Ἀνέσυρα μιά ἀνάμνηση τοῦ φίλτατου συναδέλφου Κώστα Κατσιβαρδάκου…
… παλαιοῦ καί ἔμπειρου κυρίως εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ στά τηλεοπτικά δρώμενα. Ἀναφέρεται στόν μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη, στήν συνεργασία του μέ τόν Μπόστ, τόν Μανώλη Χιώτη καί τόν Γρηγόρη τόν Μπιθικώτση. Εἶναι σχεδόν ἄγνωστη καί ἔχει ἐνδιαφέρον.
«Τό 1961 παρουσιάστηκε ὁ “Ἐπιτάφιος”, μέ τή μουσική τοῦ Μίκη Θεοδωράκη, (τραγούδι Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ἀφήγηση Ἀλέκα Παΐζη), στό κέντρο “Μυρτιά”, ἰδιοκτησίας Παναγιώτη Κατσιβαρδάκου, ἐπί τῆς παραλιακῆς στό σημεῖο πού βρίσκεται σήμερα τό ξενοδοχεῖο “Ἑλληνικόν”. Ἀπαίτηση τοῦ Μίκη ἡ ὀνομασία τοῦ κέντρου πρός τιμή τῆς ἀγαπημένης του συζύγου.
Ὁ ἰσχυρός ἄνδρας τῆς Columbia, Τάκης Λαμπρόπουλος, μέ τόν ὁποῖο ὁ Π. Κατσιβαρδάκος εἶχε προσωπική σχέση, πείθει τόν Μπιθικώτση –πού εἶχε ἐκφράσει σοβαρές ἐπιφυλάξεις– νά γίνει ἡ ἠχογράφηση τοῦ “Ἐπιταφίου” σέ δίσκο. Ὁ Μπιθικώτσης συνεργαζόταν μέ τήν Ἑταιρεία καί εἶχε μακροχρόνια συνεργασία μέ τόν Κατσιβαρδάκο στό νυχτερινό του κέντρο στόν Ἅγιο Γεώργιο Κερατσινίου (Ἀγγελόπουλος-Μπιθικώτσης). Ἀφηγεῖται ὁ Μπιθικώτσης: «Ὁ ψηλός στό πιάνο, λοιπόν, ἀρχίζει νά μᾶς παίζει τόν “Ἐπιτάφιο” τοῦ Γιάννη Ρίτσου. Αὐτές τίς ὑπέροχες μελωδίες. Ἐμένα καί τοῦ Χιώτη, ὅμως, δέν μᾶς ἄρεσαν καθόλου στό πρῶτο ἄκουσμα! Κλείσαμε τό μάτι μέ τόν Μανώλη καί πήγαμε στήν τουαλέτα. “Θά ξεφτιλιστοῦμε” μοῦ λέει καί τοῦ λέω: “Πᾶμε νά συνεχίσουμε, γιατί μοῦ ἔχουν πεῖ ὅτι ὁ “Ἐπιτάφιος” περιέχει καί δύο ἐπιπλέον τραγούδια. Τό ἕνα ἦταν “Ἡ Μαργαρίτα ἡ Μαργαρώ” καί τό ἄλλο τό “Μάνα μου καί Παναγιά”. Ἄν δέν ἦταν αὐτά τά δύο τραγούδια, θά εἴχαμε φύγει μέ τόν Χιώτη…» Ὁ «Ἐπιτάφιος» κυκλοφόρησε μέσα στίς γιορτές τῶν Χριστουγέννων τοῦ ’60. Ἀμέσως ἄρχισαν οἱ ἐμφανίσεις στό κέντρο. Ἐκτός ἀπό τούς Θεοδωράκη (στό Πιάνο), Μπιθικώτση, Παΐζη, στην «Μυρτιά» ἐμφανίζονταν ἐπίσης στά μπουζούκια Παπαδόπουλος – Καρνέζης καί κονφερασιέ ἦταν ὁ Γιῶργος Οικονομίδης! Τό ραδιόφωνο διαφήμιζε τά τραγούδια καί οἱ ἐφημερίδες ἔγραφαν διθυραμβικά σχόλια ἐνῶ στήν «Μυρτιά» γινόταν τό ἀδιαχώρητο. Ἦταν τό πρῶτο νυχτερινό κέντρο πού καθιέρωσε αὐστηρά dress code ἐνῶ τήν διακόσμηση τοῦ χώρου εἶχε ἀναλάβει ὁ Μπόστ. «Ἀρχικά, ὑπῆρχαν διαφωνίες ὡς πρός τόν χῶρο: “Ὁ κόσμος θά τρώει τήν μπριζόλα του κι ἐμεῖς θά τραγουδᾶμε;”. Τή βραδιά τῆς πρεμιέρας ἔσβησαν τά φῶτα καί παρουσιάσαμε τό ἔργο μέ κεριά. Ἡ ἀτμόσφαιρα ἦταν πλέον διαφορετική» ἀφηγήθηκε ἡ Ἀλέκα Παΐζη. Τά κεριά, ὅμως, ἦταν ἐπιβεβλημένα ἀφοῦ ἡ Ἑταιρεία Ἠλεκτρισμοῦ μέ ἐντολή τῆς Ἀστυνομίας διέκοψε τήν παροχή ἠλεκτρικοῦ στήν πρεμιέρα!
Στήν «Μυρτιά» ἄνθισε καί ἡ συνεργασία Μίκη – Μπόστ. «Ἔγιναν ὁμηρικοί καυγάδες ἐξ αἰτίας τῆς ἄρνησης τοῦ Μπιθικώτση νά τραγουδήσει τούς σατιρικούς στίχους τοῦ Μπόστ, μέ ἀποτέλεσμα νά χαλάσουν οἱ σχέσεις Μπόστ – Μπιθικώτση καί ὁ τελευταῖος νά μήν συμπεριλάβει τά τραγούδια στό πρόγραμμά του! Τελικά, μέ ἐντολή τῆς παντοδύναμης τότε Columbia, ὁ Μπιθικώτσης τραγούδησε τά τραγούδια στό δίσκο. Καί …γιά νά ἐκδικηθεῖ, ἔβαλε ὅλο τό σοβαρό του ὕφος, συμβάλλοντας ἄθελά του στήν ἐπιτυχία τῆς ἑρμηνείας πού ἀπαιτοῦσε σοβαροφάνεια…» ἀφηγήθηκε ὁ Μίκης…
