ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ διευθυντή τοῦ Φεστιβάλ Ἀθηνῶν Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο δέν τόν γνωρίζω προσωπικά.

Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ὁ φίλος μου δέν ξενύχτησε γιά νά παρακολουθήσει τήν ἀπονομή τῶν βραβείων «Ὄσκαρ».

Παρασκευή, 27 Φεβρουαρίου 1959

ΤΟ ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ μέ προβληματισμό σέ βουλευτή μεγάλου κόμματος καθηγήτρια τῆς Μέσης Ἐκπαίδευσης, ἡ ὁποία διδάσκει σέ γυμνάσιο τῆς Κυψέλης:

Θύελλα ἔχουν προκαλέσει οἱ ἀναφορές τοῦ «ἀνεξάρτητου» BBC στήν «ἀόρατη σλαβομακεδονική μειονότητα» ἡ ὁποία «καταπιέζεται στήν Ἑλλάδα».

Πέμπτη, 26 Φεβρουαρίου 1959

ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΟ, λοιπόν, τό σύνθημα «Ἡ Μακεδονία εἶναι ἑλληνική»! Αὐτό δέν μᾶς ἔλεγαν κορυφαῖοι ὑπουργοί καί στελέχη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κατά τήν διάρκεια τῆς ἀντιπαράθεσης γιά τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν;

Πῶς ἡ μακροβιότητα μπορεῖ νά γίνει εὐλογία καί ὄχι κατάρα ἀποφαίνονται σοβαρές μελέτες, πού οἱ πολιτικοί μᾶλλον τίς ἀποφεύγουν…

Πάει καί ὁ Φεβρουάριος! Περνοῦν οἱ μῆνες γρήγορα καί στό βάθος ἀχνοφαίνεται ἕνα ἀκόμη καλοκαίρι.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 28 Φεβρουαρίου 1919

Τετάρτη, 25 Φεβρουαρίου 1959

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ἐξακολουθεῖ νά μᾶς «κυνηγᾶ» ἕως καί σήμερα. Ἀδύνατον νά τό ἀποφύγουμε.