Ἡ ἕνωση τοῦ αἵματος καί ἡ κοινωνία τῆς σιωπῆς
ΠΑΠΠΟΥΣ ἀσέλγησε στήν ἐγγονή του. Υἱός βίασε καί σκότωσε τήν μητέρα του. Σύζυγος ἀποπειράθηκε νά δολοφονήσει μέ τσεκοῦρι τήν σύζυγό του, τόν πρόλαβε ἡ ἀστυνομία. Παρουσιαστής διέσπειρε βίντεο ἐρωτικοῦ περιεχομένου τῆς συντρόφου του σέ σάιτ ἀμφιβόλου ἠθικῆς. Ἠθοποιός ἐκβίαζε νυμφευμένους γκέι συναδέλφους του μέ οἰκογένειες καί παιδιά γιά νά μήν ἀποκαλύψει τήν ταυτότητά τους στό διαδίκτυο. Εἶναι μερικές ἀπό τίς εἰδήσεις πού ἀκοῦμε καί διαβάζουμε τό τελευταῖο τριήμερο. Οἱ ὁποῖες ἀθροίζονται στίς προηγούμενες. Βιτριόλια μεταξύ κορασίδων, ἐπιθέσεις ἱερέων κατά δικαστῶν, ναρκωτικά σέ οἰκίες δικαστῶν κ.λπ. Ζοῦμε στήν ἐποχή τῆς ἐγκληματολογίας, ἀλλά γιά ἕνα περίεργο λόγο δέν ἀκοῦμε συχνά τούς ἐγκληματολόγους. Οὔτε τά στατιστικά τους. Δέν ἀναζητοῦμε κἄν τίς βαθύτερες αἰτίες τῆς ἀθρόας ἐγκληματικότητος. Ὅταν ἀκόμη καί ὁ σαλεμένος φθάνει νά βιάσει τήν μητέρα του εἶναι προφανές ὅτι ὁ θεμελιώδης, ὁ ἱδρυτικός νόμος τῆς οἰκογένειας, ἔχει καταλυθεῖ. Ὅταν ἀκόμη καί ὁ παπποῦς τολμᾶ νά ἀγγίξει τήν συνέχειά του στόν μάταιο τοῦτο κόσμο, τήν ἐγγονή του, σημαίνει ἐπίσης ὅτι ὁ ἱδρυτικός νόμος τῆς οἰκογένειας ἔχει καταλυθεῖ. Ὅταν ὁ σύζυγος ἀποπειρᾶται νά δολοφονήσει ἤ δολοφονεῖ (17 φορές φέτος) τήν σύζυγο, πάλι ὁ ἱδρυτικός νόμος τῆς οἰκογένειας ἔχει καταλυθεῖ καί ἔχει χαθεῖ. Ὅπου ἱδρυτικός νόμος, ἴσον αὐτό πού οἱ παλαιοί ἔλεγαν μέ δύο λέξεις: «Αἷμα μου». Ὅλο καί περισσότερο στίς μέρες μας χάνεται ἡ ἕνωση τοῦ αἵματος. Ὁ σεβασμός καί ἡ ἀγάπη πού ἀπορρέουν ἀπό αὐτήν. Ὅλο καί περισσότερο στίς μέρες μας διαρρηγνύονται οἱ δεσμοί πάνω στούς ὁποίους βασιζόταν ἀθέατα ἡ κοινωνική συνοχή. ¨Όλο καί περισσότερο στίς μέρες μας ἀπαντοῦν στήν ἀπόρριψη μέ τό ἔγκλημα καί τήν βία. Πρόκειται γιά ἀλλαγή μείζονα πού ὅσο περνᾶ ὁ καιρός θά λαμβάνει καί ἄλλα χαρακτηριστικά. Ἡ χαλάρωση τῶν δεσμῶν, ἡ χαλάρωση τῶν ἠθῶν, ἡ ἀντικατάσταση τῶν στεφάνων ἀπό τά ἔγγραφα στά δημαρχεῖα καί τά σύμφωνα συμβίωσης, ἡ κατάργηση τῶν βαπτίσεων καί ἡ ψυχρή ἐπιλογή τῆς ὀνοματοδοσίας, ἡ ἐγκατάλειψη τοῦ ἐπίσημου τύπου τῶν τελετῶν πού αὐξάνει τήν εὐθύνη, ὁδηγεῖ στήν διάλυση τῆς κοινωνίας ἀπό τά θεμέλιά της. Διάλυση, ἡ ὁποία συμπληρώνεται ἀπό τόν ἐκτραχηλισμό τῶν ἠθῶν καί ἀπό τήν κατάλυση τῆς σχέσης γονέος-τέκνου. Ἀκόμη καί ὑγιῶς δομημένες οἰκογένειες, λειτουργοῦσες πάνω σέ στέρεες ἀρχές, δυσκολεύονται νά κρατήσουν τά παιδιά τους μακριά ἀπό μοντέρνες συμμορίες σχολικῶν ὁπλοφόρων χούλιγκαν, ἀρσενικῶν ἤ θηλυκῶν.
Ἡ οἰκογένεια εἶναι ὁ πρῶτος μεγάλος θεσμός πού δέχεται πλῆγμα στίς μέρες μας λοιπόν –σέ λίγο καιρό θά τήν νοσταλγοῦν ἀκόμη καί οἱ ἰσχυρότεροι πολέμιοί της. Ἡ δεύτερη μεγάλη ἀλλαγή τῆς ἐποχῆς εἶναι ἡ ἐκπόρνευση τῶν ἠθῶν. Δέν θέλουμε νά παραδεχθοῦμε πόσο ἔχει διαβρωθεῖ ἀπό τήν πρόσκαιρη ἡδονή, τμῆμα τῆς βάσης τῆς κοινωνίας μας. Γιά χρόνια πολλά περνᾶμε ὡς λαός τούς ἑαυτούς μας γιά Γάλλους καί Ἰταλούς, ἀλλά στήν πραγματικότητα εἴμαστε Ρῶσσοι καί Οὐκρανοί τῆς δεκαετίας τοῦ 1990. Καί νά μήν θέλουμε νά τό παραδεχθοῦμε κάθε μέρα, θά συμβεῖ κάτι πού θά τό ἐπιβεβαιώσει: Ἕνας παρουσιαστής καί ἐκδότης πού κάποτε ἦταν μάνατζερ τῆς ἐθνικῆς μας βίζιτας –μήν φοβόμαστε τίς λέξεις. Ἕνας ἠθοποιός καί σκηνοθέτης πού παρέσυρε ἀνηλίκους στήν ἀκολασία. Ἕνας ἠθοποιός πού παρενοχλοῦσε συστηματικῶς συναδέλφους του. Ἕνας διάσημος παρουσιαστής ἀνεκδότων πού ἔβγαζε στό διαδικτυακό «κλαρί» χάριν ἐκδικήσεως τίς περιστασιακές συντρόφους του. Εὐτυχῶς πού δέν ζοῦν κάποιοι γιά νά ἀποκαλυφθεῖ πώς «ἀνέβαζαν» τίς τιμές τῶν νεαρῶν μοντέλων τοῦ ἐφήμερου ἔρωτος καλῶντας τες γιά συνεντεύξεις στίς ἐκπομπές τους. Βοῦρκος κατήντησε ἡ Ἑλλάς. Δέν μένει τίποτε ὄρθιο. Καί ὅ,τι μένει, γκρεμίζεται κάθε μέρα. Τό χειρότερο ἀπό ὅλα δέ, ὅταν ἀποκαλύπτεται ὅτι ἕνας παπποῦς ἀσελγεῖ, ἕνας ἄνδρας κτυπᾶ, ἕνας υἱός τά ἔχει χαμένα καί ἐπιτίθεται στήν μάνα του, ἕνας παρουσιαστής ἔχει βίτσια, ἕνας ἠθοποιός κάνει ἐμπόριο λευκῆς σαρκός, εἶναι πώς ἐλάχιστοι πέφτουν ἀπό τά σύννεφα. «Μά αὐτά εἶναι γνωστά χρόνια, τά ξέραμε» εἶναι ἡ συνήθης ἐπωδός. Αὐτή εἶναι λοιπόν ἡ Ἑλλάς: Κοινωνία τῆς σιωπῆς ἀκόμη καί ὅταν τό σάπιο ὄζει. Ὅλοι ξέρουν, κανείς δέν μιλάει. Πῶς τό ἔλεγε ἐκεῖνος ὁ συνάδελφος καί συγγραφεύς ἀπό τήν Θεσσαλονίκη; Ὅλα βαίνουν καλῶς ἐναντίον μας.
