ΒΛΕΜΜΑ ἄδειο, πεισματικά προσηλωμένο στό κενό. Οὔτε γιά μιά στιγμή δέν ἐπέτρεψε στά μάτια του νά συναντήσουν τήν κάμερα, δηλαδή νά κοιτάξουν κατά πρόσωπο…
… στήν εὐθεῖα, ὅπου νοητά θά συναντοῦσε τίς ματιές τῶν «πολλῶν», γιά τούς ὁποίους τόσα πολλά, ἀσυνάρτητα καί ἀνόητα εἶχε πεῖ τίς τελευταῖες ἡμέρες… Λόγος βαρύς, πειθαναγκαστικά προσγειωμένος στήν ἀνόρεχτη ὑποχρέωση τῆς δήλωσης, τήν ὁποία ἐπέβαλε τό ἐκλογικό χαστοῦκι, πού μόλις εἶχε νοιώσει στίς καλοζωισμένες παρειές του… Ἐμφανῶς ἀποκαμωμένος ἀπό τίς δριμύτατες παρατηρήσεις τῆς συντρόφου, πού ἐκτός ἀπό τήν 5η Ἰουλίου, θά ἔχει τώρα νά κλαίει καί γιά τήν 26η Μαΐου… Ἐξ αἰτίας τοῦ ἀνεπρόκοπου πού τῆς στέρησε τή δυνατότητα νά «κατακτήσει» τήν ἐξουσία… Αὐτήν πού ὀνειρεύτηκαν οἱ «τιμημένοι» ἀγωνιστές τῶν βουνῶν καί ξόδεψαν τόση βία γιά νά τήν ἁρπάξουν καί τούς ὁποίους, αὐτός ὁ ἀνίκανος, ἁπλῶς μιμήθηκε στό δρόμο πρός τήν ἧττα καί τήν ἀπώλεια…
Οἱ δυσάρεστες αὐτές σκέψεις καί ἴσως ἀμέτρητες ἄλλες παρόμοιες θά «διέσχιζαν» –κατά τήν σοφή διατύπωση τῆς Ἀχτσιόγλου– τό μυαλό τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα, ἐκείνη τήν στιγμή πού ἦταν ὑποχρεωμένος νά διατυπώσει, μπροστά στίς τηλεοπτικές κάμερες, τήν ἐκτίμησή του γιά τό ἐφιαλτικό, τό ἀνήκουστο, τό ἀχώνευτο ἀποτέλεσμα… Πού, βαρύ καί ἀσήκωτο ὅπως ἦταν, τοῦ πῆρε κάποιες ὧρες γιά νά τό συνειδητοποιήσει… Οἱ γελοιότητες τοῦ Βαξεβάνη, μόλις πρίν ἀπό δύο ἡμέρες, γιά τήν μείωση τῆς διαφορᾶς στό …1,5%, ἡ χαζοχαρούμενη αἰσιοδοξία τοῦ Τζανακόπουλου, οἱ διαβεβαιώσεις τοῦ ἀπίθανου Βερναρδάκη, ἡ αἰώνια χαλαρότητα τοῦ Φλαμπουράρη, ἀποδεικνύονταν ἀέρας κοπανιστός, πού μεγάλωνε τήν μαυρίλα τῆς στιγμῆς καί ἀφαιροῦσε ἀπό μέν τήν σκέψη του κάθε ἴχνος λογικῆς, ἀπό δέ τό ὕφος του κάθε αἴσθηση ἐπίγνωσης τῆς πραγματικότητας…
Ἑπόμενο ἦταν, μετά ἀπ’ ὅλα αὐτά, ὁ λόγος του νά ἀναδεικνύεται ἐντελῶς ἄσχετος μέ τό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα, πού εἶχε πλημμυρίσει τόν χάρτη τῆς Ἑλλάδας μέ «τό ἀπέραντο γαλάζιο» τῶν «πολλῶν»… Ἡ ἀλαζονική, ὑπερφίαλη καί ταυτόχρονα συμπλεγματική ψυχοσύνθεσή του δέν τοῦ ἐπέτρεψε νά ἀναγνωρίσει τήν ἧττα, οὔτε νά παραδεχθεῖ τήν νίκη τοῦ «μισητοῦ» ἀντιπάλου. Δέν τοῦ ἐπέτρεψε νά δείξει, ἔστω, ὅτι κατάλαβε κάτι ἀπό τήν ἀντίδραση τῶν «πολλῶν», γιά ὅλα ὅσα ἀνεύθυνα καί ἀδίστακτα φόρτωσε στίς πλάτες τους κατά τήν διάρκεια τῆς τελευταίας τετραετίας. Δέν τόν ἄφησε νά ὑποψιαστεῖ, ἔστω, ὅτι τό βαρύγδουπο ἀλλά ντροπιασμένο ἀπό τόν ἴδιο καί τήν παρέα του «ἠθικό πλεονέκτημα τῆς ἀριστερᾶς» καταχωρήθηκε ἀνεξίτηλα στήν συνείδηση τῶν «πολλῶν», ὡς ἰδεοληπτικό παραλήρημα ἀπύθμενης κενότητας. Δέν τοῦ προκάλεσε τήν ἀνάγκη νά «ξεπεζέψει» ἀπό τό ἄλογο τοῦ παράφορου ναρκισσισμοῦ του καί νά προσγειωθεῖ στήν πεζή πραγματικότητα πού ὀρθώνεται, πλέον, ἀδυσώπητη μπροστά του…
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι δίπλα στόν Τσίπρα καί ὅλοι οἱ ἄλλοι πού μορφοποιοῦν μέ τήν παρουσία τους τήν δράση τους καί τά λεγόμενά τους, αὐτό τό ἀπίστευτο συνονθύλευμα «προοδευτικῆς» ἀνικανότητας, ἀριστερόστροφης μονομανίας καί ἀκόρεστης ἐξουσιολαγνείας, διαγκωνίζονται μαζί του στήν ἐπίδειξη ἀλαζονείας, στήν περιφρόνηση τῆς λογικῆς καί τῆς φρόνησης, στήν πομπώδη προβολή τῆς ἀναισθησίας καί τῆς ἀγένειας. Ἡ Δούρου π.χ. εἶχε τό θράσος νά καλέσει τό ἴδιο βράδυ τῆς ἐκλογικῆς ἥττας τόν λαό τῆς Ἀττικῆς «νά σώσουμε τίς ζωές μας»!… Μετά τό ἐφιαλτικό σπότ μέ διαρκές φόντο τό καρβουνιασμένο Μάτι, αὐτό τό θορυβῶδες ὑπόδειγμα ἀλαζονείας, ἀπρέπειας καί ἀναισχυντίας, δέν δίστασε νά ζητήσει ἀπό ἐκείνους πού ἔχασαν ζωές, ἀγαθά καί κόπους μιᾶς ὁλόκληρης ζωῆς νά «σώσουν τή ζωή της», δηλαδή τήν καρέκλα της… Ἡ ἀνατριχίλα, πού ἔνοιωσε τίς προάλλες ὁ Τσίπρας γιά τόν Βελουχιώτη, ὁλοζώντανη μπροστά μας, μέ τήν μορφή αὐτῆς τῆς ἀδίστακτης «κυρίας»…
Καί δίπλα τους, ὁ Τζουμάκας, ὁ Μπίστης, ὁ Σκουρλέτης καί δεκάδες ἄλλοι ἀμετανόητοι, οἱ, κατά τόν βαθυνούστατο Βίτσα, «κανονικοί ἄνθρωποι» (!!!), μόνον πού δέν σήκωσαν λάβαρα καί σημαῖες γιά νά πανηγυρίσουν τόν «θρίαμβο»! Διαζύγιο μέ τήν λογική, παράκρουση ἀναισθησίας ἤ χυδαία ὑποτίμηση τῆς νοημοσύνης μας; Ὅλα μαζί, καί πολλά ἄλλα, γιά τούς «πολλούς», τούς ὁποίους, παρ’ ὅτι κεραυνοκτυπημένοι ἀπό τό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα, ἐξακολουθοῦν νά περιφρονοῦν καί νά νομίζουν ὅτι ἀκόμη καί σήμερα μποροῦν νά ἐξαπατοῦν καί νά παρασύρουν στίς καταστροφικές ψευδαισθήσεις τους…
*Δικηγόρος
