ΚΑΤΑ τέσσερα χρόνια ἀναμένεται νά αὐξηθεῖ τό ὅριο ἡλικίας συνταξιοδoτήσεως γιά πλήρη σύνταξη στήν Ἑλλάδα, γιά τούς νέους ἐργαζομένους, λόγῳ τῆς συνδέσεως τῶν ὁρίων ἡλικίας μέ τό προσδόκιμο ζωῆς, ὅπως προβλέπει ὁ ΟΟΣΑ στήν ἔκθεσή του Pensions at a Glance 2023.
Συγκεκριμένα, γιά ὅσους εἰσῆλθαν τό 2022 στήν ἀγορά ἐργασίας, τό ὅριο συνταξιοδοτήσεως προβλέπεται νά αὐξηθεῖ στά 66 χρόνια ἀπό 62 σήμερα, μέ 40 χρόνια ἀσφαλίσεως, ὅπως ἀναφέρει ἡ ἔκθεσις.
Ὁ ΟΟΣΑ δέν κάνει ρητή πρόβλεψη γιά ὅσους δικαιοῦνται σήμερα πλήρη σύνταξη στήν Ἑλλάδα μέ βάση τό γενικό ὅριο τῶν 67 ἐτῶν ἀνεξαρτήτως χρόνου ἀπασχολήσεως, ἀλλά μπορεῖ κάποιος νά ἐξαγάγει τό συμπέρασμα, ὅτι καί αὐτό θά αὐξηθεῖ ἀντιστοίχως καί θά φθάσει στά 71 χρόνια, καθώς τό προσδόκιμο ζωῆς συνδέεται τόσο μέ τό γενικό καταστατικό ὅριο ὅσο καί μέ τό μειωμένο ὅριο πλήρους συνταξιοδοτήσεως, ἤτοι τά 40 χρόνια ἀπασχολήσεως. Σημειώνεται ὅτι μέ διατάξη τοῦ νόμου Κατρούγκαλου, τά ὅρια ἡλικίας συνταξιοδοτήσεως τῶν ἀσφαλισμένων θά ἀνακαθορίζονται συμφώνως πρός τήν μεταβολή τοῦ προσδόκιμου ζωῆς τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας.
Συμφώνως πρός τόν νόμο, ἀπό τήν Πρωτοχρονιά τοῦ 2024 τά ὅρια ἡλικίας θά ἀνακαθορίζονται ἀνά τριετία, μέ βάση πάντα τό προσδόκιμο ζωῆς, πού σήμερα εἶναι τά 65 ἔτη. Ὠστόσο, ἡ αὔξησις τῶν ὁρίων ἡλικίας μετατίθεται γιά τήν ἑπόμενη τριετία, ἀφοῦ, ὅπως ἔχει ἀναφέρει ὁ ὑφυπουργός Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων Πάνος Τσακλόγλου, ἡ μείωσις τοῦ προσδόκιμου ὁρίου ἐπιβιώσεως λόγῳ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ μετέφερε σέ μελλοντικό χρόνο τήν ἐνεργοποίηση τῆς ἀναπροσαρμογῆς τῶν ὁρίων ἡλικίας. Συμφώνως πρός τόν ΟΟΣΑ, τά ὅρια ἡλικίας γιά πλήρη σύνταξη θά αὐξηθοῦν καί σέ ἄλλες χῶρες, οἱ ὁποῖες ἔχουν προχωρήσει σέ πλήρη ἤ μερική σύνδεσή τους μέ τό προσδόκιμο ζωῆς. Σήμερα, ἡ μία στίς τέσσερεις χῶρες τοῦ ΟΟΣΑ ἔχουν μία τέτοια σύνδεση, ἐνῷ πλήρη σύνδεση ἔχουν μόνο ἡ Ἑλλάς, ἡ Δανία, ἡ Ἐσθονία, ἡ Ἰταλία καί ἡ Σλοβακία.
Τό ὑψηλότερο ὅριο συνταξιοδοτήσεως ἀναμένεται νά ἔχει ἡ Δανία, τό ὁποῖο γιά τούς νέους ἐργαζομένους θά φτάσει στά 74 χρόνια, ἐνῷ θά ἀνέλθει στά 71 χρόνια στήν Ἐσθονία καί τήν Ἰταλία καί στά 70 στήν Ὁλλανδία καί τήν Σουηδία. Ὁ μέσος ὅρος γιά τά ὅρια πλήρους συνταξιοδοτήσεως στόν ΟΟΣΑ τό 2022 ἀνήρχετο στά 64,4 χρόνια γιά τούς ἄντρες, μέ τήν Τουρκία νά ἀποτελεῖ τήν μεγάλη ἐξαίρεση, μέ τό ὅριο συνταξιοδοτήσεως μόλις στά 52 χρόνια. Γιά τούς ἄντρες πού εἰσέρχονται σήμερα στήν ἀγορά ἐργασίας, τό μέσο ὅριο θά αὐξηθεῖ κατά περίπου δύο χρόνια, φτάνοντας στά 66,3 χρόνια.
Γιά τίς γυναῖκες, τόσο στήν Ἑλλάδα ὅσο καί στίς περισσότερες χῶρες τοῦ ΟΟΣΑ, τά ὅρια συνταξιοδοτήσεως γιά τίς νέες ἐργαζόμενες θά εἶναι τά ἴδια μέ αὐτά τῶν ἀνδρῶν, καθώς μόνο ἕξι χῶρες ἔχουν χαμηλότερα ὅρια συγκριτικῶς μέ αὐτά τῶν ἀνδρῶν. Ἡ τάσις, ὅπως σημειώνει ἡ ἔκθεσις, εἶναι νά ἐξισώνονται τά ὅρια ἡλικίας ἀντρῶν καί γυναικῶν.
Οἱ ὀκτώ χῶρες πού ἀναμένεται νά ἔχουν τήν μεγαλύτερη αὔξηση, ἔχουν θεσπίσει τήν σύνδεση τοῦ ὁρίου συνταξιοδοτήσεως μέ τό προσδόκιμο ζωῆς (πλήρη ἤ μερική).
Ἡ Ἑλλάς θά εἶναι ἡ μόνη ἀπό αὐτή τήν κατηγορία τῶν χωρῶν αὐτῶν πού τό ὅριο πλήρους συνταξιοδοτήσεως θά εἶναι κάτω ἀπό τόν μέσον ὅρον, ἀλλά αὐτό ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι ὑπάρχει ἡ δυνατότης πλήρους συνταξιοδοτήσεως στά 62 μέ 40 χρόνια ἀπασχολήσεως.
