ΓΡΑΦΩ χωρίς διάθεση ἀντιπολίτευσης. Μέ τά ἐθνικά θέματα δέν παίζουμε. Οὔτε ἐπιτρέπεται νά ἐπιδιδόμεθα σέ ἄσκοπους διαξιφισμούς.

Ἦταν μιά (ὄχι καί τόσο μακρινή) ἐποχή, πού κάποιες μέρες (συνήθως Παρασκευή) ἔβλεπες περισσότερα ἀπό δώδεκα κρουαζιερόπλοια μέ ἑλληνική σημαία στό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς!

ΜΕΧΡΙ τώρα, ἡ κρατοῦσα ἀντίληψη ἐντός τῆς κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ἦταν, λεκτικά τουλάχιστον, κατά τῆς λιτότητας καί ὑπέρ τῆς διοχέτευσης χρημάτων στήν ἀγορά «γιά νά τονωθεῖ ἡ ζήτηση».

Σάββατον, 6 Δεκεμβρίου 1958

ΓΙΑ τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες ἀναχωρεῖ ἐντός τῶν προσεχῶν ἡμερῶν ὁ πρέσβυς Τζέφφρυ Πάυατ, προκειμένου νά ἀπολαύσει τίς χριστουγεννιάτικες διακοπές του.

Θλίβομαι μέ αὐτά πού βλέπω καί ἀκούω σχετικά μέ τίς δηλώσεις τοῦ Σκοπιανοῦ πρωθυπουργοῦ περί διδασκαλίας τῆς «μακεδονικῆς γλώσσας» στήν Ἑλλάδα καί ἄλλα, χειρότερα!

ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ (29.11.2018) ὁμιλία του, σέ ἐκδήλωση μέ θέμα «Ἀριστερά, Κυβέρνηση καί Ρεαλιστικές Οὐτοπίες» (εὔγλωττος ὁ τίτλος…), ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης…

Σάββατο, 6 Δεκεμβρίου 1958

ΣΤΗΝ ὁμιλία του κατά τήν ἔναρξη τοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου Εὐρωπαίων Δημοσιογράφων δήλωσε πώς ἄν κάποια χώρα πρέπει νά εἶναι ὑπερήφανη γιά τήν ἐκλογή της στήν ἡγεσία τοῦ Δήμου Βρυξελλῶν αὐτή εἶναι τό Βέλγιο ὄχι ἡ Ἑλλάδα.

Οὐδόλως μέ ἐξέπληξε ἡ ἐξέλιξη μέ τούς «ὀκτώ» τῆς ὑποθέσεως «Ριχάρδος».

Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου 1958

ΠΡΙΝ ἀπό τό περασμένο καλοκαίρι, γνωστός μηντιάρχης, μέ ἐκκρεμότητες, συμβιβάστηκε μέ τήν ἰδέα ὅτι ὁ Τσίπρας δέν θά «πέσει» ἀπό τά δεξιά (μαινόταν τότε χωρίς ἀποτέλεσμα ὁ πόλεμος κατά τοῦ ὑπουργοῦ Ἄμυνας Πάνου Καμμένου) ἀλλά ἀπό τά ἀριστερά.