Πρωΐ-πρωΐ, διαβάζοντας τά νέα, ἔπεσα ἐπάνω σέ δύο ἀκόμη θανατηφόρα τροχαῖα μέσα στήν Ἀθήνα. Ποῦ θά πάει αὐτό τό κακό στήν δύσμοιρη πατρίδα μας;
Μία κωμόπολη τόν χρόνο χάνουμε ἀπό τήν τρελή ὁδήγηση, τήν κακή σήμανση, τούς ἄθλιους δρόμους.
Θά σᾶς μιλήσω γιά τήν δική μου περίπτωση. Ἔχω τήν ἀτυχία νά ὁδηγῶ τά σαββατοκύριακα στήν Σαλαμῖνα. Νομίζω ὅτι στό νησί αὐτό ἡ ὁδήγηση εἶναι «ρωσσική ρουλέτα». Γιά νά φθάσω ἀπό τό φέρρυ-μπώτ τῶν Παλουκιῶν στό σπίτι, προετοιμάζομαι ψυχολογικά. Μέ τό πού στρίβω τόν πρῶτο δρόμο μετά τό δημαρχεῖο τοῦ χωριοῦ, πρέπει νά σταματήσω σέ τρία «Στόπ».
Τίς περισσότερες φορές τά σήματα εἶναι ξεθωριασμένα ἤ δέν φαίνονται, καθώς τά σκεπάζουν τά κλαδιά τῶν δένδρων. Σταματῶ πάντα καί τίς περισσότερες φορές κάποιο αὐτοκίνητο διασχίζει τόν δρόμο πού εἶναι μπροστά μου μέ ἰλιγγιώδη ταχύτητα! Ἔτσι καί δέν δεῖς τό «Στόπ» ἤ δέν σταματήσεις, ἔχεις γίνει κομμάτια! Τρέχουν μέ ταχύτητα τοὐλάχιστον ἑκατό χιλιομέτρων, σέ ἕναν δρόμο πού ἔχει-δέν ἔχει μῆκος ἑνός!
Εἶναι βέβαιο ὅτι τό ἴδιο γίνεται παντοῦ. Βλέπω αὐτοκίνητα νά παραβιάζουν τούς σηματοδότες, νά μπαίνουν σέ πεζόδρομους ἤ μονόδρομους, νά παρκάρουν στά πεζοδρόμια. Ἕνας, μία φορά, εἶχε παρκάρει στό πεζοδρόμιο τοῦ σπιτιοῦ μας καί δέν μποροῦσα νά ἀνοίξω τήν πόρτα! Τά ἴδια καί στήν Ἀθήνα, κυρίως στίς συνοικίες. Οὐδείς σέβεται τούς σηματοδότες, τά δέ σήματα τῆς Τροχαίας εἶναι μᾶλλον γιά διακόσμηση. Ἀφήνω τά πατίνια, τά μοτοποδήλατα καί τίς μοτοσυκλέττες, πού κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα στά πεζοδρόμια καί κινδυνεύουν οἱ πεζοί ἀνά πᾶσα στιγμή.
Ἀσυδοσία πλήρης καί ἀπουσία τῆς Τροχαίας παντελής! Στόν Πειραιᾶ, δέ, ἔχω τήν ἐντύπωση ὅτι ἡ Τροχαία ἔχει καταργηθεῖ. Μπορεῖ πάλι νά ἀπεργεῖ ἀθορύβως! Ὑπάρχει μόνο μία ὁμάδα «καμικάζι» τῆς Δημοτικῆς Ἀστυνομίας, ἡ ὁποία «γράφει» μόνο σέ κάποιες κεντρικές ὁδούς. Τρομερό πρόβλημα πέριξ τῆς Ζέας, διπλῆ γραμμή παρκαρίσματος, ἀδυναμία, πολλές φορές, τοῦ τρόλλεϋ νά πάρει τήν στροφή τῆς πλατείας Ἀλεξάνδρας. Ὅσο γιά τήν κατάσταση τῶν ὁδοστρωμάτων, πρέπει νά εἶναι ἀπό τά χειρότερα στήν χώρα! Ἄν γίνει μία ἔρευνα γιά τό πόσα χρήματα «ἐπενδύουν» ἐτησίως οἱ Πειραιῶτες στά ἀμορτισέρ, θά τρίβουμε τά μάτια μας!
Ἐπικίνδυνη εἶναι, ἐπίσης, ἡ ὁδήγηση στήν λεωφόρο Κηφισοῦ. Οἱ ταχύτητες εἶναι πολύ μεγάλες, παρά τό ὅτι ὑπάρχει ὅριο στά 80 καί στά 90 χιλιόμετρα. Πηγαίνεις μέ ἐνενῆντα καί σέ περνοῦν σάν νά εἶσαι σταματημένος! Οὐδείς σέβεται τήν ΛΕΑ καί τά ἐπικίνδυνα προσπεράσματα εἶναι «ψωμοτύρι». Ἡ περιφέρεια «ἔστρωσε» μέ καλή ποιότητα ἀσφάλτου καμμιά πεντακοσαριά μέτρα στήν παραλιακή ὁδό, στήν περιοχή τοῦ γηπέδου «Καραϊσκάκη».
Μέ τό πού θά πατήσουν τά λάστιχα τοῦ αὐτοκινήτου τό ὁδόστρωμα, παύει ἐκεῖνος ὁ θόρυβος πού κάνουν τά ἐλαστικά στόν κάκιστης ποιότητος ὑπόλοιπο ἀσφαλτοτάπητα! Καί μέχρι νά περάσεις τήν γέφυρα γιά νά βγεῖς στόν Κηφισό, θά βρεῖς στόν δρόμο ἕνα σωρό ἐμπόδια, ἀπό μικρές λακκοῦβες μέχρι ἀνώμαλες προεξοχές!
Δρᾶμα δραμάτων! Καί νά πεῖς ὅτι δέν πληρώνει ὁ κόσμος δημοτικά τέλη καί φόρους; Εὐτυχῶς, ἔχουμε τό «μετρό» καί ἀποφεύγουμε τό αὐτοκίνητο. Εἶναι μιά κάποια λύσις…
