ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2025

Γιάννης, Θανάσης, Κώστας, Ἀλέξης, δικά μας παιδιά

Ἔβαλα τό ρολόι νά χτυπήσει τήν ὥρα πού ἔπρεπε

Εἶχα ἑτοιμάσει ἀπό βραδίς ἕνα ποῦρο (καπνίζω μόνο σέ ἔκτακτες περιστάσεις) καί μία καλή ποσότητα παγωμένου τεΐου. Ἤθελα νά δῶ σέ ἀπ’ εὐθείας σύνδεση τόν Γιάννη νά κερδίζει τό πρωτάθλημα στήν μεγαλύτερη καί δημοφιλέστερη διοργάνωση καλαθόσφαιρας στόν κόσμο, τό ΝΒΑ!

Ἤμουν βέβαιος ὅτι θά κέρδιζε ἡ ὁμάδα του καί ὅτι ὁ ἴδιος θά ἦταν ὁ ἡγέτης! Ὁ Γιάννης Ἀντετοκοῦνμπο, γεννημένος στήν Ἑλλάδα ἀπό Νιγηριανούς μετανάστες γονεῖς, εἶναι ἀπό ἐκείνους πού «τό ἔχουν». Ἀπό τότε πού πουλοῦσε λαθραῖα «σί-ντί» καί γυαλιά ἡλίου τῆς κακιᾶς ὥρας, πού ἀκόμη διοχετεύουν στήν ἀγορά (γεμᾶτα λαθραῖα φθάνουν κάποια κοντέινερ, χωρίς ἔλεγχο, στόν Πειραιᾶ) τά «κυκλώματα» τῶν ἐπιτηδείων, προσέχοντας νά ἀποφύγει τά μπλόκα τῶν ἀστυνομικῶν, ἔδειξε τίς προθέσεις του!

Ἀκουμποῦσε τό δισάκι μέ τό «ἐμπόρευμα» στόν πάγκο καί ἄρχιζε τήν προπόνηση ἐκεῖ, στά Σεπόλια, τήν περιοχή πού πλέον ἀναβαθμίζεται σέ διεθνές σημεῖο ἀναφορᾶς!

«Ἐδῶ μεγάλωσε καί ἔμαθε μπάσκετ ὁ Yannis» θά γράφει ἀργότερα ἡ πινακίδα πού θά ἐντοιχίσει κάποιος δήμαρχος, ἤ ἄλλος «ἐπίσημος», γιά νά κερδίσει λίγη ἀπό τήν αὔρα δόξης, πού θά τυλίγει ἐφεξῆς τόν Γιάννη!

Ἄς δοῦμε τά πράγματα μέ ψύχραιμη ματιά. Ἡ οἰκογένεια Ἀντετοκοῦνμπο δέν ἦταν τυχαία. Οἱ γονεῖς ἦλθαν ἀπό τήν Νιγηρία, μιά χώρα στήν ὁποία ἡ ἴδια ἡ ζωή ἀποτελεῖ κίνδυνο γιά τόν πολίτη της καί ἐπέλεξαν τήν Ἑλλάδα ὡς τόν τόπο «πού θά φτιάξουν τήν ζωή τους». Ἐδῶ γέννησαν τά παιδιά τους, μέ ἑλληνικά ὀνόματα τά βάφτισαν (χριστιανοί ὅλοι τους), σέ ἑλληνικά σχολεῖα τά ἔστειλαν, σημαιοφόρος ἦταν στό σχολεῖο του ὁ πανύψηλος Γιάννης.Ἔχοντας μέσα του τήν φλόγα καί τήν στόφα τοῦ ἀθλητῆ, ἄρχισε νά ἀσχολεῖται μέ τά σπόρ. Ἐπέλεξε τό μπάσκετ καί βάλθηκε νά διαπρέψει! Εἶναι βέβαιο ὅτι στό βάθος τῶν λειτουργιῶν τοῦ ἐγκεφάλου του ὑπῆρχε ἐκεῖνο τό «κάτι» πού τοῦ ἔλεγε «κοίταξε νά πετύχεις!».

Εἶναι αὐτό πού «ἤ τό ἔχεις ἤ δέν τό ἔχεις». Κι ἐκεῖνος γνώριζε ὅτι «τό εἶχε». Τό εἶχε καί τό μετέδωσε σέ ὅλα του τά ἀδέλφια! Καί σήμερα, ἡ διάκριση στόν ἐπαγγελματικό ἀθλητισμό, δέν εἶναι λιγότερο σοβαρή καί ἀποδοτική ἀπό ἐκείνη σέ ἄλλους τομεῖς δραστηριότητας! Βεβαίως, οἱ ἐγχώριοι κυνηγοί ταλέντων δέν ἔστρεφαν τό πρόσωπο στά ταπεινά Σεπόλια! Κοίταζαν στίς ἀγορές τοῦ ἐξωτερικοῦ, προκειμένου νά εἰσπράξουν τά –νόμιμα καί μεγάλα– κόμιστρα ἀπό τίς μετεγγραφές. Τί θά εἰσέπραττα ἀπό μιά μικρή ὁμάδα τῶν Ἀθηνῶν γιά τήν μετεγγραφή τοῦ Γιάννη; Ψίχουλα! Εὐτυχῶς, δηλαδή, πού ὑπῆρχαν καί ἐδῶ «μάτια» τοῦ ΝΒΑ! Ἄς μήν γελιόμαστε. Ὁ πρωταθλητής τοῦ ΝΒΑ, ὁ ἀθλητής πού σήμερα καταπλήσσει ὅλο τόν κόσμο, εἶναι Ἑλληνόπουλο, γεννήθηκε στήν Ἑλλάδα καί κατάγεται ἀπό τήν Νιγηρία!

Εἶναι ὅπως τά παιδιά τῶν Ἑλλήνων μεταναστῶν, πού γεννήθηκαν στίς ΗΠΑ, ἀλλά ἐμεῖς τά θεωροῦμε (καί εἶναι) Ἑλληνόπουλα! Ὁ Γιάννης σωστά δήλωσε ὅτι «ἐκπροσωπεῖ τήν Ἑλλάδα καί τήν Νιγηρία». Κι ἐμεῖς τόν εὐχαριστοῦμε, πού εἶναι ὁ Γιάννης κι ἔχει ἀδελφούς τόν Θανάση, τόν Κώστα καί τόν Ἀλέξη. Ὅλοι μέ ἑλληνικά, χριστιανικά ὀνόματα! Εὐχαριστοῦμε, Γιάννη!

Απόψεις

«Βόμβα» ἀπό τόν Πρόεδρο Βουλῆς Λιβύης: Δέν ἀναγνωρίζουμε ΑΟΖ στήν Κρήτη!

Εφημερίς Εστία
Δῶρον ἄδωρον ἡ διακήρυξις τοῦ Ἀκίλα Σάλεχ ὅτι εἶναι ἄκυρο τό τουρκολιβυκό μνημόνιο ἐπειδή ἡ κυβέρνηση δέν εἶχε λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης – Υἱοθετεῖ πλήρως τήν τουρκική θέση ὅτι ἡ μέση γραμμή χαράσσεται ἀπό τήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα καί ὄχι τά νησιά

Δέν εἶναι ταινία, εἶναι Ἱστορία γιά νά τήν κρατᾶς φυλακτό!

Μανώλης Κοττάκης
Παρακολούθησα τήν πρώτη προβολή τῆς ταινίας «Καποδίστριας» τοῦ Γιάννη Σμαραγδῆ μαζί μέ τόν διευθυντή φωτογραφίας τοῦ φίλμ Δημήτρη Σταύρου ἀπό τά ὀρεινά τοῦ «Ἑλληνικοῦ Κόσμου».

Μέτρα Μητσοτάκη γιά δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, ἀγρότες καί στεγαστικό

Εφημερίς Εστία
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στήν ὁμιλία του στήν Βουλή, πρό τῆς ἐγκρίσεως τοῦ προϋπολογισμοῦ τοῦ 2026 μέ ὀνομαστική ψηφοφορία (ἐνεκρίθη μέ 159 ψήφους «ναί», ἔναντι 136 «ὄχι» σέ σύνολο 295 ψηφισάντων), ἀνεφέρθη σέ μιά σειρά μέτρων, μεταξύ τῶν ὁποίων μέτρα γιά τούς δανειολῆπτες σέ ἑλβετικό φράγκο, τόν ΟΠΕΚΕΠΕ, τούς ἀγρότες καί τό στεγαστικό τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων.

Μνήμη Μπόστ, μνήμη ἑνός ἄλλου πολιτισμοῦ

Δημήτρης Καπράνος
Πέρασαν τριάντα χρόνια ἀπό τό 1995, ὁπότε μᾶς ἄφησε γιά πάντα ὁ Μέντης Μποσταντζόγλου (Μπόστ), ὁ ἄνθρωπος πού ἐπέβαλε τό δικό του, μοναδικό, ὕφος στόν χῶρο τοῦ Πολιτισμοῦ.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ