ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ αὐτές ἀποτυπώνονται στό χαρτί νωρίς τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς, μέ βάση τίς μέχρι τότε διαθέσιμες πληροφορίες ἀπό τίς ἔρευνες ἐκλογικῆς συμπεριφορᾶς τῶν ἑταιρειῶν δημοσκοπήσεων, ἀγγλιστί exit polls.
Μέ βάση αὐτά τά ὁποῖα, πού ἀπέμενε νά ἐπιβεβαιωθοῦν ἐπισήμως ἀργότερα, ἡ κεντροδεξιά ΝΔ ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ κυρίου Μητσοτάκη κέρδιζε τήν αὐτοδυναμία, οἱ δυνάμεις τῆς Κεντροαριστερᾶς καί τῆς Ἀριστερᾶς πλήν ΚΚΕ ὑποχωροῦσαν ἤ παρέμεναν στάσιμες, οἱ δυνάμεις τῆς Δεξιᾶς καί τῆς ἄκρας Δεξιᾶς σημείωναν ἀξιοσημείωτες ἐπιδόσεις. Ὅλα ἔδειχναν ὅτι ἡ ΝΔ ἀποκτοῦσε τοὐλάχιστον ἕνα ἀκόμη κόμμα στά δεξιά της. Τοὐλάχιστον.
Μέ δυό λόγια: Ὁ χῶρος τῆς Δεξιᾶς μεγάλωνε ἀνεξαρτήτως τοῦ τελικοῦ ἀριθμοῦ κομμάτων πού εἰσῆλθαν στό Κοινοβούλιο, ὁ χῶρος τῆς Ἀριστερᾶς καί τῆς Κεντροαριστερᾶς σημείωνε μεγάλη ὑποχώρηση καί εἰσέρχεται σέ φάση μεγάλης κρίσης ἀξιοπιστίας. Πρωτίστως ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Ἡ Ἑλλάς διαθέτει πλέον ἰσχυρή κυβέρνηση, ἀλλά δέν διαθέτει ἀντιπολίτευση –οὔτε ἀξιωματική οὔτε ἐλάσσονα. Ὁ κατακερματισμός τοῦ κοινοβουλίου θυμίζει ἔντονα 2012. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἐπέστρεψε στά ποσοστά τῶν πρώτων ἐκλογῶν τοῦ 2012 καί τό ΠΑΣΟΚ ἐπίσης ἐπέστρεψε στά ποσοστά τῶν ἐκλογῶν τοῦ 2012. Grosso modo. Μέ τήν διαφορά, ὅτι ἐνῷ ἔγινε ἡ θάλασσα γιαούρτι καί ἡ Ἀριστερά ἔχασε σχεδόν τό μισό τῆς ἐκλογικῆς της δύναμης σέ σύγκριση μέ τό 2019, τό ΠΑΣΟΚ δέν καρπώθηκε παρά ἐλάχιστα ἀπό αὐτήν τήν φθορά. Ὁ κόσμος του ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ μετακόμισε στήν ΝΔ. Ὁ διάλογος γιά τήν Κεντροαριστερά θά ἀνοίξει στίς προσεχεῖς περιφερειακές ἐκλογές ὅπου τά δύο κόμματα κινδυνεύουν μέ ἀκόμη μεγαλύτερη ἐκλογική συντριβή. Ἡ ἑνότητα τοῦ χώρου θά δοκιμαστεῖ.
Στήν εὐρύτερη πολυκατοικία τῆς δεξιᾶς παράταξης τά πράγματα ἀποκτοῦν ἐνδιαφέρον. Ἡ ΝΔ κατάφερε νά ἐνσωματώσει στήν ἐκλογική της βάση ἰσχυρό τμῆμα τοῦ κέντρου καί μικρό τμῆμα τῆς Ἀριστερᾶς αὐξάνοντας τό ποσοστό της, ἀλλά ἄφησε χῶρο στά δεξιά της μέ συνέπεια ἕνα ποσοστό τῆς τάξεως τοῦ 10-12% νά ἐπιλέξει μικρότερα δεξιά καί ἀκροδεξιά κόμματα. Ἡ ἀτζέντα πού υἱοθέτησε ἡ φιλελεύθερη παράταξη τίς τελευταῖες ἑβδομάδες γιά νά ἐνισχύσει τήν ρητορεία της καί νά περιορίσει τήν ἐπιρροή τῶν κομμάτων αὐτῶν στά δεξιά της εἶχε ὡς συνέπεια τήν ἐνίσχυση τοῦ συντηρητισμοῦ καί τοῦ ἐθνικισμοῦ ὡς ρεύματος τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος. Ἡ ἐπιμονή στό θέμα τοῦ τουρκικοῦ προξενείου, ἡ ἐγκατάσταση τοῦ μεταναστευτικοῦ καί τῆς ἐγκληματικότητας στήν καρδιά τῆς ἐπικαιρότητας (ναυάγιο Πύλου-δολοφονία στήν Κῶ μέ δράστη ὑπήκοο Μπαγκλαντές) σέ συνδυασμό μέ τίς ἐπιθέσεις τῆς ΝΔ σέ συγκεκριμένες ἡγεσίες (ὁ κύριος Μητσοτάκης ἐπιτέθηκε τήν Πέμπτη καί τήν Παρασκευή στούς πατριῶτες καί στούς ναζί τούς ὁποίους εἶχε ξεχάσει σέ ὅλη τήν διάρκεια τῆς προεκλογικῆς ἐκστρατείας), καλλιέργησαν μιά συντηρητική ἀτμόσφαιρα πού ὁδήγησε σέ αὐτό τό ἀποτέλεσμα καί σέ αὐτόν τόν συσχετισμό.
Ἀνεξαρτήτως τοῦ πόσοι μπῆκαν τελικῶς στήν Βουλή.
Στήν πραγματικότητα, ὅποια καί ἄν εἶναι ἡ διάταξη τῆς νέας Βουλῆς, ἡ ΝΔ ὀφείλει νά ἀναλύσει πολιτικά καί κοινωνικά τό ἀποτέλεσμα πού κατεγράφη στά δεξιά της ὡς ἑνιαῖο ἄθροισμα δυνάμεων, εἴτε ἐντός Βουλῆς εἴτε ἐκτός Βουλῆς. Διότι ἡ δική της ἐκλογική βάση, περίπου ἡ ἴδια ἀπό τό 2019 σύν πλήν, εἶναι ρευστή, ἀποτελεῖται πλήν τῶν παραδοσιακῶν ψηφοφόρων της καί ἀπό διερχομένους. Καί κατά τά φαινόμενα ἔπιασε «ταβάνι» σέ αὐτήν τήν ἀναμέτρηση. Ἡ στρατηγική τοῦ περιορισμοῦ τῆς ἐλευθερίας ἔκφρασης μέσῳ ἀμφιλεγόμενων δικαστικῶν ἀποφάσεων τοῦ Ἀρείου Πάγου καί τό συναισθηματικό bullying σέ συντηρητικούς πολῖτες δέν εἶχε τά ἀπολύτως ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα. Παρά ταῦτα τό ἰδιόρρυθμο ἀποτέλεσμα δέν πρέπει νά μᾶς ἀφήσει νά χάσουμε τό δάσος! Ἡ Ἑλλάς, σέ συνθῆκες πλανητικῆς ἀστάθειας καί περιφερειακῆς ρευστότητας, ἔχει σταθερή καί αὐτοδύναμη κυβέρνηση. Σταθερή κυβέρνηση, μέ ἀστερίσκους ἔστω. Ἀλλά στίς μέρες πού ζοῦμε ἡ σταθερότητα εἶναι πανάκριβο προνόμιο καί δέν τήν γεύονται πολλοί λαοί. Στήν εὐθύνη τῆς Κυβέρνησης καί τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη εἶναι ἡ σωστή διαχείριση αὐτοῦ τοῦ προνομίου.
