα, ὅτι δέν θά ὑπάρξει «καμμία ἐξαίρεσις, θά ἐπιβληθοῦν σέ ὅλες τίς χῶρες καί θά δοῦμε τί θά συμβεῖ.»

Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος ὅπου πολλοί ἐκτιμοῦν ὅτι οἱ δασμοί θά μποροῦσαν στήν πραγματικότητα νά ἀποτελέσουν μέσο πιέσεως γιά διαπραγματεύσεις, μιά πρακτική τήν ὁποία συνηθίζει ὁ Ντόναλντ Τράμπ. Ἀκόμη ὅμως καί σέ αὐτήν τήν περίπτωση θά ἀπαιτηθοῦν διμερεῖς διαπραγματεύσεις ὅπου τό κάθε κράτος θά ἐπιδιώξει νά ἐπιτύχει τήν καλύτερη συμφωνία γιά τά ἐθνικά του συμφέροντα. Κοντολογίς ξεκινᾶ μιά νέα ἐποχή ὅπου ἐπικρατοῦν οἱ ἐθνικές πολιτικές. Αὐτό ἄλλως τε ἀποδεικνύεται καί ἀπό τήν ἀντίδραση τῶν χώρων οἱ ὁποῖες πλέον ἐμφανίζονται ἕτοιμες νά ἀπαντήσουν μέ δικά τους μέτρα.

Οἱ στόχοι τοῦ Τράμπ μέ τούς δασμούς εἶναι ξεκάθαροι: ἐπαναφορά τῆς βιομηχανίας στίς ΗΠΑ, ἀπάντησις σέ «ἄδικες» γιά τίς ΗΠΑ διεθνεῖς ἐμπορικές πρακτικές, αὔξησις τῶν φορολογικῶν ἐσόδων καί ἄσκησις πιέσεως γιά μία σειρά ἀπό διμερῆ θέματα, μεταξύ τῶν ὁποίων ἡ μετανάστευσις καί ἡ διακίνησις ναρκωτικῶν. Ὁ Πρωθυπουργός τοῦ Καναδᾶ, Μάρκ Κάρνεϋ, χαρακτήρισε τούς δασμούς «ἀδικαιολόγητους» καί ὑπεσχέθη ἀντίποινα, ἐνῷ ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις ἀνεκοίνωσε ὅτι ἔχει «σχέδιο» γιά ἀπάντηση. Ἡ ἀπάντησις Τράμπ μέσῳ τῆς ἐκπροσώπου Τύπου Καρολάιν Λέβιτ, ἦτο ὅτι «ὁ Πρόεδρος μέ τήν ὁμάδα του ἐξησφάλισε τό τέλειο σχέδιο γιά τόν ἀμερικανικό λαό καί τόν ἐργαζόμενο.» Ὁ Τράμπ βάσισε τό ὅλο σχέδιό του στήν ἰδέα τῶν «ἀνταποδοτικῶν» δασμῶν, ὅπου οἱ ΗΠΑ θά φορολογοῦν εἰσαγωγές μέ τά ἴδια ποσοστά φορολογήσεως ὅπου ἐφαρμόζονται στά ἀμερικανικά προϊόντα. Ἀνέφερε συγκεκριμένα χῶρες τήν Νότια Κορέα, τήν Βραζιλία, τήν Ἰνδία καί τήν ΕΕ. Χαρακτηριστικά σέ δηλώσεις του πρίν ἀπό τίς ἀνακοινώσεις στόν Λευκό Οἶκο τόνισε ὅτι «ὁ κόσμος κλέβει τίς ΗΠΑ ἐδῶ καί πάνω ἀπό 40 χρόνια. Τό μόνο πού κάνουμε μέ τήν ἐπιβολή τῶν δασμῶν εἶναι νά εἴμαστε δίκαιοι.»

Ὡστόσο, ἡ Οὐάσιγκτων παίζει καί ἕνα ἄλλο χαρτί μέ τήν Εὐρώπη. Ἀμερικανοί ἀξιωματοῦχοι ἔχουν διαμηνύσει στούς συμμάχους τους στήν Εὐρώπη ὅτι θέλουν νά συνεχίσουν νά ἀγοράζουν ἀμερικανικά ὅπλα, καθώς ἔχουν θορυβηθεῖ ἀπό τίς πρόσφατες κινήσεις τῶν Βρυξελλῶν νά περιορίσουν τήν συμμετοχή ἀμερικανικῶν ἑταιρειῶν σέ διαγωνισμούς γιά στρατιωτικό ἐξοπλισμό. Ἐπίσης, ἀξιωματοῦχοι τῆς ΕΕ δέν ἔχουν ἀποκλείσει ἀντίποινα στίς ὑπηρεσίες τῶν ΗΠΑ, ὅπως ἡ ἀναστολή τῶν δικαιωμάτων πνευματικῆς ἰδιοκτησίας. Θεωρητικῶς, τά ἀντίποινα θά μποροῦσαν νά στοχεύουν ἀμερικανικές ἑταιρεῖες τεχνολογίας, τράπεζες καί παρόχους χρηματοπιστωτικῶν ὑπηρεσιῶν.

Ἡ Κίνα ἀπό τήν μεριά της ἔχει λάβει μέτρα γιά νά ἐμποδίσει τίς τοπικές ἑταιρεῖες ἀπό τό νά ἐπενδύουν στίς ΗΠΑ, μιά κίνησις ἡ ὁποία θά μποροῦσε νά δώσει στό Πεκῖνο μεγαλύτερη ἐπιρροή γιά πιθανές ἐμπορικές διαπραγματεύσεις μέ τήν κυβέρνηση Τράμπ.

Σέ κάθε περίπτωση οἱ κινήσεις τοῦ Ντόναλντ Τράμπ ξύπνησαν καί τήν Εὐρώπη ἀπό τόν λήθαργο τῆς οὐτοπίας τῆς παγκοσμιοποιήσεως.

Ειδήσεις / Άρθρα

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ