ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΙ σέ ἰσόβιο κάθειρξη γιά φονική ἐπίθεση μέ τσεκούρι. Ἀπολογισμός, ἕνας νεκρός καί τρεῖς τραυματίες.
Τώρα τό δικαστήριο τῆς Κοζάνης ἀπεδέχθη τό αἴτημα τοῦ ἡλικίας 45 ἐτῶν κατηγορουμένου, γιά ἀναβολή τῆς (σέ δεύτερο βαθμό) ἐκδικάσεως τῆς ὑποθέσεώς του, κατόπιν αἰτήματός του, καί μέ δικαιολογία ὅτι θέλει νά δώσει… πανελλήνιες!
- Τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Τήν ἴδια στιγμή διαμαρτύρεται ὁ δικηγόρος τοῦ Μπάμπη Ἀναγνωστόπουλου, καταδικασθέντος γιά τήν ἄγρια δολοφονία τῆς συζύγου του Καρολάιν, διότι ἡ μεταγωγή στόν Κορυδαλλό προκειμένου νά δικασθεῖ στό Ἐφετεῖο σημαίνει ὅτι δέν θά μπορέσει νά δώσει πανελλήνιες ἐξετάσεις.
Φιλομαθεῖς μᾶς ἔχουν προκύψει ἀρκετοί κατάδικοι. Ἐνθυμούμεθα καί περιπτώσεις καταδικασμένων γιά τρομοκρατικές πράξεις, πού ζητοῦσαν ἄδειες καί εὐεργετήματα, προκειμένου νά δώσουν ἐξετάσεις ἤ νά παρακολουθήσουν μαθήματα. Εἰλικρινῶς μᾶς ἐκπλήττει ἡ ὄψιμος φιλομάθεια καταδικασθέντων, καί μάλιστα γιά εἰδεχθῆ ἐγκλήματα. Στήν φυλακή τούς ἔπιασε ὁ πόνος νά πᾶνε στά πανεπιστήμια; Ἐνωρίτερα δέν εἶχαν τέτοιες ἀνησυχίες;
Ἡ ἀπάντησις, πιστεύουμε, εἶναι ἁπλή. Οἱ κατάδικοι ἐκμεταλλεύονται τήν ἐπιείκεια τῆς Πολιτείας. Ἡ ὁποία ἀνέκαθεν τούς ἀντιμετώπιζε ὡς δυναμένους νά σωφρονισθοῦν, ἄν καί ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἐψηφίσθησαν νόμοι πού ὑπερβάλλουν ὅσον ἀφορᾶ στά δικαιώματα τῶν φυλακισμένων. Ἐξ οὗ καί τά ὑψηλά ποσοστά πού ἐξησφάλισε τό ἀριστερό κόμμα στά ἐκλογικά τμήματα τῶν φυλακῶν. Κάτι πού δέν ἀνεδείχθη ἐπαρκῶς. Ἴσως κάποιοι θεωροῦν ὅτι δέν θά ἦτο σύμφωνον μέ τίς ἀρχές τῆς πολιτικῆς ὀρθότητος πού ἐξισώνει τούς καταδικασμένους (ἔστω καί ὄχι τελεσιδίκως) μέ τά θύματά τους.
Ὁμολογοῦμε ὅτι ἐλάχιστα μᾶς ἐνδιαφέρει τί πρεσβεύει ἡ πολιτική ὀρθότης τῆς ἐποχῆς καί προτιμοῦμε τήν ὁδό τοῦ ὀρθοῦ λόγου πού εἶναι διαχρονική. Πρός τοῦτο ἀνατρέχουμε στό παρελθόν.
Διαβάζουμε στήν ἔκδοση τοῦ 1870 ὑπό τόν τίτλο «Σκέψεις περί καταδιώξεως τῆς ληστείας»: «Ἡ ἰδέα τῆς ἀτιμωρησίας, ἥν οἱ πολλοί τῶν ἁπλουστέρων συνέλαβον κατά τήν μεταπολίτευσιν (σ.σ. ἐννοεῖ τήν ἔξωσιν τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος), ἡ ἐκ τοιαύτης ἐπελθοῦσα πρός καιρόν χαλάρωσις τῆς ἰσχύος τῶν νόμων, καί ἡ δοθεῖσα γενική ἀμνηστία καί χάρις, ἐπενήργησαν σπουδαίως εἰς τήν ἐκτέλεσιν νέων ἐγκλημάτων, ὧν οἱ αὐτουργοί, καταδιωκόμενοι βραδύτερον ὑπό τῆς δικαστικῆς ἀρχῆς, διεσώθησαν διά τῆς φυγοδικίας».
Ἡ οὐσία εἶναι ὅτι ἡ χαλάρωσις καί ἡ ἐπιείκεια, ὅπως καί ἀτιμωρησία, «ἐπενήργησαν σπουδαίως» στήν ἐκτέλεση νέων ἐγκλημάτων. Καί ἄν ἀνατρέξουμε στό σημερινό ἀστυνομικό δελτίο, θά δοῦμε τά ἀνάλογα. Ἀφ’ ἑνός νόμοι πού δέν ἔχουν χαλαρώσει, ἀλλά πού εἶναι ἐκ τῆς συντάξεώς τους χαλαροί, καί ἀπό τήν ἄλλη ἐγκληματικότης πού διευρύνεται. Καί οἱ ἴδιοι οἱ ἀστυνομικοί ἄλλως τε τό λένε: «Ἐμεῖς τούς πιάνουμε καί ἡ Δικαιοσύνη τούς ἀφήνει».
Ἄς μήν εἴμαστε ὅμως ἄδικοι καί μέ τούς δικαστές. Αὐτοί ἐφαρμόζουν τόν νόμο, ὡς ὀφείλουν. Ἐάν ὁ νόμος εἶναι ἐπιεικής, δέν φταῖνε αὐτοί. Τά προβλήματα ὅμως εἶναι ὑπαρκτά καί τά βλέπουμε καθημερινῶς νά φιγουράρουν στήν εἰδησεογραφία, ὡσάν νά χλευάζουν τήν κοινωνία. Καταδικάζονται καί διαπράττουν νέες ληστεῖες καί ἐγκλήματα ἀκόμη καί κατά τό πενθήμερο τῶν ἀδειῶν πού τούς δίδεται. Ἀποφυλακίζονται προώρως καί ἐπανακάμπτουν στίς παλιές τους παράνομες ἐνασχολήσεις.
Τό ζήτημα εἶναι καί ἕν μόνον. Ἡ ἀτιμωρησία. Ἡ δέ ἀντιμετώπισίς της εἶναι πρᾶξις πολιτική. Καί κανονικά τά κόμματα δέν θά ἔπρεπε νά εἶχαν διαφωνίες ἐπί τοῦ προκειμένου. Ἔχει ἐνδεχομένως ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Ἀλλά μέ τήν κατιοῦσα πού ἔχει πάρει, δέν θά πρέπει πλέον νά παίρνουμε καί πολύ στά σοβαρά τίς ἀριστερές του ἰδεοληψίες.
