ΑΥΤΕΣ τίς ἡμέρες ὁ γράφων εἶχε μίαν ἐμπειρία πού τόν συγκίνησε.
Εὑρέθη ἀνάμεσα στούς ἐφέδρους τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, προσκεκλημένος τοῦ Πανελληνίου Συνδέσμου Ἐφέδρων Ἐνόπλων Δυνάμεων καί Συνδέσμου Ἀθηναίων Καταδρομέων (ΠΣΕΕΔ ΣΑΚ).
- τοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου
Καί δέν ἦταν τό γεγονός ὅτι τοῦ ἐπιδόθηκε τιμητικό δίπλωμα καί πλακέτα γιά τήν πολυετῆ προσφορά του στήν Ἐθνική Ἄμυνα, ἀλλά κυρίως τό ὅτι εὑρέθη γιά λίγες ὧρες ἀνάμεσα σέ ἀνθρώπους μέ καθαρό βλέμμα, πού τά πρόσωπά τους ἀκτινοβολοῦσαν Ἑλλάδα καί οἱ καρδιές τους ξεχείλιζαν ἀπό Ἑλλάδα. Εὑρέθη ἀνάμεσα σέ φίλους πού τό καθῆκον πρός τήν πατρίδα τό παίρνουν πολύ σοβαρά. Πού ἀποδεικνύουν στήν πράξη ὅτι ἐνστερνίζονται τό ἀρχαῖο ἀθηναϊκό δόγμα τοῦ πολίτη-ὁπλίτη, πού ὁρκίζεται νά «μήν καταισχύνει τά ὅπλα τά ἱερά.»
Ὅλοι ἔχουμε ὑπηρετήσει τήν στρατιωτική μας θητεία. Κάποιοι ἔχουν ἐπιλέξει νά εἶναι σέ ἑτοιμότητα ὡς ἔφεδροι. Ἀκόμη καί ὅταν περάσει ἡ ἡλικία πού προβλέπεται ἀπό τούς στρατιωτικούς κανονισμούς. Ἀλλά μεταλαμπαδεύουν τό πνεῦμα τῆς ἀγάπης πρός τήν πατρίδα, πρός παιδιά καί ἐγγόνια. Οἰκογένειες, μέ τρεῖς γενιές πολιτῶν-ὁπλιτῶν, ἦσαν ἐκεῖ. Μιά εἰκόνα τήν ὁποία βλέπαμε πρίν ἀπό χρόνια μόνον σέ χῶρες σάν τήν Ἀμερική καί τήν Ἀγγλία. Ἄνθρωποι κάθε ἡλικίας, βετερᾶνοι, ἔφεδροι μέ τό κοστούμι τους, νά φοροῦν τόν μπερέ, μέ τόν θυρεό τοῦ σχηματισμοῦ στόν ὁποῖο ὑπηρέτησαν. Γιατί ἡ ψυχή τους ἐξακολουθεῖ νά πάλλεται γιά αὐτόν. Πράσινα μπερέ κυρίως. Μέ θυρεούς πού συνδυάζουν τίς πτέρυγες τοῦ ἀλεξιπτωτιστοῦ μέ τά ρητά πού μᾶς παρέδωσαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι.
Οἱ ἀρχαῖοι πολῖτες-ὁπλῖτες. Κάποιοι ὅταν ἐλάμβαναν τήν πρόσκληση γιά μιάν ὀλιγοήμερη ἄσκηση ἐπιστρατεύσεως ἀναζητοῦσαν τρόπους νά ξεφύγουν. Ἀπευθύνοντο σέ βουλευτές, σέ δημάρχους, σέ γνωστούς καί ἀγνώστους, ζητῶντας νά ἐξαιρεθοῦν. Ὄχι ὅμως οἱ ἔφεδροι τοῦ ΠΣΕΕΔ ΣΑΚ. Αὐτοί δυσανασχετοῦν πού δέν τούς καλοῦν γιά ἀσκήσεις. Αὐτοί βάζουν γνωστούς καί ἀγνώστους νά μεταφέρουν στήν πολιτική καί στρατιωτική ἡγεσία τό αἴτημα γιά περισσότερες ἀσκήσεις, γιά περισσότερες προσκλήσεις, γιά περισσότερη ἑτοιμότητα. Ἀλλά πέρα ἀπό αὐτό, ἀναλαμβάνουν οἱ ἴδιοι δράσεις γιά νά δείξουν ὅτι αὐτά πού λένε τά ἐννοοῦν.
Στά 30 χρόνια τῆς ὑπάρξεως τοῦ ΠΣΕΕΔ ΣΑΚ τά μέλη του ἔχουν ἀναλάβει 4.500 δράσεις. Τό ἐπαναλαμβάνουμε· 4.500. Ἀπό αὐτοσχέδιες ἀσκήσεις, διάπλους τοῦ Αἰγαίου μέ φουσκωτά, δρομολόγια, μέχρι τήν Κύπρο (γιατί τό δόγμα τοῦ Ἑνιαίου Ἀμυντικοῦ Χώρου πάντα ζεῖ στίς καρδιές μας), μέχρι συμμετοχή σέ κατασβέσεις δασικῶν πυρκαϊῶν καί ἀντιμετώπιση φυσικῶν καταστροφῶν. Ὅπου ὁ Στρατός καλεῖται νά δώσει λύσεις, ἐκεῖ πού ἀδυνατεῖ ὁ γραφειοκρατικός μηχανισμός τοῦ Δημοσίου, ἐκεῖ τρέχουν καί οἱ ἔφεδροι. Ἀλλά καί σέ διεθνεῖς στρατιωτικούς ἀγῶνες σηκώνουν τήν ἑλληνική σημαία. Χωρίς βοήθεια, χωρίς ὑποστήριξη, ἀναλαμβάνοντας οἱ ἴδιοι τό κόστος τῆς συμμετοχῆς. Καί βέβαια πάντα ἕτοιμοι νά ἀνταποκριθοῦν στά προσκλητήριο τῆς πατρίδος.
Θλιβερό τό γεγονός ὅτι στήν ἐκδήλωση αὐτή δέν ἦταν παρών οὔτε ἕνας ἐκπρόσωπος τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας. Μόνον ἐκπρόσωποι τοῦ ἀρχηγοῦ ΓΕΕΘΑ, τοῦ στρατηγοῦ Φλώρου καί τῶν Γενικῶν Ἐπιτελείων. Γιατί αὐτοί τούς γνωρίζουν. Γιατί αὐτοί ἔχουν βρεθεῖ στίς ἐπάλξεις μαζί τους. Παρών μόνον ὁ δήμαρχος Ἀθηναίων, ἔφεδρος καταδρομέας ὁ ἴδιος ὁ Κώστας Μπακογιάννης, ἔδειξε ὅτι ἐμφορεῖται ἀπό τά ἴδια ἰδανικά, καθώς «ἔγινε ἕνα» μέ ὅλους τούς ἐφέδρους πού ἦσαν ἐκεῖ. Παρών καί ὁ βουλευτής Διονύσης Χατζηδάκης, παλιός ἀξιωματικός τοῦ Ναυτικοῦ, πού ποτέ δέν ξέχασε τήν καταγωγή του. Δικαίως τιμήθηκαν καί αὐτοί ἀπό τόν ΠΣΕΕΔ ΣΑΚ.
Ἀλλά τό εὐοίωνα εἶναι πώς ἦταν ἐκεῖ καί μία νέα γενιά δημοσιογράφων τοῦ ἀμυντικοῦ Τύπου, κάτι πού δημιούργησε στόν γράφοντα τήν ἱκανοποίηση, ὅτι καί στόν ἐπαγγελματικό του χῶρο ὑπάρχει μέλλον. Πατριωτικό μέλλον. Κάποιους τούς βλέπουμε στίς τηλεοράσεις. Τόν Κώστα Σαρικᾶ (ἔφεδρο ἀξιωματικό τῶν Τεθωρακισμένων) καί τόν Γιῶργο Σιδέρη. Τόν κελευστή πυροβολητή τοῦ Ναυτικοῦ, Γιάννη Θεοδωρᾶτο, μέ τήν κλασσική πλέον ἐκπομπή «Μέ τό κλειδί τῆς Ἱστορίας» καί τόν καταδρομέα καί ὑπεύθυνο τοῦ δικτυακοῦ τόπου «Δούρειος Ἵππος», Σάββα Βλάσση.
Ὅμως, ὅπως προαναφέραμε, ἡ ἡμέρα ἦταν τῶν Ἐφέδρων. Καί πρέπει στό σημεῖο αὐτό νά κάνουμε τήν ἐπισήμανση, πώς ὅταν πρόκειται γιά προστασία ἐθνικῶν συνόρων, γιά ἄμυνα ὑπέρ πατρίδος, ὁ Στρατός θητείας εἶναι αὐτός πού θά τήν φέρει σέ πέρας. Οἱ ὑπηρετοῦντες στρατεύσιμοι μέ τούς ἐφέδρους, ὑπό τήν καθοδήγηση βεβαίως τοῦ κορμοῦ τῶν μονίμων στελεχῶν, ἀξιωματικῶν καί ὑπαξιωματικῶν. Οἱ ἐπαγγελματικοί στρατοί εἶναι στρατοί ἐκστρατείας. Γιά νά πᾶνε στό Ἰράκ ἤ στό Ἀφγανιστάν. Ὄχι γιά νά πολεμήσουν ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν.
Καί δυστυχῶς Στρατός θητείας μέ ἐννέα καί 12 μῆνες διάρκεια στρατεύσεως δέν εἶναι ἐπαρκής. Ἡ θητεία πρέπει νά εἶναι τοὐλάχιστον 14 μῆνες (προετοιμασία καί ἐνιαύσιος κύκλος ἐκπαιδεύσεως στίς μονάδες ὅπου οἱ στρατεύσιμοι θά ἐπιστρατευθοῦν) καί ἰδανικά 18 μῆνες. Καί ἄς μήν ἰσχυρισθεῖ κανείς ὅτι ὁ σύγχρονος πόλεμος εἶναι ταχύς καί ἐπιστράτευσις «δέν θά προλάβει νά γίνει.» Καί οἱ Ρῶσσοι τό ἐπίστευαν αὐτό ὅταν εἰσέβαλαν στήν Οὐκρανία, καί ἤδη βαδίζουν πρός τό δεύτερο ἔτος ἐπιχειρήσεων, καί βλέπουμε. Ἄς ἀφήσει ἡ πολιτική ἡγεσία τούς στρατιωτικούς νά ἐκφράσουν ἐλευθέρως τήν γνώμη τους γιά τήν θητεία, καί θά δοῦν τί ἀπαντήσεις θά λάβουν.
Ἀσφαλῶς καί χρειάζονται ἐπαγγελματικές μονάδες γιά εἰδικές ἐπιχειρήσεις (τόν σύγχρονο Εἰδικό Πόλεμο) καί γιά συμμετοχή σέ διεθνεῖς ἀποστολές. Ἡ Ἑλλάς δέν μπορεῖ νά εἶναι ἀποῦσα ἀπό συμμαχικές δράσεις. Καί ἐκεῖ θά στείλει ἐπαγγελματίες. Στά σύνορα ὅμως, στόν Ἕβρο καί τά νησιά, ὁ κληρωτός στρατιώτης θά σηκώσει τό βάρος. Τό λέει ἡ κοινή πεῖρα. Τό λέει καί ἡ ἱστορία.
